پاسخ به یک شبهه

شبهه :

نبايد علماء ، انسان را از خود ارضايي نهي كنند چون اولا : ضرر ندارد ، ثانيا اگر بپذيريم ضرري دارد و به شكل عادت در آمده باشد، ترك آن ممكن نخواهد بود و درمان ندارد. پس ديگر با بيان اين ضررها ، باعث افسردگي افراد مبتلا نيز نشويم.

پاسخ :

براي اين كه بتوان بر عادت غلبه كرد ، لازم است كه به چند مطلب اساسي اشاره كنيم و در ضمن بحث به ضررهاي آن مي پردازيم :
الف) نخستين گام براي درمان اين عادت، اعتقاد و ايمان به قابل درمان بودن آن و دوري از يأس و نااميدي است. امّا رسيدن به نتيجه نيازمند زمان، انتخاب راه صحيح و تحمل دشواري‎ها است.
ب) شما يك انسان و مهم‎تر از آن يك جوان مسلمان هستيد و صاحب اراده و ترك عادت نيازمند به كار گرفتن اراده حضرتعالي است. و شما نمي‎توانيد بفرمائيد كه اراده ندارم و ارده‎ام از من سلب شده است چرا كه خدمت امام صادق ـ عليه السّلام ـ عرض كردند «جواني گرفتار عادت زشت خودارضايي است و معتقد است كه ديگر اراده‎اي براي ترك اين عمل در خود نمي‎بيند امام ـ عليه السّلام ـ فرمودند آيا اين كار را در حضور ديگران هم انجام مي‎دهد؟ عرض كردند: خير. آن‎گاه امام ـ عليه السّلام ـ فرمودند: پس معلوم است كه اين فرد اراده دارد و با اراده از انجام اين كار در حضور ديگران خودداري مي‎كند، اگر اصلاً اراده نداشت در حضور آنان هم (بدون اراده) آن كار را انجام مي‎داد». امّا اگر جنابعالي بفرمائيد كه غلبه بر اين عادت نياز به اراده‎اي نيرومند و قوي دارد بايد به عرض برسانم كه فرمايش شما صحيح است و اراده همچون نهالي است كه بايد آنرا پرورش داد تا به مرحله خود شكوفايي و ثمردهي برسد و به عبارت ديگر اراده تقويت شدني و پرورش يافتني است و با تربيت آن به كنترل كامل شما در خواهد آمد و معناي اين كلام اخير اين است كه بايد اندك اندك مقابله با اين عادت را شروع كنيد تا به نتيجه نهايي و مورد رضايت خود و خداوند متعال برسيد.
ج): مهم‎ترين و اصلي‎ترين عاملي كه مي‎تواند شما را در راه غلبه بر عادت نامطلوب خود كمك كند اين است كه خودتان بخواهيد كه به نتيجه و هدف برسيد زيرا اين جمله معروف «خواستن توانستن است» را زياد شنيده‎ايم. و اين كلام گهربار و باارزش فقط حرف و عبارت نيست بلكه يك حقيقتي است كه بايد آنرا به مرحله عمل درآوريم و خود شما مصاديق بسيار زيادي براي آن سراغ داريد كه فرد خواسته است و به نتيجه هم رسيده است يعني اين‎كه توانسته است آنچه را كه خواسته است انجام دهد.
د) يكي از صاحب‎نظران تعليم و تربيت مي‎گويد «وقتي كه بخواهيم با عادت زشتي ستيزه كنيم ابتدا بايد نتايج نامطلوب آنرا در نظر مجسّم سازيم و بعد منافعي كه در نتيجه ترك آن عايد ما مي‎شود در درون خود تصوّر كنيم و سپس مواقعي را كه قرباني آن عادت شده‎ايم بخاطر آوريم در نتيجه اين عمل، هر بار كه چنين نمايشي در روح خود مي‎دهيم بر تحريك يا وسوسه (عادت زشت) چيره‎گي يافته و لذّت ترك آن را در خود احساس مي‎كنيم.»
با توجّه به مطالب ياد شده بخشي از اين ضررها را به صورت دسته‎بندي برايتان مكتوب مي‎نمايم تا انگيزه شما براي ترك اين عادت و بكار گرفتن اراده خود بيشتر شود.

