آنچه در سفر باید رعایت شود
نويسنده:حجت الاسلام جواد محدثى
در این مقاله نگاهى به سفر از ديد معارف اسلامى داريم، تا سفرهايمان هم مكتبى و خداپسندانه باشد.
بسيار سفر بايد، تا پخته شود خامى!
امام صادق(ع) در حديثى فرموده است:
مسافرت بايد براى يكى از اين سه امر باشد:
1 - تهيه توشه آخرت2 - تامين معاش و زندگى3 - لذت مباح و تفريح غير حرامبنابراين، در سفرها بايد آدابى را كه از پيشوايان دين نقل شده است، به عنوان رهنمود گرفتن از مكتب، رعايت كرد.
فوايد مسافرت بسيار است. كسب تجربه و پخته شدن، آشناييها و ارتباطات جديد، از آن جمله است.
سفر، آزموده كند مرد را هم از دل براند غم و درد را ز گيتى بدو نيك، بنمايدش وز آن گنج دانش بيفزايدش نگاهى به مجموعه روايات اسلامى، نكاتى را به عنوان «آداب سفر» به ما مىآموزد كه مهمترين آنها، آموختن «آيين همراهى و همسفرى» است. تاكيد شده است كه پيش از سفر، همسفر مناسبى پيدا كنيد. چرا كه مسافرت تنهايى مكروه است. رسول خدا(ص) از سه كس مذمت كرده است:
يكى آنكه غذايش را تنها مىخورد.
يكى آنكه در خانهاى تنها مىخوابد.
سوم آنكه تنها به مسافرتهاى دور و دراز مىرود.
آداب ديگر سفر را طبق تعاليم دينى، فهرستوار اين گونه مىيابيم:
1 - خداحافظى كردن از خانواده و بستگان از سوى مسافر، بدرقه كردن كسى كه به سفر مىرود، از سوى اهل خانه و بستگان.
2 - شروع كردن سفر با «صدقه»، جهتسلامتى و رفع و دفع بلاها.
3 - خواندن دو ركعت نماز، دعا كردن و جان و مال خانواده را به خدا سپردن و بر او توكل كرد.
4 - خواندن اين دعا: «بسم الله، آمنتبالله، توكلت على الله، ماشاء الله، لا حول و لا قوة الا بالله.»
5 - برداشتن عصا، يا وسيلهاى جهت دفع شر و خطرات احتمالى و حمل ابزار دفاعى.
6 - همراه داشتن مسواك و شانه و لباس و ظرف.
7 - همراه برداشتن مواد غذايى و خوراكهاى مورد نياز و رهتوشه سفر.
8 - همراه داشتن داروهاى مورد نياز، سوزن، نخ، طناب و زيرانداز.
9 - رعايت اخلاق خوب با همسفر در طول مسافرت.
10 - در سفر، بار بر دوش ديگران نبودن، خرج خود را به گردن ديگران نينداختن.
11 - مراعات حال همسفر، در صورتى كه خسته يا مريض باشد.
12 - همكارى در كارها، برعهده گرفتن كارهاى سنگين در مسافرت.
13 - گوش كردن به حرف بزرگترها.
14 - مشورت با همسفران در انجام كارها و تصميمگيريها.
15 - مواظبتبر خواندن نماز در اول وقت.
16 - پس از سفر، نقل نكردن سختيها و ناملايمات مسافرت.
17 در بازگشت از سفر، براى اهل خانه، هديه و سوغات آوردن18 - هنگام مراجعت از مسافرت به وطن، خدا را شكر كردن و بر نعمتسلامتى، حمد كردن.
براى تك تك آنچه ياد شد، احاديث مكررى در متون دينى آمده است كه مجال طرح آنها نيست.
به علاوه، سفر وسيله شناخت است، هم شناختخود، هم شناخت ديگران. چون رنجها و سختيهاى مسافرت و حالتهاى فوقالعاده، جوهره انسان را مىنماياند و خصلتهاى درونى بروز مىكند. حتى انسان ميزان تحمل و مقاومت و كاردانى و تجربه خود را هم در سفر به محك مىتواند بزند.
از جمله سفرهاى پسنديده، مسافرت به شهرهاى مذهبى و زيارتگاهها و ديدن اماكن تاريخى و ديدار با بزرگان و شخصيتهاى علمى و اخلاقى است.
زيارت خانه خدا، مرقد حضرت رسول، قبور مطهر ائمه معصومين، مزار پاك شهداى راه حق، زيارت قبر انبيا و اوصياء و اوليا و صحابه و تابعين. ديدار از مرقد علماى بزرگ، فرزندان اهل بيت و قبور مؤمنان و صالحان، همه از مواردى است كه در متون دينى به آنها تشويق شده است و زيارت قبور امامان، نوعى تجديد عهد و پيمان با صاحبان ولايت است. امام سجاد(ع) بيست و پنجبار به سفر حج رفت.
به فرموده حضرت رضا(ع):
«هر امامى بر گردن دوستان و پيروانش، عهد و پيمانى دارد. از جمله امورى كه وفاى به اين عهد و پيمان است، زيارت قبور ائمه است.»
اميد است كه هر جا باشيد، چه در سفر و چه حضر، ايامى خجسته و روز و شبى پربركت داشته باشيد.
«سفر آخرت»، سفر ديگرى است كه همه در پيش داريم.
آن هم آداب و شرايط و پيشنياز و تهيه مقدمات و رهتوشه لازم دارد كه موضوعى جداست و نيازمند نگاهى دوباره و جدى.
ما ... همه مسافريم، و نيازمند آمادگى براى آن «سفر بىبازگشت».
