9- برهان تقابل قطبين
اين برهان را با دو مقدمه مي توان بيان كرد:
مقدمه ي اول
خداوند متعال تجليات جمالي و جلالي دارد، لذا سبحات جمالش به عدد اسماء جمالش بوده و جلوات جلالش نيز به عدد اسماء جلالش مي باشد پس خداوند در الوهيت و تجليات و صفات، كامل است.
خداوند متعال تجليات جمالي و جلالي دارد، لذا سبحات جمالش به عدد اسماء جمالش بوده و جلوات جلالش نيز به عدد اسماء جلالش مي باشد پس خداوند در الوهيت و تجليات و صفات، كامل است.
مقدمه ي دوم
به مقتضاي تقابل بين قطبين و محاذات بين قطب الوهيت و تجلي تام و قطب عبوديت و مجلاي تام و لزوم سنخيت بين اين دو لازم است كه در روي زمين انسان كامل در عبوديت و مجلاي الهي موجود باشد تا لازم نيايد تجلي اتم بدون مجلاي اتم. و اين انسان كامل كسي كه غير از حجت خدا و خليفه و ولي او نيست كه در اصطلاح فلاسفه ي اشراقيين از او به كلمه ي قدسيه ي الهيه تعبير شده، و نزد فلاسفه ي مشائين از او به عقل عاشر تعبير مي شود. و اوست كه چگونگي خضوع و عبادت مناسب با شأن و مرتبه ي خداوند را مي داند، و به آن عمل مي كند. اين چنين شخصي كسي نيست مگر امام عصر حضرت حجه بن الحسن العسكري عليه السلام كه قطب عالم امكان است. و لذا در روايات اسلامي مي خوانيم: «ان الحجه قبل الخلق و مع الخلق و بعد الخلق»؛ «حجت خدا قبل از خلق و با خلق بوده و بعد از خلق نيز خواهد بود». منبع:کتاب وجود امام مهدي عجل الله فرجه در پرتو عقل معرفی پایگاههای اینترنتی