روش‌هاي شيردهي
مادر هنگام شير دادن بايد در وضعيت راحتي قرار گيرد. او مي‌تواند به پشت يا پهلو بخوابد. روي صندلي، زمين و يا تخت بنشيند، از چند بالش به عنوان تکيه‌گاه استفاده کند تا هنگام شير دادن خسته نشده و دچار کمر درد يا پشت درد نشود. به ويژه خانم‌هايي که سزارين مي‌شوند، بيشتر بايد اين نکات را رعايت کنند.
معمول‌ترين روش شير دادن، بغل گرفتن نوزاد است، به طوري که شانه نوزاد روي خم آرنج و سرش روي بازوي مادر قرار گيرد. صورت او مقابل پستان مادر و سر و بدنش در يک امتداد باشد. دست نوزاد که در تماس با بدن مادر است، در پهلوي مادر قرار گيرد نه ميان بدن نوزاد و مادر و بالاخره نشيمن‌گاه او با دست مادر حمايت شود. بهتر است لباس مادر و نوزاد کم باشد تا تماس بدن مادر و نوزاد بهتر برقرار شود. در صورت امکان تماس پوست با پوست هنگام شير دادن مناسب‌تر است.
پس از ايجاد وضعيت راحت براي مادر و در آغوش گرفتن نوزاد، مادر مي‌تواند با يک دست که به شکل C انگليسي قرار مي‌گيرد، پستان را گرفته و نوک پستان را به گونه و لب نوزاد تماس دهد تا او دهان خود را باز کند. شايد لازم باشد که اين کار چند بار تکرار شود تا نوزاد دهانش را به طور کامل باز کند، به طوري که لبه تحتاني هاله پستان، هم سطح لب پايين نوزاد قرار گيرد. در اين حال که دهان نوراد به‌طور کامل باز شده است، مادر مي‌تواند او را با ملايمت ولي به سرعت به طرف پستان خود بياورد تا نوزاد نوک و هاله پستان را در دهان بگيرد. در چنين وضعيتي نوزاد با آرواره‌هايش به سينوس‌هاي شيري فشار مي‌آورد و با مکيدن درست، به اندازه کافي شير دريافت مي‌کند.
زماني که در آغوش گرفتن و پستان گذاشتن به دهان نوزاد درست انجام شود، مراحل زير به خوبي قابل مشاهده است:
• بدن نوزاد روبه‌روي مادر و در تماس نزديک با بدن او است.
• سر و بدنش در يک امتداد قرار دارند.
• صورتش روبه‌روي پستان مادر و چانه‌اش به پستان چسبيده است.
• لب تحتاني او به طرف خارج برگشته و قسمت کمي از هاله پستان در بالاي لب فوقاني او مشاهده مي‌شود و شايد در زير لب تحتاني نشانه‌اي از هاله پستان ديده نشود (فقط در صورت بزرگ بودن هاله، قسمتي از آن قابل مشاهده خواهد بود.)
• مکيدن‌ها کند ولي عميق است.
• صداي بلعيدن شير به خوبي شنيده مي‌شود.
• نوزاد پس از احساس رضايت و سير شدن، خودش پستان را رها مي‌کند.
• مادر هنگام شير دادن احساس درد و ناراحتي نمي‌کند.
• پستان مادر با سوراخ‌هاي بيني شيرخوار فاصله دارد و راه تنفس او را نمي‌بندد.
اگر طريقه در آغوش گرفتن و پستان به دهان گذاشتن درست نباشد:
• بدن نوزاد، چرخيده و روبه‌روي بدن مادر و در تماس نزديک با او نيست.
• سرش به عقب برگشته و يا به جلو خم شده است.
• لب‌ها يا به داخل برگشته و يا به حالت غنچه قرار دارند.
• قسمت زيادي از هاله در بالا و پايين لب‌ها، به خصوص زير لب تحتاني مشاهده مي‌شود.
• مکيدن‌ها بسيار سطحي و تند است.
• صداي بلعيدن شير شنيده نمي‌شود و در عوض، صدايي شبيه ملچ و ملوچ به گوش مي‌رسد.
