تاثير بارداري بر رابطه زناشويي
نويسنده:دکترلادن سيفي/ جراح ومتخصص زنان و زايمان
بارداري با تغييرهاي جسمي و رواني متعددي همراه است؛ از جمله اينکه تمايلهاي جنسي زن و مرد در طي اين دوره تغيير ميکند. همسر يک خانم باردار به دليل نگراني از مضر بودن رابطه زناشويي براي همسرش و جنين و همچنين به دليل بزرگ شدن شکم همسرش ممکن است نسبت به برقراري رابطه زناشويي، تمايل کمتري داشته باشد. در مقابل، ممکن است در يک خانم باردار به دليل افزايش هورمونهاي جنسي و افزايش جريان خون لگني، تمايل به برقراري رابطه جنسي بيشتر شود و يا برعکس، به دليل تهوع، استفراغ، تغيير شکل بدن، دردناک شدن سينهها، بيحوصلگي و نگراني، اين تمايل کمتر شود.
بهطور کلي، مقاربت در بارداري طبيعي و بدون خطر، از نظر طبي، ممنوعيتي ندارد و از موقع تشخيص بارداري تا پايان آن، زوجين ميتوانند روابط زناشويي متعارف خود را داشته باشند. بديهي است که در تمام اين دوران بايد به راحت بودن زن باردار و خواست وي توجه شود. در مواردي که اين عمل به دليل طبي ممنوعيت دارد، حتما رابطه عاطفي، حمايتي و نوازشي از زن باردار بايد ادامه پيدا کند زيرا نياز عاطفي در اين دوران شديدا افزايش مييابد.
اگر خانمي سابقه سقط دارد يا در معرض سقط است، از نظر تئوريک بهتر است نزديکي کم شود ولي در مطالعههاي علمي، تاثيري بر کم کردن ميزان سقط ديده نشده است.
اگر هر يک از زوجين عفونت فعال تناسلي يا تبخال تناسلي داشته باشند، برقراري رابطه زناشويي (بهويژه، بدون کاندوم) تا بهبود کامل ممنوع است.
موقعيت قرار گرفتن زن باردار در 3 ماهه اول بارداري مانند قبل از بارداري است و ميتواند به هر نحوي که احساس راحتي بيشتري ميکند قرار گيرد چون جنين هنوز در لگن قرار دارد و وارد شکم نشده است.
بهتر است از شستوشوي واژن و پرينه با صابونهاي عطري و ژلهاي خوشبوکننده و ضدعفونيکننده اجتناب شود. تنها قبل و بعد از مقاربت، تخليه مثانه و شستوشو با آب ولرم متمايل به سرد کافي است.
اگر خانمي به دنبال مقاربت در 3 ماهه اول بارداري دچار سقط شد، نبايد خودش يا همسرش را سرزنش کند چون معمولا مرگ جنين قبل از برقراري رابطه زناشويي صورت گرفته است. جنين در حال رشد به وسيله مايع آمنيوتيک موجود در رحم حفاظت ميشود و بنابراين اين عمل نميتواند جنين را تحت تاثير قرار دهد.
بعضي معتقدند ارگاسم در زنان سبب سقط جنين ميشود اما در مطالعههاي باليني اين نظر که مايع مني حاوي پروستاگلاندين است و ارگاسم در زن، پروستاگلاندين آزاد ميکند و همين امر ممکن است باعث سقط شود، ثابت نشده است.
در زناني که خونريزي رحمي دارند، پارگي کيسه آب پيدا کردهاند و عفونت فعال تناسلي در خود يا همسر دارند، مقاربت در بارداري ممنوع است.
در مورد زناني که سابقه زايمان زودرس دارند يا در بارداري اخير در معرض زايمان زودرس هستند (مثل کساني که نارسايي دهانه رحم، ناهنجاري رحم، ميوم رحم، بارداري چندقلويي، زياد بودن حجم مايع آمنيوتيک و بيماري قلبيپيشرفته دارند)از لحاظ تئوريک، توصيه به کم شدن رابطه زناشويي ميشود.
شما ممکن است حرکات جنين را در حين مقاربت احساس کنيد ولي اين حرکات در مواقع ديگر نيز وجود دارند. نگران نباشيد! حرکات او نشان دهنده ناراحتي و خطر براي او نيست.
