شنای كرال سینه (Front Crawl )

كلمه كرال از فعل انگلیسی To Crawl مشتق شده كه به معنی خزیدن است . زیرا انسان به وسیله ی این شنا در آب می خزد و پیش می رود.
كسی به درستی نمی داند كه اولین بار این شنا در كدام كشور معمول شده است ، ولی شواهد و قوانین نشان می دهد كه به احتمال زیاد این شنا در مصر ابداع شده است .
اما مسلم این است كه در سال1700 در استرالیا این شنا به وسیله ی الك ویكمن معمول شد ، و سپس به آمریكا و اروپا راه یافت ، و بالاخره یكی از مهمترین بازی ها در مسابقه های المپیك را تشكیل داد ، و برای اولین بار یك آمریكایی به نام چارلز دانیلز به سال 1908 در رشته ی شنای بازی های المپیك شركت كرد و با شنای كرال مسافت 100 متر را در 60 ثانیه و سه پنجم طی كرد و برنده شد .
شنای كرال امروزه بیش از هر شنای دیگر طرفدار دارد و بیشتر شناگرها با آن آشنایی دارند . ولی متاسفانه به غیر از تعداد كمی آن را به طریقه ی كاملاٌ صحیح فرا نمی گیرند . با كمی اراده ، اگر بتوانید این شنا را به طور كاملاٌ صحیح فرا گیرید ، بسیار مفرح و لذت بخش خواهد شد . كرال معمولا در دو قسمت كرال سینه و كرال پشت تعلیم داده می شود . كه ابتدا به شرح كرال سینه می پردازیم .

آموزش شنای كرال سینه
 

كرال سینه شنایی است كه در آن ضربات منظم پاها به همراه حركت دست ها كه به تناوب از آب خارج و وارد شده و آب را به عقب میكشند و سر ، نیم دایره ای را حول محور طولی بدن می زند تا از سمت راست یا چپ ( كه معمولاٌ یك طرف است ) از طریق دهان هواگیری نماید انجام می شود .
بنابراین سه مرحله اصلی در شنای كرال سینه عبارتند از :
1- عملكرد پاها Leg Action
2- عملكرد دست ها Arm Action
3- نفس گیری Breathing

جهت آموزش شنای كرال سینه لازم است كه هر مرحله به تنهائی و به مقدار كافی آموزش و تمرین داده شود . پس از آموزش و تمرین كافی اولین مرحله ، نوبت به مرحله دوم می رسد كه ضروری است پس از آموزش و تمرین به مرحله ی اول متصل شده و هر دو با هم تمرین شود تا شناگر هماهنگی لازم را جهت انجام هر دو مرحله كسب نماید و سپس مرحله ی سوم آموزش داده می شود . و پس از تمرینات مقدماتی و كافی به مرحله ی اول و دوم اضافه می شود . تمرین ادامه می یابد تا هماهنگی مجددی صورت گیرد و شناگر قادر به انجام هر سه مرحله با هم در یك زمان گردد.
متاسفانه مشاهده شده است كه مربیان هنوز یك مرحله را به طور كامل آموزش نداده ، وارد مرحله بعدی می شوند . اگر چه بعضی از مربیان با آموزش مرحله به مرحله چندان موافق نیستند ولی تجربه نشان داده است برای به دست آوردن نتیجه ی بهتر و پیشرفت در امر آموزش در كلاس های گروهی ، آموزش مرحله به مرحله به مراتب مفیدتر است .
این موضوع را باید به خاطر داشته باشید كه قبل از شروع اولین قسمت آموزش كرال سینه كه حركت پاها است ، لازم است شاگرد دو مرحله مقدماتی مهم را خوب فرا گرفته باشد .

