شما هم مي توانيد بهترين سخنراني را ارائه دهيد!
نويسنده: مريم نعماوي زاده
اگر همين الان از شما بخواهند در مورد موضوعي که اطلاعاتي هم درباره ي آن داريد براي جمعي (مثلاً 100 نفره) صحبت کنيد، چه احساسي خواهيد داشت؟! احساستان هرچه باشد، بعد از خواندن اين مقاله، آرامش و اعتماد به نفس تان به نحو قابل ملاحظه اي افزايش خواهد يافت؛ و با انجام تمرين هاي ذکر شده و مداومت بر آنها، روز به روز توانايي شما در سخن گفتن براي جمع بيشتر خواهد شد.
نحوه ي برقراري ارتباط از جامعه اي به جامعه ي ديگر و از فرهنگي به فرهنگ ديگر متفاوت است. اما چيزي که در فرهنگ ها و جوامع مختلف مشترک است، اين است که انسان ها از طريق کار و فعاليتي که مي کنند، باور و نگاهي که به دنيا دارند، اين که چه مي گويند و چگونگي نحوه ي بيان عقايد و باورها، با ديگر انسان ها و جهان هستي رابطه برقرار مي کنند.
در دوران کودکي چون انسان هنوز پاي بند به قيود و الگوهاي رفتاري که از طريق جامعه و خانواده به او تحميل مي شود نشده است، کاملاً طبيعي و بر اساس غرايز خود زندگي و رفتار مي کند. به همين خاطر است که کودک به راحتي با رفتار و گفتاري کاملاً طبيعي، با ديگران رابطه برقرار مي کند.شايد يک کودک به راحتي در جمعي براي اطرافيان با لحن کودکانه اش شيرين زباني کند و نظر و عقيده خود را با ديگران در ميان بگذارد؛ اما همين کودک هر چه بزرگ تر مي شود و در قالبي قرار مي گيرد که جامعه و خانواده سازنندگان آنند، فرد از بُعد طبيعي خود فاصله مي گيرد.
اگر چه رعايت بايد و نبايدها و الگوهاي رفتاري جامعه براي زندگي در آن جامعه لازم و ضروري است، اما اگر فرد از چگونگي و نحوه ي بکارگيري آنها آگاهي نداشته باشد، احساس خواهد کرد که وجود بايد و نبايدها فقط موجب محدوديت خواهند شد؛ وجود احساس محدوديت موجب بروز ترس در فرد مي شود و در نتيجه نمي تواند به راحتي با ديگران رابطه ي مؤثر برقرار کند. به بيان ديگر، فرد در ارتباط با ديگران احساسات و عواطف خود را به راحتي بيان نمي کند و يا به نوعي آنها را سرکوب مي کند. در نتيجه، فرد هميشه سعي مي کند حالتي رسمي و اتو کشيده به خود بگيرد و در پي اين باشد که "لفظ قلم" و کتابي صحبت کند و فکر مي کند اين گونه ديگران او را خواهند پذيرفت.
شايد به همين خاطر است که انسان هر چقدر بزرگ تر مي شود برايش مشکل تر است که در جمع و حضور ديگران عقايد و نظرات خود را بيان کند و به عبارتي نمي تواند در جمع صحبت کند.
- هر وقت مي خواهم در جمعي صحبت کنم، چار تعريق، لرزش، افزايش ضربان قلب، کوتاهي تنفس، انقباض عضلات و ... مي شوم.
- وقتي از من مي خواهند در جمعي صحبت کنم، اعتماد به نفسم را کاملاً از دست مي دهم، دست و پايم را گم مي کنم و نمي توانم درست فکر کنم.
- وقتي مي خواهم در جمعي صحبت کنم، تمرکز حواسم را از دست مي دهم، دچار سرگيجه و لرزش صدا مي شوم و نمي توانم مطالب را به درستي و منظم بيان کنم و يادم نمي آيد که قرار بود چه بگويم!
- برايم فرقي نمي کند که محيط و حضار آشنا يا ناآشنا هستند؛ در هر دو حالت وقتي قرار است در جمعي صحبت کنم دچار اضطراب مي شوم.