• مادر هنگام شير دادن به دليل مکيده شدن نوک پستانش احساس درد مي‌کند و ممکن است حتي دچار زخم و يا شقاق نوک پستان شود.
/ک
معمول‌ترين روش شير دادن، بغل گرفتن نوزاد است، به طوري که شانه نوزاد روي خم آرنج و سرش روي بازوي مادر قرار گيرد. صورت او مقابل پستان مادر و سر و بدنش در يک امتداد باشد. دست نوزاد که در تماس با بدن مادر است، در پهلوي مادر قرار گيرد نه ميان بدن نوزاد و مادر و بالاخره نشيمن‌گاه او با دست مادر حمايت شود. بهتر است لباس مادر و نوزاد کم باشد تا تماس بدن مادر و نوزاد بهتر برقرار شود. در صورت امکان تماس پوست با پوست هنگام شير دادن مناسب‌تر است.
پس از ايجاد وضعيت راحت براي مادر و در آغوش گرفتن نوزاد، مادر مي‌تواند با يک دست که به شکل C انگليسي قرار مي‌گيرد، پستان را گرفته و نوک پستان را به گونه و لب نوزاد تماس دهد تا او دهان خود را باز کند. شايد لازم باشد که اين کار چند بار تکرار شود تا نوزاد دهانش را به طور کامل باز کند، به طوري که لبه تحتاني هاله پستان، هم سطح لب پايين نوزاد قرار گيرد. در اين حال که دهان نوراد به‌طور کامل باز شده است، مادر مي‌تواند او را با ملايمت ولي به سرعت به طرف پستان خود بياورد تا نوزاد نوک و هاله پستان را در دهان بگيرد. در چنين وضعيتي نوزاد با آرواره‌هايش به سينوس‌هاي شيري فشار مي‌آورد و با مکيدن درست، به اندازه کافي شير دريافت مي‌کند.
زماني که در آغوش گرفتن و پستان گذاشتن به دهان نوزاد درست انجام شود، مراحل زير به خوبي قابل مشاهده است:
• بدن نوزاد روبه‌روي مادر و در تماس نزديک با بدن او است.
• سر و بدنش در يک امتداد قرار دارند.
• صورتش روبه‌روي پستان مادر و چانه‌اش به پستان چسبيده است.
• لب تحتاني او به طرف خارج برگشته و قسمت کمي از هاله پستان در بالاي لب فوقاني او مشاهده مي‌شود و شايد در زير لب تحتاني نشانه‌اي از هاله پستان ديده نشود (فقط در صورت بزرگ بودن هاله، قسمتي از آن قابل مشاهده خواهد بود.)
• مکيدن‌ها کند ولي عميق است.
• صداي بلعيدن شير به خوبي شنيده مي‌شود.
• نوزاد پس از احساس رضايت و سير شدن، خودش پستان را رها مي‌کند.
• مادر هنگام شير دادن احساس درد و ناراحتي نمي‌کند.
• پستان مادر با سوراخ‌هاي بيني شيرخوار فاصله دارد و راه تنفس او را نمي‌بندد.
اگر طريقه در آغوش گرفتن و پستان به دهان گذاشتن درست نباشد:
• بدن نوزاد، چرخيده و روبه‌روي بدن مادر و در تماس نزديک با او نيست.
• سرش به عقب برگشته و يا به جلو خم شده است.
• لب‌ها يا به داخل برگشته و يا به حالت غنچه قرار دارند.
• قسمت زيادي از هاله در بالا و پايين لب‌ها، به خصوص زير لب تحتاني مشاهده مي‌شود.
• مکيدن‌ها بسيار سطحي و تند است.
• صداي بلعيدن شير شنيده نمي‌شود و در عوض، صدايي شبيه ملچ و ملوچ به گوش مي‌رسد.
• مادر هنگام شير دادن به دليل مکيده شدن نوک پستانش احساس درد مي‌کند و ممکن است حتي دچار زخم و يا شقاق نوک پستان شود.
منبع: www.salamat.com
/ک
