عوارض سوراخ کردن لب و زبان
ترجمه: دکتر شکيلا نيکنام
حتما شما هم ديدهايد که برخي از نوجوانان بيني خود را سوراخ ميکنند و از آن يک گوشواره و يا نگين عبور ميدهند و يا براي مثال لاله گوششان را سه سوراخ ميکنند و از هر کدام يک گوشواره عبور ميدهند. اين کار (پيرسينگ) يکي از همان فرهنگهاي غلطي است که از مرزها گذشته است و گريبانگير برخي از نوجوانان ما هم شده است. اين روزها در دنيا سوراخ کردن بخشهايي از بدن و آويختن زيورآلات به آن، يک مد عجيب و غريب ديگر است ولي برخي از نوجوانان پا را از اين هم فراتر گذاشته و بخشهايي از زبان و يا لب را سوراخ کرده و نگين و حلقههايي از آن عبور ميدهند.
دندانپزشکان به سختي در سراسر دنيا در برابر اين کار ايستادهاند و آن را براي سلامت بافتهاي پرخون زبان و لب خطرناک ميدانند. نتايج يک مطالعه نشان ميدهد که 15 تا 20درصد نوجواناني که چنين کاري را انجام دادهاند، دچار شکستگي دندانها و بيماريهاي لثهاي ميشوند چون فلزاتي که در اين سوراخها گذاشته ميشوند ميتوانند به دندانها ضربه وارد کرده و موجب خراش، شکستگي و حتي شکستن دندانهاي سالم و طبيعي فرد شوند. چون بيشتر اين فلزات در بخش قدامي (جلويي) زبان کار گذاشته ميشوند با اعمال فشار دايمي بر لثهها و دندانهاي جلويي، به اين بخش از دهان آسيب وارد ميکنند. اين محققان ميگويند اين نوجوانان سالها بعد ممکن است در اثر اين ضربهها و آسيبهايي که مداوم بر دندانها و لثههاي جلويي خود وارد کردهاند، دچار بيدنداني شوند و دندانهاي جلوييشان لق شده و بيفتد. در اين مطالعه 400 نوجوان و جوان 19-18 ساله که چنين فلزاتي روي لب و زبان خود داشتند مورد بررسي قرار گرفتند و نتايج اين مطالعه نيز در مجله «دندانپزشکي آمريکا» به چاپ رسيده است. آمارها نشان ميدهد که در کشورهاي غربي رواج استفاده از اين نوع زيورآلات در ميان نوجوانان بسيار زياد است. فقط در شهر نيويورک آمريکا يک نفر از هر 10 نوجوان اهل اين شهر از اين مد غلط پيروي ميکنند. دندانپزشکان معتقدند که سوراخ کردن بافتهاي دهان مانند لب و زبان ميتوانند بسيار خطرناک باشد و عوارض کوتاهمدت و بلندمدتي را براي آنها به دنبال داشته باشد. حتي گاهي اين فرهنگ غلط موجب مرگ نوجوانان ميشود. گاهي اين فلزات سهوا بلعيده ميشوند و با انسداد راه هوايي موجب مرگ نوجوانان ميشوند. در اين ميان شکستگيهاي دندان و بيماريهاي لثهاي از عوارض طولانيمدت اين روش غلط هستند. اين نوجوانان به طور معمول عادت دارند که با وسيله فلزي که در زبان و يا لب خودشان دارند با دندانهاي جلويي و لثه آن بازي کنند و ضربههاي مداومي را بر آنها وارد کنند اين کار در طولانيمدت موجب آسيب لثه دندانها و به مرور زمان لقي دندانهاي جلويي ميشود. در اين مطالعه دندانپزشکان از نوجواناني که از اين مد غلط پيروي کرده و فلزاتي را در لب و يا دهان خود کار گذاشته بودند، پرسشهايي درباره روشهاي حفظ بهداشت دهان و دندان، خطراتي که «پيرسينگ» براي آنها در پي دارد، تاريخچه پيرسينگ و اينکه اين کار مخصوص چه کساني بوده است، مطرح کردند تا بدانند اين نوجوانان چرا اين کار را انجام ميدهند و چگونه ميتوان آنها را راهنمايي کرد تا به سمت اين فرهنگ غلط کشيده نشوند. نتايج اين مطالعه نشان داد که بيشتر اين نوجوانان، آگاهي چنداني از عوارضي که سوراخ کردن لب و زبان براي سلامت دندانها و لثههايشان در پي دارد، نداشتند. از طرف ديگر بيشتر نوجواناني که اين کار را انجام ميدادند تصوير ذهني مثبتي از بدن خود نداشته و تصور ميکردند با اين کار زيباتر ميشوند و در ميان همسالانشان بيشتر جلب توجه ميکنند.
دندانپزشکان به همه والديني که نوجواناني دارند که به تقليد از همسالان و يا فيلمها، به سوراخ کردن لب و يا زبانشان اصرار دارند توصيه ميکنند که بهترين راه براي رهايي از عوارض بعدي اين کار، پيشگيري از آن است. بيشتر نوجوانان در اين سنين نياز به توجه و جلب توجه دارند و دوست دارند در گروه همسالان همه به آنها نگاه کنند ولي شما ميتوانيد روشهاي درست شاخص و برجسته شدن را به آنها بياموزيد. بسياري از نوجوانان پس از شنيدن عوارض سوراخ کردن لب و زبان از اين کار صرفنظر ميکنند. لب و به ويژه زبان، بخش بسيار پرخون و پرتحرکي است. سوراخ کردن زبان ميتواند موجب خونريزي شديد شود که در بيشتر موارد نياز به بخيه زدن آن براي بند آوردن خونريزي است. علاوه بر اين چون اين گونه کارها در مراکز بهداشتي درماني انجام نميشود، بسيار امکان دارد که وسايلي که استفاده ميشوند استريل و يکبار مصرف نبوده و موجب انتقال ويروسهاي خطرناکي مانند ايدز و هپاتيت به نوجوان شوند.