در بارداري محدوديتهايي براي روابط زناشويي وجود دارد که عبارتاند از:
• سابقه سقط يا تهديد به سقط يا زايمان زودرس
• سابقه انقباضات خود به خودي رحمي، خونريزي و يا پارگي زودرس پرده دور جنين
• نارسايي دهانه رحم و همچنين تعداد زايمانهاي متعدد
• 4تا 6 هفته آخر بارداري
• سابقه فشارخون حاملگي
• برخي موارد ديگر که به وسيله پزشک يا ماما عنوان شود.
با وجود موارد بالا، اگر حاملگي طبيعي باشد و پزشک يا ماما مانعي براي نزديکي زوجها عنوان نکند روابط بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکي که حاملگي را پيگيري ميکند نيز ميتواند ادامه يابد. هرچند در حاملگي به خصوص ماههاي آخر بايد پوزيشن و وضعيت مناسبي در حين نزديکي در نظر گرفته شود که به شکم زن حامله فشاري وارد نيايد.
پيش از اين گفته بودم شايد بعضي خانمها در حين بارداري بهخصوص سه ماهه اول با کاهش ميل جنسي روبهرو شوند که در برخي متون اين مساله را به خستگي و تهوع ناشي از مراحل اوليه رشد جنين و جفت نسبت ميدهند. در برخي از خانمها اين مساله درست به عکس اتفاق ميافتد و منجر به افزايش تمايلات جنسي زن در سه ماهه اول ميشود. بهطور کلي اگر منعي براي رابطه جنسي در بارداري نيست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانمها در دوران بارداري به آرامش فکري و رواني آنها کمک ميکند و موجب ميشود فرزند شادتري به دنيا بياورند و پس از زايمان نيز زودتر به زندگي زناشويي خود بازگردند. پس از تولد فرزند نيز عموما چند هفته (6-4 هفته) طول ميکشد تا مادران بتوانند در کنار رسيدگي به نوزاد خود را براي رابطه جنسي آماده کنند. بهخصوص در اوايل رشد بچه، ممکن است زوجها حريم خصوصي نداشته باشند تا احساسات جنسي خود را بروز دهند. توصيه ميکنم حتما به حفظ اين حريم خصوصي در هر مرحله از زندگي بپردازيد تا زندگي جنسي و به دنبال آن ساير ابعاد زندگي مشترک را با نشاط در کنار هم طي کنيد.
منبع:www.salamat.com
بهطور کلي، مقاربت در بارداري طبيعي و بدون خطر، از نظر طبي، ممنوعيتي ندارد و از موقع تشخيص بارداري تا پايان آن، زوجين ميتوانند روابط زناشويي متعارف خود را داشته باشند. بديهي است که در تمام اين دوران بايد به راحت بودن زن باردار و خواست وي توجه شود. در مواردي که اين عمل به دليل طبي ممنوعيت دارد، حتما رابطه عاطفي، حمايتي و نوازشي از زن باردار بايد ادامه پيدا کند زيرا نياز عاطفي در اين دوران شديدا افزايش مييابد.
در سه ماهه اول بارداري
اگر خانمي سابقه سقط دارد يا در معرض سقط است، از نظر تئوريک بهتر است نزديکي کم شود ولي در مطالعههاي علمي، تاثيري بر کم کردن ميزان سقط ديده نشده است.
اگر هر يک از زوجين عفونت فعال تناسلي يا تبخال تناسلي داشته باشند، برقراري رابطه زناشويي (بهويژه، بدون کاندوم) تا بهبود کامل ممنوع است.
موقعيت قرار گرفتن زن باردار در 3 ماهه اول بارداري مانند قبل از بارداري است و ميتواند به هر نحوي که احساس راحتي بيشتري ميکند قرار گيرد چون جنين هنوز در لگن قرار دارد و وارد شکم نشده است.
بهتر است از شستوشوي واژن و پرينه با صابونهاي عطري و ژلهاي خوشبوکننده و ضدعفونيکننده اجتناب شود. تنها قبل و بعد از مقاربت، تخليه مثانه و شستوشو با آب ولرم متمايل به سرد کافي است.