الف) ضررهاي جسماني:

1.تحريك زياد هيپوتالاموس و در نتيجه تحريك افراطي غدد جنسي كه سبب پركاري نامتناسب آن‎ها مي‎شود، بلوغ زودرس را بدنبال دارد كه شما از عواقب نامطلوب بلوغ زودرس ناآگاه نيستيد.
2.كاهش و تخليه مكرر قواي جسماني و روحي حاصل از عمل خود ارضايي به ضعف عمومي بدن و بالاخره پيري زودرس مي‎انجامد.
3.به علت افزايش جريان خون در اعضاي تناسلي، مغز و مراكز حساس ديگر مكرراً دچار كاهش نسبي خون مي‎شوند، هم‎چنين تخليه‎هاي مكرر عصبي و عدم ارضاي روحي در دراز مدت موجب ضعف عصبي و عوارض روحي مي‎گردد.
4.ضعف بينايي و بي‎اشتهايي و در صورت افراط، ضعف استخواني و ناراحتي‎هاي مفصلي از عوارض خودارضايي است. هم‎چنين در مراحل افراطي و يا در برخي شرايط خاص مزاجي اين عارضه به ضعف عصبي و لرزش دست و گاه به فلج بعضي از اعضا منجر مي‎شود و ممكن است سبب فلج تمام اعضاي بدن نيز بشود.
5.ضعف جنسي و انزال زودرس از ديگر عوارض است و بعد از ازدواج فرد را دچار مشكل ارتباطي خواهد كرد.
6.بي‎تحركي، تحليل رفتن قواي جسماني، آسيب‎پذيري در برابر بيماري‎ها، بيماري‎هاي مقاربتي، عقيم شدن و ناتواني در توليد مثل، از بين رفتن شفافيت چشم، از بين رفتن نورانيت و بشّاشيت چهره و... همگي از عوارض جسمي خود ارضايي هستند.

ب) ضررهاي روحي و رواني:

1. ركود فكري و اختلال‎هاي متعدد رواني از قبيل افسردگي و اضطراب.
2. فرد از نظر فكري، نوعي توجّه نسبتاً مداوم به موضوعات جنسي پيدا مي‎كند كه اين فكر از تفكر آزاد و تمركز جلوگيري مي‎نمايد.
3. ضعف حافظه، حواس‎پرتي و ناتواني در تمركز فكري، منزوي شدن و گوشه‎گيري، پرخاش‎گري و بداخلاقي هم از عوارض خودارضايي‎ هستند.
4. از بين رفتن خلاقيت‎ها و توانايي‎ها، سركوب شدن استعدادها.
5. بي‎ذوقي، بي‎نشاطي.
6. يأس از زندگي و نااميدي نسبت به آينده.
7. هوس‎باز و بي‎بند بار شدن و اعتياد به ارضاي جنسي نامشروع.
8. بي‎احساسي و بي‎تفاوتي، كم‎رويي.
9. بي‎علاقگي نسبت به امور معنوي و از بين رفتن صفاي دل.
10. احساس گناه، ضعف اراده، عدم اعتماد به نفس و صدها عارضه خطرناك ديگر.

ج) ضررهاي اجتماعي:

1. بي‎آبرويي.
2. مشكلات خانوادگي.
3. انزواي اجتماعي.
4. مشكل در دوست‎يابي.
5. طرد شدن در جامعه.
6. از بين رفتن عشق و محبت نسبت به ديگران.
7. مشكلاتي در ازدواج از قبيل:
1-7. دير ازدواج كردن.
2-7. بي‎ميلي به همسر.
3-7. ناتواني در مقاربت صحيح و ارضاي جنسي خود و همسر.
4-7. سرد بودن كانون خانواده.
5-7. طلاق.
6-7. ناتواني در برابر مشكلات پس از ازدواج.
8. بزهكاري.
9. از بين رفتن عزّت و پاكدامني.
10. از بين رفتن شرف.
11. بي‎غيرتي.
12. انحطاط و انحراف فكري و عملي خود و به انحراف كشاندن ديگران بخصوص نسل جوان جامعه.
13. ايجاد خطرات اجتماعي براي خانواده خود و نواميس ديگران و خطرها و ضررهاي ديگري كه فعلاً جاي ذكر آن نيست.
پس از بيان بخشي از توضيحات لازم و ذكر برخي از ضررهاي خودارضايي حال وقت آن رسيده است كه به بخشي از درمان و راه‎هاي مقابله با اين عمل ناپسند اشاره شود:
1. سعي كنيد در مكان‎هاي خلوت و تنها نمانيد و به عبارت ديگر جداً از تنهايي اجتناب نمائيد كه تنهايي خود يك عامل مهم براي تحريك به عمل خودارضايي و زمينه‎ساز ارتكاب اين عمل است باز هم تكرار مي‎كنم تنها نمانيد، تنها نمانيد و... و تنها نمانيد.
2. از همراهي و رفت و آمد با كساني كه به اين عمل زشت عادت كرده‎اند ـ تا زماني كه خود بر اين عادت مسلّط نشده‎ايد ـ اجتناب كنيد البتّه منظورم انزواي اجتماعي نيست بلكه جايگزين افراد صالح به جاي افراد بيمار و معتاد به عمل خودارضايي است.
3. افكار جنسي را كه به ذهنتان خطور مي‎كند بلافاصله با ذكر خدا و معاد و... از ذهن خود دور نمائيد.
4. اوقات فراغت خود را با مطالعه، ورزش، زيارت، عبادت و بطور كلي با كارهاي مثبت مثل گل‎كاري در باغچه، كمك به اهل خانواده و... پُر كنيد.
5. براي تخليه انرژي زائد بدن به طور منظم و زياد ورزش كنيد.
6. هيچ گاه در حمام كاملاً عريان نشويد.
7. هيچگاه بدن خود را به صورت برهنه در آينه نگاه نكنيد.
8. در غير موارد ضروري از نگاه كردن به اندام جنسي پرهيز كنيد.
9. براي نظافت موهاي بدن هرگز از تيغ و صابون استفاده ننموده و زود به زود به ازاله موهاي بدن نپردازيد بلكه از داروي نظافت بهداشتي (نوره) استفاده كنيد.
10. از نگاه كردن به مواضع جنسي و برجستگي‎هاي بدن ديگران (حتي از روي لباس) پرهيز نمائيد.
11. از نگاه كردن به فيلم‎هايي كه تحريك جنسي ايجاد مي‎كند اجتناب كنيد.
12. به هنگام خواب سعي كنيد شكم شما بيش از حد معمول پُر نباشد.
13. قبل از خواب حتماً مثانه خود را تخليه نماييد.
14. از نوشيدن افراطي آب و مايعات پرهيز كنيد (بخصوص شب‎ها قبل از خواب).
15. هرگز به رو نخوابيد كه اين خود يكي از تحريك‎كننده‎هاي خطرناك است.
16. به بدي گناه و عواقب آن توجّه كنيد.
17. مطالعه و توجّه به ضررهاي جسماني، روحي و اجتماعي خودارضايي لازم است.
18. ايمان مذهبي و نيروي اراده خود را تقويت نمائيد و سعي كنيد با خودسازي هواي نفس خويش را كنترل نمائيد.
19. در مجالس مذهبي و مراسم دعاي توسل و... زياد شركت كنيد.
20. قرآن زياد بخوانيد و در معاني آيات آن تدّبر و تفكر نمائيد.

نكات مهمّ:

الف) اگر وقت ازدواج شما رسيده است و امكانات فراهم است اقدام كنيد.
ب) به پيشرفت كار خود توجّه جدي داشته باشيد و هر تعداد از دفعات خودارضايي شما كه كم مي‎شود آنرا در دفتري بصورت رمزي (كه كسي متوجه نشود) يادداشت نمائيد و مرتباً به اين پيشرفت‎ها و يادداشت‎ها مراجعه كرده و آن‎ها را مرور و بازخواني كنيد.
ج) هنگام تحريكات جنسي يا به ذهن آمده افكار جنسي خود را تنبيه كنيد و يكي از بهترين راه‎هاي تنبيه بدني اين است كه:
«يك عدد كش لاستيكي نازك همانند آنچه كه دور بسته‎هاي پول مي‎اندازند به مچ دست خود داشته باشيد[1] و هرگاه ميل به عادت خودارضايي پيدا كرديد آن را تا حد امكان بكشيد و رها كنيد كه دست شما دچار درد و ناراحتي بشود و آن قدر اين كار را تكرار كنيد كه نفس شما را از ارتكاب عمل برحذر دارد و رها سازد. ولي معمولاً با يكبار كشيدن و رها كردن شما منصرف خواهيد شد.»

پی نوشت:

1. اين كش تا زماني كه بر عادت خود غلبه مي‎كنيد بطور مخفي يا غيرمخفي بر مچ شما باشد.

منبع: www.andisheqom.com
/ن