انواع درمان در طب سنتی ایران

1- گیاه درمانی ( Phytotherapy )

درمان بیماری های مختلف جسمی و روحی به وسیله گیاهان را "گیاه درمانی" می گویند.
یكی از روش های قدیمی جهان، طب گیاهی است. خداوند حكیم درمان همه بیماری ها و دردهارا در طبیعت قرار داده است.«طبیعت خادم طبیعت است».

2- ماساژ درمانی ( Massage therapy )

درمان بیماری های عضلانی، اسكلتی، گوارشی، سردردها، رفع استرس و افسردگی، بهبودی جریان خون و افزایش اكسیژن رسانی به بافت ها و بهبودی ده ها بیماری دیگر از خواص ماساژ درمانی است.
بعضی ماساژهای درمانی عبارتند از:
ایروودا، یومیهو، تای ماساژ، ماساژهای آرام بخش و ماساژهای زیبایی.

3- شیاتسو ( Shiatsu )

فشردن نقاط حیاتی بدن برای سلامتی، توسط انگشتان دست را "شیاتسو" می گویند.
یك تكنیك سالم و مؤثر كه بیشتر پیشگیری كننده است و به عنوان شكلی از فیزیوتراپی برای بیماری های خاص مورداستفاده قرار می گیرد.
بیماران انرژی و نیروی ذخیره شده خود را ازاین طریق بدست می آورند و افرادی را كه از استرس، تنش، افسردگی و یا بی خوابی رنج می برند، می توان با این روش درمان كرد.

4- حجامت (Cupping )

در زبان فارسی حجامت به معنی مداوا تعریف شده و یك روش خون گیری است كه برای پیشگیری از بیماری ها و درمان بعضی بیماری ها انجام می گیرد.
حجامت خشك بدون تیغ و خونگیری است و حجامت تر همراه خونگیری است.
مردم بر اساس توصیه رسول اكرم(ص)كه می فرمایند:«بهترین عید، دوره حجامت است»، عید خون می گرفتند.
حجامت در پیشگیری و درمان بیماری هایی چون آسم، اعتیاد به مواد مخدر، نارسایی هضم غذا، سردردهای میگرنی و اعصاب، چربی خون، غلظت خون و بیماری های پوستی كاربرد دارد.

5- بادكش درمانی ( Dry cupping )

بادكش درمانی، ایجاد مكش در نقاط مختلف بدن به منظور انبساط عروقی بدن و انحراف مواد از نقطه خاص است كه حجامت خشك نیز می نامند.
انجام بادكش و چرخاندن لیوان روی بدن افراد فلج شده ناشی از سكته مغزی و قلبی، باعث بهبودی می شود.
در بعضی بیماران انجام بادكش با تركیبی از روغن های مخصوص باید صورت گیرد.

6- زالو درمانی( Leech therapy )

زالو درمانی یكی از روش های خون گیری طبی محسوب می شود كه به لحاظ نحوه خون گیری و ماده هیرودین كه توسط زالو به بدن وارد می كند، در طب سنتی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هر زالویی اثر درمانی ندارد. در بزاق زالو ماده ضد انعقادی وجود دارد كه موجب رقیق شدن خون، بازشدن عروق تنگ و در نتیجه موجب افزایش خون رسانی و اكسیژن رسانی موضع یا عضو می گردد.
اكنون زالو درمانی در بیماری هایی چون تنگی عروق قلب، پیوند پوست، پیوند اعضاء، واریس، ضایعات پوستی، بیماری های مفاصل، آرتروز، هموروئید، زیبایی پوست و تقویت سیستم ایمنی كاربرد دارد.

7- فصد ( رگ زدن )( Fasd )

یكی از روش های خون گیری در طب سنتی است. این عمل باعث دفع بسیاری از سموم بدن به خصوص در مواقع غلبه سودا شده و مواد زائدی كه در خون رسوب و افزایش پیدا می كند را نیز دفع می كند.
فصد در واقع همان رگ زدن است ، ولی بایستی توسط افراد ماهر و متخصص صورت گیرد.
كاربردهای مهم فصد عبارتند از:
كمردرد سیاتیكی، هموروئید، پاكسازی طبایع غالب، بیماری های گوارشی و... .

