ماهان: زيارتگاه شاه نعمت الله ولي
ماهان در چهل کيلومتري شرق کرمان، در کنار جاده ي اصلي واقع شده است. زيارتگاه شاه نعمت الله ولي داخل اراضي وقفي، در ناحيه اي دور از روستا قرار گرفته است. شاه نعمت الله ولي، شاعر و عارف قرن نهم هجري است که ابتدا در شهرهاي سمرقند، هرات و يزد زندگي کرد و سپس بيست و پنج سال از عمر خود را در ماهان به سر برد و پس از مرگش همانجا دفن گرديد. زيارتگاه وي شامل سه حياط روباز، در راستاي يک محور مرکزي است. بيشتر بناهاي اين مجموعه متعلق به دوره ي صفويه با افزوده هايي از روزگار قاجاريه است. قديمترين اثر معماري، گنبدخانه اي است که صندوق قبر شاه نعمت الله ولي در آن قرار دارد. اين گنبدخانه را احمد شاه، مريد شاه نعمت الله و فرمانرواي سلسله ي بهمني دکن و بيدر، در 840 هجري برپا کرد. بر فراز گنبدخانه ي مربع شکل، يک گنبد داخلي قرار دارد که از خارج بنا در سطح منطقه ي انتقالي يک هشت ضلعي ديده مي شود و پايه ي يک گريو مدور را تشکيل مي دهد. گروي گنبد کتيبه اي غيرمعمولي را نشان مي دهد که به رنگ سفيد و سياه از قطعات کاشي روي زمينه اي از آجر لعابي روشن تعبيه شده است. اين کتيبه از اين لحاظ غيرمعمولي است که خط پايه ي آن واژگونه در بالا تکرار گرديده است. دورادور پايه ي گنبد، يک سلسله اسپرها ي مقرنس با قوس جناغي، از جنس کاشي هفت رنگ حلقه زده است (نقشه ي 7-5).
سطح گنبد با طرح ستاره هاي متقاطع و باکاشي سفيد و سياه روي يک زمينه ي لعابي به رنگ آبي روشن پوشيده شده است. اين آجرهاي تراشدار به صورت يک طرح شعاعي، درون هر ستاره چيده شده اند. امکان دارد که اين عناصر لعابي در دوره ي صفويه ايجاد شده باشد. در عرض تالار بزرگ از طرف ورودي به سوي گنبدخانه، اتاقي بسيار کوچک با طاقي کوتاه، روي يک سلسله قوس به سبک تيموري قرار دارد. اعتقاد بر اين است که اين اتاق، چله خانه ي شيخ بوده که ممکن است باقيمانده ي يک بنا از اوايل قرن نهم باشد (همان طورکه در بقعه ي بايزيد در بسطام مي شود). به هر حال مجموعه بسيار زيباي شاه نعمت الله ولي، شامل بناهاي متعددي است که مهمترين آنها ورودي، صحن، حسينيه، کاروانسرا، رواق، حرم، مرقد، گنبد، چله خانه، آرامگاه شاه خليل و مقابر متعدد است. اين بناها از قرن هشتم هجري بر جاي ماند و در دوره ي صفويان و قاجاريه، اجزائي به آن افزوده شده و به صورت کنوني درآمده است.
منبع: کتاب تاريخ هنر معماري ايران در دوره ي اسلامي
/س
سطح گنبد با طرح ستاره هاي متقاطع و باکاشي سفيد و سياه روي يک زمينه ي لعابي به رنگ آبي روشن پوشيده شده است. اين آجرهاي تراشدار به صورت يک طرح شعاعي، درون هر ستاره چيده شده اند. امکان دارد که اين عناصر لعابي در دوره ي صفويه ايجاد شده باشد. در عرض تالار بزرگ از طرف ورودي به سوي گنبدخانه، اتاقي بسيار کوچک با طاقي کوتاه، روي يک سلسله قوس به سبک تيموري قرار دارد. اعتقاد بر اين است که اين اتاق، چله خانه ي شيخ بوده که ممکن است باقيمانده ي يک بنا از اوايل قرن نهم باشد (همان طورکه در بقعه ي بايزيد در بسطام مي شود). به هر حال مجموعه بسيار زيباي شاه نعمت الله ولي، شامل بناهاي متعددي است که مهمترين آنها ورودي، صحن، حسينيه، کاروانسرا، رواق، حرم، مرقد، گنبد، چله خانه، آرامگاه شاه خليل و مقابر متعدد است. اين بناها از قرن هشتم هجري بر جاي ماند و در دوره ي صفويان و قاجاريه، اجزائي به آن افزوده شده و به صورت کنوني درآمده است.
منبع: کتاب تاريخ هنر معماري ايران در دوره ي اسلامي
/س