- مي ترسم از اين که ديگران مخالف نظر من باشند و يا مرا مسخره کنند!
- مي ترسم از اين که ديگران متوجه مي شوند که من هنگام صحبت اعتماد به نفس خود را از دست داده ام و اضطراب دارم!
- و...
همان طور که مي دانيد، تأييد عبارات بالا نشان دهنده آن است که شخص نمي تواند در جمع به راحتي صحبت کند و عقايد و نظرات و مطالبي را که تهيه کرده است به طور منظم و دقيق براي ديگران بيان کند.
حتماً مي دانيد که اين مسئله قابل حل است و مي توان با تمرين و تکرار، ترس در جمع صحبت کردن را از بين برد و اعتماد به نفس لازم را به دست آورد. با خواندن ادامه ي مطلب، شما به اين هدف دست خواهيد يافت.
- چه دليلي دارد که وقتي براي جمعي صحبت مي کنم دچار اضطراب مي شوم و نمي توانم بر افکار و صحبت هايم تسلط داشته باشم؟
پيش از هر چيز بايد بدانيد شما تنها کسي نيستيد که چنين ترسي را تجربه مي کنيد؛ و البته بخشي از اين ترس لازم و مفيد است. اما اين ترس اگر به ميزاني باشد که شما را از انجام فعاليت هايتان باز دارد و مانع پيشرفت و موفقيتتان شود، بايد به فکر غلبه بر اين ترس باشيد. براي رسيدن به اين هدف لازم است به تمريناتي که ارائه مي شود توجه کنيد و آنها را به کار بگيريد.
اما قبل از انجام تمرينات لازم است خود را آماده کنيد:
- ابتدا چند دقيقه (2-5 دقيقه) نفس عميق بکشيد و اگر مي توانيد، از راه هاي ديگري که مي دانيد، براي آرام کردن خود استفاده کنيد.
-اکنون زمان آن رسيده است هر چه افکار منفي نسبت به خود و ديگران و يا شرايط داشتيد را از خود دور کنيد تا از اين طريق بتوانيد اعتماد به نفسي را که براي صحبت در جمع لازم و ضروري است، کسب کنيد.
- صاف و محکم بايستيد و سر و چانه و شانه هايتان را بالا نگه داريد. اين ژست نشان مي دهد موضوعي که مي خواهيد درباره اش صحبت کنيد، موضوع مهم و با اهميتي براي شما و شنوندگان است.
اکنون شما با افکار و احساسات مثبتي که نسبت به خودتان و شرايط اطراف داريد، آماده هستيد تا تمرينات زير را انجام دهيد.
(نکته: تمرين و تکرار بيشتر، موفقيت بيشتر را به همراه دارد.)
پس بدانيد که نه ديگران مي توانند مثل شما شوند و نه شما مي توانيد مثل ديگران باشيد. شما يگانه هستيد.
به همين دليل توصيه مي شود که از طريق بيان احساسات و عواطف خود براي بيان جملاتتان استفاده کنيد. اين کار موجب نزديکي گوينده و شنونده مي شود و موجب مي شود پيام بهتر و سريع تر منتقل شود.
شما هم مي توانيد بهترين تجارب سخنراني را داشته باشيد؛ اگر پشتکار و اراده داشته باشيد مي توانيد بر ترس خود غلبه کنيد. اين ترس در مقابل اراده ي شما ناتوان است. کافي است سخنراني را شروع کنيد، بعد از اين که چند کلمه صحبت کرديد، کنترل سخنراني را در اختيار خواهيد گرفت و به بهترين نحو مطالب خود را ارائه خواهيد کرد. فقط کافي است باور داشته باشيد!
اين که سخنراني شما به چه ميزان موفق باشد به اين بستگي دارد که قبلاً چقدر درباره ي موفقيت فکر کرده ايد و خود را تا چه اندازه انساني موفق مي دانيد!
از اين پس شما در ارتباط با ديگران احساس امنيت و آرامش خواهيد کرد و نظرات خود را در اجتماعات رسمي و غير رسمي با قدرت بيان خواهيد کرد.