8- آب درمانی یا آبزن ها ( Hydrotherapy )

یكی از روش های طب سنتی است كه همراه با اسانس های گیاهی یا بدون آنها، كاربرد زیادی برای بهبود رعیشه، ضایعات پوستی، دردهای مفاصل، سیاتیك، نشاط و تقویت بدن، تقویت عضلات و اصلاح منافذ بدن، گرم كردن و افزایش رطوبت بدن دارد.

زالو درمانی :

برغم اینکه برخی از انواع زالو فوق العاده خطرناک و بیماریزا است امروزه گونه های متعددی از زالوها وجوددارند که اثرات درمانی جالب توجهی دارند.
زالو از دو هزار و۵۰۰‬سال قبل در ایران، هند، یونان و روم و سپس در اروپا مورد استفاده پزشکی داشته است .
در قرن نوزدهم از این جانور کوچک برای درمان هر دردی از جمله سر درد، تب ، زخم های عفونی شده ، دمل و آبسه استفاده می شده است .
بزاق زالو، به دلیل اثر ضد انعقادی هیرودین امروزه در تحقیقات جدید ثابت شده که پس از عمل جراحی آنژیوپلاتسی قلب و بطور کلی در بیماری های کرونری قلب، می تواند نقش موثری ایفا کند و ریسک جراحی و خطر حملات قلبی را به حداقل کاهش دهد.
در هندوستان ‪۲۰‬بیمار با واریس اندام تحتانی (پیشرفته)داوطلب زالو درمانی شده و پاسخ درمانی شگفت آوری مشاهد شده و تمامی ‪۲۰‬نفر (صد در صد بیماران مورد مطالعه)کاملا درمان شدند.
ماده آنتی کوآگولان (ضد انعقادی) که در بزاق زالو موجود است بنام هیرودین موجب رقیق شدن خون، باز شدن عروق بسته و بالطبع افزایش خون رسانی و اکسیژناسیون موضع می شود.
پیش بینی می شود حداقل یکصد نوع ماده ویژه با اثرات درمانی گوناگون توسط زالو ترشح میشود . اکنون در شمار کثیری از کلینیک های معتبر اروپا و آمریکا از زالو برای رقیق شدن خون متعاقب آنژیوپلاستی قلب، گرافت های پوستی و پیوند اعضا (برای تسریع خونرسانی موضع و پیشگیری از انعقاد خون در عروق)، واریس ، ضایعات پوستی و زیبایی پوست و حتی تقویت سیستم ایمنی بدن ، استفاده طبی بعمل می آید.
محققان هندوستان طی بررسی های علمی متوجه شدند که زالو ، خون سیاهرگی مملو از دی اکسید کربن را به خون شریانی حاوی ‪ O۲‬اکسیژن ترجیح می دهد و در مکیدن خون ، عروقی را انتخاب می کند که دارای غلظت بالاتر و خون فاسد تر باشند.
زالو از سویی خون آلوده و فاقد اکسیژن را تخلیه می کند و از سوی دیگر بزاق خود را که حاوی ماده ای ضد انعقاد و آنتی کوالاگون (هیرودین) و احتمالا بیش از یکصد نوع ماده ‪ Bioactive‬دیگر است به موضع تزریق می کند .
یعنی دو عمل تصفیه خون و ترقیق خون را همزمان انجام می دهد و بالطبق این خون سالم سازی شده به کنترل عفونت ها و عملکرد بهتر سلول های دفاعی خون و سیستم ایمنی و افزایش اکسیژناسیون بافت ها منجر خواهد شد.
هر زالو طی مدت ‪۱۵‬تا ‪۶۰‬دقیقه پنج تا ‪۱۵‬میلی لیتر خون می مکد که ‪۱۰‬ برابر حجم بدن خود را تشکیل می دهد .
خونریزی پس از جدا شدن زالو دو تا ‪۱۰‬ساعت طول می کشد .ماده بی حسی تزریق شده توسط زالو در موضع ، سبب از بین رفتن درد حین نیش زدن و مکیدن خون می شود.