عملكرد پا Leg Action
 

در شنای كرال ، حركت پا بسیار حایز اهمیت است . مطلب مهم این كه بر خلاف تصور ما حركات شدید و كند پاها توام با سرو صدای زیاد كه غالبا در مبتدیان دیده می شود كوچكترین ارزشی ندارد ، بلكه حركات كوتاه و سریع پاها لازمه این كار است .
حركات پاها از مفصل شروع می شود كه ران را به لگن خاصره مربوط می سازد . زانوهم حركت می كند ، اما حركت آن كمتر از مفصل قبلی است و فقط تا آن حد صورت می گیرد كه پاهای شناگر از آب خارج شده و بلافاصله به آب ضربه بزند و روی این اصل زاویه بین ساقها هیچ وقت از 30 درجه تجاوز نمی كند .
همچنین ساقها ، رانها و پاها هرگز ار هم فاصله نمی گیرند ، بلكه همیشه به هم مالیده می شوند هنگام زدن پاها باید توجه كنید كه پاشنه پاها ازهم فاصله نگیرند ، كه معمولا كارآموز شناگر پاشنه پاها را از هم فاصله می دهد . زانوها نباید زیاد بشكند ، این عمل باعث می شود كه پیشرفت خوبی نداشته باشید انگشتان پاها باید كشیده شوند .
یكی از مهمترین مواردی كه باید در پای كرال سینه درنظر گرفت ، این است كه در موقع زدن پای كرال انگشتان پا نباید عمود بر كف استخر باشند و شكستگی نیز نباید بیش از حد شود . به شكل زیر توجه كنید :
مثلی است معروف كه شنا را در آب یاد می گیرند ، ولی به راستی برای صرفه جویی در وقت ، می توان در خانه نیز مقدمات آن را فرا گرفت .
روی این اصل توصیه می شود در خانه و یا كنار استخر ، بی آنكه بدن خود را خیس كنید روی كاناپه و یا میز دراز بكشید و روی سینه قرار بگیرید و سر را بین بازوها گرفته و پاهایتان را قریب در خارج نگه دارید ، بسیار سریع و همان طور كه قبلاٌ گفته شد به حركت پاها بپردازید .
پس از چند جلسه تمرین ، این بار كناره استخر را بگیرید و توی آب بی آن كه به حركت بازوها فكر كنید سرتان را بین بازو ها قرار داده و تقریباٌ سرتان را در آب فرو ببرید و حركت پاها را تمرین كنید و بعدها به فكر پیشروی در آب باشید حتی می توانید حركت پاها را با كمك دوستانتان تمرین كنید . باید توجه داشته باشید كه در موقع تمرین پا سرتان نباید بالا باشد . چون این عمل باعث می شودكه پاها به پایین بروند .

تمرین های آموزشی پای كرال سینه
 

1- نشستن روی لبه استخر و پا داخل آب همانطوری كه در شكل زیر نشان داده شده است نوآموز شناگر در لبه استخر می نشیند و دستها را به عقب تكیه می دهد و دو پای شناگر در داخل آب قرار داشته و پاها بطور متناوب در آب حركت می نماید . باید توجه داشت كه در این مرحله حركت پا بطور صحیح صورت گیرد و پنجه ها متمایل به داخل باشد و آب توسط سینه پا به اطراف پراكنده شود .
2- در حالی كه كارآموز شناگر لبه استخر را گرفته مبادرت به زدن پا می كند . یادآور می شویم كه پس از چند حركت ، پا كارآموز شناگر صورت خود را از آب بیرون آورده و نفس می كشد و مجدداٌ تمرین خود را تكرار می كند .
3- در شكل زیر یكی از كارآموزان شناگر دستهای كارآموز دیگری را گرفته و نفر دوم همان طوری كه در سطح آب قرار گرفته شروع به زدن پای كرال سینه می نماید .
2- تكرار تمرین شماره یك با این تفاوت كه به محض اینكه شانه ها و سر، از آب خارج شدند پروانه نیز به مانند شنای قورباغه بایستی هر دو دست در یك زمان و در یك سطح با دیواره استخر تماس پیدا نمایند. توجه داشته باشید كه هر دو دست همزمان و در یك دیوار استخر را لمس نمایند، در ضمن شانه ها نیز در صفحه افقی قرار داشته باشند. وقتی كه لمس كردن دیوار توسط هر دو دست به طور صحیح صورت گرفت ، مسابقه دهنده به هر روشی كه خواست می تواند مابقی برگشت خود را انجام دهد.

تمرین های آموزشی
 

1- چهار یا پنج دست كرال سینه با یك پای پروانه- توجه داشته باشید كه همراه با هر نیم ستروك از كرال سینه، یك بار دم و یك بار بازدم صورت گیرد.
2- اجرای كلیه حركات شنای پروانه- توجه داشته باشید كه این تمرین را ابتدا در مسافت كوتاه به طول مثال 8-5 متر انجام دهید و سپس به تدریج بر بعد مسافت افزوده شود.
3- اجرای كلیه حركات شنای پروانه با تاكید بر عمل تنفس بدین معنی كه با هر دست پروانه، یك بار عمل دم و بازدم صورت گیرد.