اگر خانمي به دنبال مقاربت در 3 ماهه اول بارداري دچار سقط شد، نبايد خودش يا همسرش را سرزنش کند چون معمولا مرگ جنين قبل از برقراري رابطه زناشويي صورت گرفته است. جنين در حال رشد به وسيله مايع آمنيوتيک موجود در رحم حفاظت ميشود و بنابراين اين عمل نميتواند جنين را تحت تاثير قرار دهد.
بعضي معتقدند ارگاسم در زنان سبب سقط جنين ميشود اما در مطالعههاي باليني اين نظر که مايع مني حاوي پروستاگلاندين است و ارگاسم در زن، پروستاگلاندين آزاد ميکند و همين امر ممکن است باعث سقط شود، ثابت نشده است.
در سه ماهه دوم بارداري
در زناني که خونريزي رحمي دارند، پارگي کيسه آب پيدا کردهاند و عفونت فعال تناسلي در خود يا همسر دارند، مقاربت در بارداري ممنوع است.
در مورد زناني که سابقه زايمان زودرس دارند يا در بارداري اخير در معرض زايمان زودرس هستند (مثل کساني که نارسايي دهانه رحم، ناهنجاري رحم، ميوم رحم، بارداري چندقلويي، زياد بودن حجم مايع آمنيوتيک و بيماري قلبيپيشرفته دارند)از لحاظ تئوريک، توصيه به کم شدن رابطه زناشويي ميشود.
شما ممکن است حرکات جنين را در حين مقاربت احساس کنيد ولي اين حرکات در مواقع ديگر نيز وجود دارند. نگران نباشيد! حرکات او نشان دهنده ناراحتي و خطر براي او نيست.
در سهماهه سوم بارداري
... و اما بعد از زايمان
بارداري ميل جنسي را کم ميکند يا زياد؟
دکتر غلامحسين قائدي/ روانپزشک
در بارداري محدوديتهايي براي روابط زناشويي وجود دارد که عبارتاند از:
• سابقه سقط يا تهديد به سقط يا زايمان زودرس
• سابقه انقباضات خود به خودي رحمي، خونريزي و يا پارگي زودرس پرده دور جنين
• نارسايي دهانه رحم و همچنين تعداد زايمانهاي متعدد
• 4تا 6 هفته آخر بارداري
• سابقه فشارخون حاملگي
• برخي موارد ديگر که به وسيله پزشک يا ماما عنوان شود.
با وجود موارد بالا، اگر حاملگي طبيعي باشد و پزشک يا ماما مانعي براي نزديکي زوجها عنوان نکند روابط بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکي که حاملگي را پيگيري ميکند نيز ميتواند ادامه يابد. هرچند در حاملگي به خصوص ماههاي آخر بايد پوزيشن و وضعيت مناسبي در حين نزديکي در نظر گرفته شود که به شکم زن حامله فشاري وارد نيايد.
پيش از اين گفته بودم شايد بعضي خانمها در حين بارداري بهخصوص سه ماهه اول با کاهش ميل جنسي روبهرو شوند که در برخي متون اين مساله را به خستگي و تهوع ناشي از مراحل اوليه رشد جنين و جفت نسبت ميدهند. در برخي از خانمها اين مساله درست به عکس اتفاق ميافتد و منجر به افزايش تمايلات جنسي زن در سه ماهه اول ميشود. بهطور کلي اگر منعي براي رابطه جنسي در بارداري نيست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانمها در دوران بارداري به آرامش فکري و رواني آنها کمک ميکند و موجب ميشود فرزند شادتري به دنيا بياورند و پس از زايمان نيز زودتر به زندگي زناشويي خود بازگردند. پس از تولد فرزند نيز عموما چند هفته (6-4 هفته) طول ميکشد تا مادران بتوانند در کنار رسيدگي به نوزاد خود را براي رابطه جنسي آماده کنند. بهخصوص در اوايل رشد بچه، ممکن است زوجها حريم خصوصي نداشته باشند تا احساسات جنسي خود را بروز دهند. توصيه ميکنم حتما به حفظ اين حريم خصوصي در هر مرحله از زندگي بپردازيد تا زندگي جنسي و به دنبال آن ساير ابعاد زندگي مشترک را با نشاط در کنار هم طي کنيد.
منبع:www.salamat.com