صادرات زالو

کشورهایی نظیر روسیه و انگلستان از ره آورد صادرات زالو درآمد ارزی هنگفتی برای اقتصادشان فراهم کرده اند. در طب سنتی ایرانیان کاربرد زالو بسیار وسیع بوده و در بیماری هایی همچون بیماری های خونی و عفونی، فشار خون، سکته قلبی، بیماری های چشمی، پوستی، واریس، بواسیر و آبسه های چرکی مورد استفاده قرار گرفته است.
بر اساس سازمان بیو فارم انگلستان این کشور در سال ‪ ۲۰۰۴‬حدود چهار میلیارد زالو به ارزش هر یک عدد یک و نیم پوند به خارج صادر کرده است ( با ارزش و سود شش میلیارد پوند یا حدود ‪۱۰‬میلیارد دلار!). در ترکیه نیز کنار بانک خون، بانک زالو وجود دارد و اکثر کشورهای اروپایی مشتری دایم خرید زالوهای طبی از این کشور هستند.

در ایران دیروز :

در طب عامیانه مردم ایران ، زالو همانند حجامت و فصد بعنوان یک رفتار درمانی و پیشگیری پذیرفته شده و شناخته شده حضور داشته است و مردم شهر و روستای ایران می دانستند که علاج بسیاری عفونت ها و زخم ها و کسالت های بدن با زالو اندازی ممکن است .
حکیم جرجانی در کتاب سوم ذخیره خوارزمشاهی اشاره به نحوه استعمال زالو و جایگاه درمانی آن کرده و منفعت زالو اندازی را بیشتر در بیماری های پوستی می داند و معتقد است ابتدا باید تن را با فصد و مسهل پاکیزه کرد و سپس زالو انداخت.
شیخ الرییس ابن سینا نیز باب مبسوطی پیرامون زالو دارد و می گوید :از زالوهایی که کرک ریز و نمر دارند یا لاجوردی رنگ هستند پرهیز کنید زیرا دچار غشی ، خونریزی ، تب ، سستی و قرحه های بدخیم خواهید شد . از زالوهایی استفاده شود که در آب های خزه دار که محل زیست قور باغه ها ست نمو کدره و نه زالویی که در آبهای گل آلود سیاه بوده است .
ابن سینا همچنین زالو را بهتر از حجامت در بیرون آوردن خون تباه از عمق بدن می داند و اضافه می کند: زالو را ابتدا سرازیر نگهدارید تا استفراغ کند و محتویات شکمش بیرون آید . سپس اندکی خون بره به او بدهید . سپس مواد چسبنده و کثیف بدن او را با بوراکس پاک کنید ( استفاده از مواد صابونی عطر دار مضر است) و جایی را که می خواهید زالو بگذارید با دست مالش دهید تا سرخ شود . اگر جای زالو انداختن را با گل سر شور یا خون اندود کنند زالو بهتر می چسبد . بهتر آن است که پس از جدا شدن زالو، محل گزش او را حجامت بر نهید.

ایران امروز :

به گفته یک عضو موسسه تحقیقات حجامت ایران ، نماینده ‪ ) WHO‬سازمان جهانی بهداشت) در سال ‪ ۱۳۷۹‬در زمینه کنگره بین المللی طب سنتی و مفردات پزشکی تهران ، از چند اتاق عمل مجهز بیمارستان های مطرح و در جه یک ایران بازدید کرده بود و گفته بود :
اتاق عمل های شما ناقص است زیرا جایی برای نگهداری زالو و کاربرد زالو ندیدم!
در زمان حاضر در شهر تهران در برخی بیمارستان های فوق تخصصی ، جراحان مشهور و صاحب سبک، در جراحی های ترمیمی خود از زالو درمانی کمک می گیرند.
تاکنون در جهان سه هزار مقاله علمی پیرامون زالو و زالو درمانی ثبت شده که در موسسه تحقیقات حجامت ایران دو هزار و ‪۵۰۰‬ مقاله آن به فارسی ترجمه شده است.
بر اساس مقالات پزشکی داخل و خارج کشور برخی سرطان های بدخیم نظیر ملانوما ، اگزمای پوستی، سکته های مغری و قلبی، فشار خون ، سلولیت ، کمر درد و دردهای سیاتیکی ، آرتروز زانو، مشکلات شنوانیی ، زخم معده، هماتوم ، ضعف اعصاب و وسواس از جمله بیماری هایی محسوب می شوند که می توانند با زالو درمان شوند .
منبع : سایت اختصاصی دکتر حسین میرزایی
* ارسال مقاله توسط عضو محترم سایت با نام کاربری : hookad
/خ