منبع:ماهنامه ي علمي - فني دانشمند، شماره ي 558
/ع
نحوه ي برقراري ارتباط از جامعه اي به جامعه ي ديگر و از فرهنگي به فرهنگ ديگر متفاوت است. اما چيزي که در فرهنگ ها و جوامع مختلف مشترک است، اين است که انسان ها از طريق کار و فعاليتي که مي کنند، باور و نگاهي که به دنيا دارند، اين که چه مي گويند و چگونگي نحوه ي بيان عقايد و باورها، با ديگر انسان ها و جهان هستي رابطه برقرار مي کنند.
در دوران کودکي چون انسان هنوز پاي بند به قيود و الگوهاي رفتاري که از طريق جامعه و خانواده به او تحميل مي شود نشده است، کاملاً طبيعي و بر اساس غرايز خود زندگي و رفتار مي کند. به همين خاطر است که کودک به راحتي با رفتار و گفتاري کاملاً طبيعي، با ديگران رابطه برقرار مي کند.شايد يک کودک به راحتي در جمعي براي اطرافيان با لحن کودکانه اش شيرين زباني کند و نظر و عقيده خود را با ديگران در ميان بگذارد؛ اما همين کودک هر چه بزرگ تر مي شود و در قالبي قرار مي گيرد که جامعه و خانواده سازنندگان آنند، فرد از بُعد طبيعي خود فاصله مي گيرد.
اگر چه رعايت بايد و نبايدها و الگوهاي رفتاري جامعه براي زندگي در آن جامعه لازم و ضروري است، اما اگر فرد از چگونگي و نحوه ي بکارگيري آنها آگاهي نداشته باشد، احساس خواهد کرد که وجود بايد و نبايدها فقط موجب محدوديت خواهند شد؛ وجود احساس محدوديت موجب بروز ترس در فرد مي شود و در نتيجه نمي تواند به راحتي با ديگران رابطه ي مؤثر برقرار کند. به بيان ديگر، فرد در ارتباط با ديگران احساسات و عواطف خود را به راحتي بيان نمي کند و يا به نوعي آنها را سرکوب مي کند. در نتيجه، فرد هميشه سعي مي کند حالتي رسمي و اتو کشيده به خود بگيرد و در پي اين باشد که "لفظ قلم" و کتابي صحبت کند و فکر مي کند اين گونه ديگران او را خواهند پذيرفت.
شايد به همين خاطر است که انسان هر چقدر بزرگ تر مي شود برايش مشکل تر است که در جمع و حضور ديگران عقايد و نظرات خود را بيان کند و به عبارتي نمي تواند در جمع صحبت کند.
آيا شما هم جز افرادي هستيد که از صحبت کردن در جمع هراس دارند؟!
- هر وقت مي خواهم در جمعي صحبت کنم، چار تعريق، لرزش، افزايش ضربان قلب، کوتاهي تنفس، انقباض عضلات و ... مي شوم.
- وقتي از من مي خواهند در جمعي صحبت کنم، اعتماد به نفسم را کاملاً از دست مي دهم، دست و پايم را گم مي کنم و نمي توانم درست فکر کنم.
- وقتي مي خواهم در جمعي صحبت کنم، تمرکز حواسم را از دست مي دهم، دچار سرگيجه و لرزش صدا مي شوم و نمي توانم مطالب را به درستي و منظم بيان کنم و يادم نمي آيد که قرار بود چه بگويم!
- برايم فرقي نمي کند که محيط و حضار آشنا يا ناآشنا هستند؛ در هر دو حالت وقتي قرار است در جمعي صحبت کنم دچار اضطراب مي شوم.
- مي ترسم از اين که ديگران مخالف نظر من باشند و يا مرا مسخره کنند!
- مي ترسم از اين که ديگران متوجه مي شوند که من هنگام صحبت اعتماد به نفس خود را از دست داده ام و اضطراب دارم!
- و...
همان طور که مي دانيد، تأييد عبارات بالا نشان دهنده آن است که شخص نمي تواند در جمع به راحتي صحبت کند و عقايد و نظرات و مطالبي را که تهيه کرده است به طور منظم و دقيق براي ديگران بيان کند.