على(ع)، ره توشه آن سفر را «تقوا» مىداند.
منبع: ماهنامه كوثر
بسيار سفر بايد، تا پخته شود خامى!
امام صادق(ع) در حديثى فرموده است:
مسافرت بايد براى يكى از اين سه امر باشد:
1 - تهيه توشه آخرت2 - تامين معاش و زندگى3 - لذت مباح و تفريح غير حرامبنابراين، در سفرها بايد آدابى را كه از پيشوايان دين نقل شده است، به عنوان رهنمود گرفتن از مكتب، رعايت كرد.
فوايد مسافرت بسيار است. كسب تجربه و پخته شدن، آشناييها و ارتباطات جديد، از آن جمله است.
سفر، آزموده كند مرد را هم از دل براند غم و درد را ز گيتى بدو نيك، بنمايدش وز آن گنج دانش بيفزايدش نگاهى به مجموعه روايات اسلامى، نكاتى را به عنوان «آداب سفر» به ما مىآموزد كه مهمترين آنها، آموختن «آيين همراهى و همسفرى» است. تاكيد شده است كه پيش از سفر، همسفر مناسبى پيدا كنيد. چرا كه مسافرت تنهايى مكروه است. رسول خدا(ص) از سه كس مذمت كرده است:
يكى آنكه غذايش را تنها مىخورد.
يكى آنكه در خانهاى تنها مىخوابد.
سوم آنكه تنها به مسافرتهاى دور و دراز مىرود.
آداب ديگر سفر را طبق تعاليم دينى، فهرستوار اين گونه مىيابيم:
1 - خداحافظى كردن از خانواده و بستگان از سوى مسافر، بدرقه كردن كسى كه به سفر مىرود، از سوى اهل خانه و بستگان.
2 - شروع كردن سفر با «صدقه»، جهتسلامتى و رفع و دفع بلاها.
3 - خواندن دو ركعت نماز، دعا كردن و جان و مال خانواده را به خدا سپردن و بر او توكل كرد.
4 - خواندن اين دعا: «بسم الله، آمنتبالله، توكلت على الله، ماشاء الله، لا حول و لا قوة الا بالله.»
5 - برداشتن عصا، يا وسيلهاى جهت دفع شر و خطرات احتمالى و حمل ابزار دفاعى.
6 - همراه داشتن مسواك و شانه و لباس و ظرف.
7 - همراه برداشتن مواد غذايى و خوراكهاى مورد نياز و رهتوشه سفر.
8 - همراه داشتن داروهاى مورد نياز، سوزن، نخ، طناب و زيرانداز.
9 - رعايت اخلاق خوب با همسفر در طول مسافرت.
10 - در سفر، بار بر دوش ديگران نبودن، خرج خود را به گردن ديگران نينداختن.
11 - مراعات حال همسفر، در صورتى كه خسته يا مريض باشد.
12 - همكارى در كارها، برعهده گرفتن كارهاى سنگين در مسافرت.
13 - گوش كردن به حرف بزرگترها.
14 - مشورت با همسفران در انجام كارها و تصميمگيريها.
15 - مواظبتبر خواندن نماز در اول وقت.
16 - پس از سفر، نقل نكردن سختيها و ناملايمات مسافرت.
17 در بازگشت از سفر، براى اهل خانه، هديه و سوغات آوردن18 - هنگام مراجعت از مسافرت به وطن، خدا را شكر كردن و بر نعمتسلامتى، حمد كردن.
براى تك تك آنچه ياد شد، احاديث مكررى در متون دينى آمده است كه مجال طرح آنها نيست.
به علاوه، سفر وسيله شناخت است، هم شناختخود، هم شناخت ديگران. چون رنجها و سختيهاى مسافرت و حالتهاى فوقالعاده، جوهره انسان را مىنماياند و خصلتهاى درونى بروز مىكند. حتى انسان ميزان تحمل و مقاومت و كاردانى و تجربه خود را هم در سفر به محك مىتواند بزند.
از جمله سفرهاى پسنديده، مسافرت به شهرهاى مذهبى و زيارتگاهها و ديدن اماكن تاريخى و ديدار با بزرگان و شخصيتهاى علمى و اخلاقى است.
زيارت خانه خدا، مرقد حضرت رسول، قبور مطهر ائمه معصومين، مزار پاك شهداى راه حق، زيارت قبر انبيا و اوصياء و اوليا و صحابه و تابعين. ديدار از مرقد علماى بزرگ، فرزندان اهل بيت و قبور مؤمنان و صالحان، همه از مواردى است كه در متون دينى به آنها تشويق شده است و زيارت قبور امامان، نوعى تجديد عهد و پيمان با صاحبان ولايت است. امام سجاد(ع) بيست و پنجبار به سفر حج رفت.
به فرموده حضرت رضا(ع):
«هر امامى بر گردن دوستان و پيروانش، عهد و پيمانى دارد. از جمله امورى كه وفاى به اين عهد و پيمان است، زيارت قبور ائمه است.»
اميد است كه هر جا باشيد، چه در سفر و چه حضر، ايامى خجسته و روز و شبى پربركت داشته باشيد.
«سفر آخرت»، سفر ديگرى است كه همه در پيش داريم.
آن هم آداب و شرايط و پيشنياز و تهيه مقدمات و رهتوشه لازم دارد كه موضوعى جداست و نيازمند نگاهى دوباره و جدى.
ما ... همه مسافريم، و نيازمند آمادگى براى آن «سفر بىبازگشت».
على(ع)، ره توشه آن سفر را «تقوا» مىداند.
منبع: ماهنامه كوثر