منبع:www.salamat.com
/ع
دندانپزشکان به سختي در سراسر دنيا در برابر اين کار ايستادهاند و آن را براي سلامت بافتهاي پرخون زبان و لب خطرناک ميدانند. نتايج يک مطالعه نشان ميدهد که 15 تا 20درصد نوجواناني که چنين کاري را انجام دادهاند، دچار شکستگي دندانها و بيماريهاي لثهاي ميشوند چون فلزاتي که در اين سوراخها گذاشته ميشوند ميتوانند به دندانها ضربه وارد کرده و موجب خراش، شکستگي و حتي شکستن دندانهاي سالم و طبيعي فرد شوند. چون بيشتر اين فلزات در بخش قدامي (جلويي) زبان کار گذاشته ميشوند با اعمال فشار دايمي بر لثهها و دندانهاي جلويي، به اين بخش از دهان آسيب وارد ميکنند. اين محققان ميگويند اين نوجوانان سالها بعد ممکن است در اثر اين ضربهها و آسيبهايي که مداوم بر دندانها و لثههاي جلويي خود وارد کردهاند، دچار بيدنداني شوند و دندانهاي جلوييشان لق شده و بيفتد. در اين مطالعه 400 نوجوان و جوان 19-18 ساله که چنين فلزاتي روي لب و زبان خود داشتند مورد بررسي قرار گرفتند و نتايج اين مطالعه نيز در مجله «دندانپزشکي آمريکا» به چاپ رسيده است. آمارها نشان ميدهد که در کشورهاي غربي رواج استفاده از اين نوع زيورآلات در ميان نوجوانان بسيار زياد است. فقط در شهر نيويورک آمريکا يک نفر از هر 10 نوجوان اهل اين شهر از اين مد غلط پيروي ميکنند. دندانپزشکان معتقدند که سوراخ کردن بافتهاي دهان مانند لب و زبان ميتوانند بسيار خطرناک باشد و عوارض کوتاهمدت و بلندمدتي را براي آنها به دنبال داشته باشد. حتي گاهي اين فرهنگ غلط موجب مرگ نوجوانان ميشود. گاهي اين فلزات سهوا بلعيده ميشوند و با انسداد راه هوايي موجب مرگ نوجوانان ميشوند. در اين ميان شکستگيهاي دندان و بيماريهاي لثهاي از عوارض طولانيمدت اين روش غلط هستند. اين نوجوانان به طور معمول عادت دارند که با وسيله فلزي که در زبان و يا لب خودشان دارند با دندانهاي جلويي و لثه آن بازي کنند و ضربههاي مداومي را بر آنها وارد کنند اين کار در طولانيمدت موجب آسيب لثه دندانها و به مرور زمان لقي دندانهاي جلويي ميشود. در اين مطالعه دندانپزشکان از نوجواناني که از اين مد غلط پيروي کرده و فلزاتي را در لب و يا دهان خود کار گذاشته بودند، پرسشهايي درباره روشهاي حفظ بهداشت دهان و دندان، خطراتي که «پيرسينگ» براي آنها در پي دارد، تاريخچه پيرسينگ و اينکه اين کار مخصوص چه کساني بوده است، مطرح کردند تا بدانند اين نوجوانان چرا اين کار را انجام ميدهند و چگونه ميتوان آنها را راهنمايي کرد تا به سمت اين فرهنگ غلط کشيده نشوند. نتايج اين مطالعه نشان داد که بيشتر اين نوجوانان، آگاهي چنداني از عوارضي که سوراخ کردن لب و زبان براي سلامت دندانها و لثههايشان در پي دارد، نداشتند. از طرف ديگر بيشتر نوجواناني که اين کار را انجام ميدادند تصوير ذهني مثبتي از بدن خود نداشته و تصور ميکردند با اين کار زيباتر ميشوند و در ميان همسالانشان بيشتر جلب توجه ميکنند.
دندانپزشکان به همه والديني که نوجواناني دارند که به تقليد از همسالان و يا فيلمها، به سوراخ کردن لب و يا زبانشان اصرار دارند توصيه ميکنند که بهترين راه براي رهايي از عوارض بعدي اين کار، پيشگيري از آن است. بيشتر نوجوانان در اين سنين نياز به توجه و جلب توجه دارند و دوست دارند در گروه همسالان همه به آنها نگاه کنند ولي شما ميتوانيد روشهاي درست شاخص و برجسته شدن را به آنها بياموزيد. بسياري از نوجوانان پس از شنيدن عوارض سوراخ کردن لب و زبان از اين کار صرفنظر ميکنند. لب و به ويژه زبان، بخش بسيار پرخون و پرتحرکي است. سوراخ کردن زبان ميتواند موجب خونريزي شديد شود که در بيشتر موارد نياز به بخيه زدن آن براي بند آوردن خونريزي است. علاوه بر اين چون اين گونه کارها در مراکز بهداشتي درماني انجام نميشود، بسيار امکان دارد که وسايلي که استفاده ميشوند استريل و يکبار مصرف نبوده و موجب انتقال ويروسهاي خطرناکي مانند ايدز و هپاتيت به نوجوان شوند.
منبع:www.salamat.com
/ع