حتماً مي دانيد که اين مسئله قابل حل است و مي توان با تمرين و تکرار، ترس در جمع صحبت کردن را از بين برد و اعتماد به نفس لازم را به دست آورد. با خواندن ادامه ي مطلب، شما به اين هدف دست خواهيد يافت.
آيا تا به حال از خود پرسيده ايد که:
- چه دليلي دارد که وقتي براي جمعي صحبت مي کنم دچار اضطراب مي شوم و نمي توانم بر افکار و صحبت هايم تسلط داشته باشم؟
پيش از هر چيز بايد بدانيد شما تنها کسي نيستيد که چنين ترسي را تجربه مي کنيد؛ و البته بخشي از اين ترس لازم و مفيد است. اما اين ترس اگر به ميزاني باشد که شما را از انجام فعاليت هايتان باز دارد و مانع پيشرفت و موفقيتتان شود، بايد به فکر غلبه بر اين ترس باشيد. براي رسيدن به اين هدف لازم است به تمريناتي که ارائه مي شود توجه کنيد و آنها را به کار بگيريد.
اما قبل از انجام تمرينات لازم است خود را آماده کنيد:
- ابتدا چند دقيقه (2-5 دقيقه) نفس عميق بکشيد و اگر مي توانيد، از راه هاي ديگري که مي دانيد، براي آرام کردن خود استفاده کنيد.
-اکنون زمان آن رسيده است هر چه افکار منفي نسبت به خود و ديگران و يا شرايط داشتيد را از خود دور کنيد تا از اين طريق بتوانيد اعتماد به نفسي را که براي صحبت در جمع لازم و ضروري است، کسب کنيد.
- صاف و محکم بايستيد و سر و چانه و شانه هايتان را بالا نگه داريد. اين ژست نشان مي دهد موضوعي که مي خواهيد درباره اش صحبت کنيد، موضوع مهم و با اهميتي براي شما و شنوندگان است.
اکنون شما با افکار و احساسات مثبتي که نسبت به خودتان و شرايط اطراف داريد، آماده هستيد تا تمرينات زير را انجام دهيد.
(نکته: تمرين و تکرار بيشتر، موفقيت بيشتر را به همراه دارد.)
1- کنار گذاشتن هر نوع مانعي که ذهن ايجاد مي کند
2- تقليد نکنيد
پس بدانيد که نه ديگران مي توانند مثل شما شوند و نه شما مي توانيد مثل ديگران باشيد. شما يگانه هستيد.
3- تمرين کنيد
4- به رفتارهاي کلامي و غيرکلامي خود توجه کنيد
به همين دليل توصيه مي شود که از طريق بيان احساسات و عواطف خود براي بيان جملاتتان استفاده کنيد. اين کار موجب نزديکي گوينده و شنونده مي شود و موجب مي شود پيام بهتر و سريع تر منتقل شود.
5- به هدفتان توجه کنيد
6- به حاضران در جمع احترام بگذاريد
شما هم مي توانيد بهترين تجارب سخنراني را داشته باشيد؛ اگر پشتکار و اراده داشته باشيد مي توانيد بر ترس خود غلبه کنيد. اين ترس در مقابل اراده ي شما ناتوان است. کافي است سخنراني را شروع کنيد، بعد از اين که چند کلمه صحبت کرديد، کنترل سخنراني را در اختيار خواهيد گرفت و به بهترين نحو مطالب خود را ارائه خواهيد کرد. فقط کافي است باور داشته باشيد!
اين که سخنراني شما به چه ميزان موفق باشد به اين بستگي دارد که قبلاً چقدر درباره ي موفقيت فکر کرده ايد و خود را تا چه اندازه انساني موفق مي دانيد!
از اين پس شما در ارتباط با ديگران احساس امنيت و آرامش خواهيد کرد و نظرات خود را در اجتماعات رسمي و غير رسمي با قدرت بيان خواهيد کرد.
منبع:ماهنامه ي علمي - فني دانشمند، شماره ي 558
/ع