دومین مرحله ی آموزشی ، حركت دست كرال سینه
 

مراحل حركات دست : تعویض منظم حركت دستها در شنای كرال سینه موجب پیشروی در آب می شود .هنگامی كه یكدست حركت كشش را در داخل آب انجام می دهد ، در همان زمان دست دیگر درخارج از آب آماده ورود در آب می شود . تا یك دست ، دست دیگر را لمس نكرد نباید، از آب خارج شود . لازم است به یك موضوع خوب توجه شود و آن اینست كه چه در داخل و چه در خارج از آب همیشه آرنج بالاتر از مچ دست قرار دارد، ولی این تكنیك جای خودرا با روش كنونی كه مكثی در كشش دست وجود ندارد ، داد . به طوری كه دستها پشت سر هم عمل كشش زیر آب را انجام می دهند . كشش ، منتظر ورود دست دیگر به آب نمی شود و نتیجه ی بهتری را در پیشروی حاصل می نماید .
بهترین میزان ورود دست به آب موقعی است كه دست زیر آب نیمی از كشش زیر آب را انجام داده است ، زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقف نداشته و حركتی دائمی درحال كشش خواهد داشت .
مناسبت ترین میزان زاویه آرنج در موقع كشش زیر آب بین 90 تا 100 درجه است. مربی باید كنترل نماید كه شاگرد شكستگی دست در داخل آب را انجام دهد، بدین ترتیب كه دست در آب وارد شده ، تقریباٌ كشیده می شود .
كشش شروع شده و در همین حال خمیده میگردد ( حداكثر 100 درجه در خمیده ترین محل ) و شروع به باز شدن نموده تا موقعی كه دوباره تقریباٌ صاف گردیده و قصد خروج از آب را می نماید . باید دقت شود در موقع ورود دست در آب نباید جلوی صورت وارد آب شود ، چون كشش كمتری در پیشروی آب دارد و همچنین در موقع ورود دست در آب آرنج و بازوی دست باید به گوشها نزدیك باشد .
ابتدا شست وارد آب می شود ، این عمل باعث می گردد كه آرنج در بالا قرار گیرد . و این كار لازمه ی كرال صحیح است . بالا آمدن آرنج ادامه می یابد تا موقعی كه انگشتان دست نیز از آب خارج گردد.
وضعیت دستها طوری است كه انگار جسمی مانند تخم مرغ را گرفته است یا اینكه دستها دور یك بشكه می چرخد ، سعی كنید بازو را به سر و گوشها نزدیك سازید .
نكته ی دیگر كه هنگام حركت دست باید به آن توجه داشت این است كه كف دست را هنگام خارج شدن از آب باید به خارج چرخانیده شود . این عمل باعث تسهیل در بالا نگاهداشتن آرنج می شود .
در این جا نیز می توان در خشكی به تمرین حركت دستها پرداخت و سپس در آب آن را كامل كرد .
علت بالا نیامدن آرنجها در بیشتر شاگردان (به خصوص بزرگسالان) اینست كه مفصل شانه آنها دارای جنبش پذیری (Flexibility) كافی نیست . بعضی دیگر از كارآموزان برای بالا آوردن و نگه داشتن آرنجها قسمتی از شانه را هم از آب خارج می سازند كه روش درستی نیست . در این جا نیز می توان در خشكی به تمرین حركت دستها پرداخت و سپس در آب آن را كامل كرد.
لازم به یادآوری است كه دست كرال در سه مرحله انجام می گیرد : اول مرحله ی كشش ، دوم مرحله فشار، سوم مرحله ی خارج از آب یعنی حركت دست از هنگام خروج آب تا آوردن آن به جلو در امتداد دو شانه .
می توان مرحله ی كشش و فشار را به صورت S خوابیده انگلیسی نشان داد .

تمرینات آموزشی دست كرال سینه
 

1- راه رفتن و خم نمودن بالا تنه به جلو به طوری كه صورت در داخل آب قرار گیرد . حركت دستها به طور متناوب و بدون تنفس است . این عمل در قسمت كم عمق استخر صورت می گیرد .

تمرینات تركیبی دو نفره :
 

در حالی كه كارآموز شناگر به روی سینه در سطح آب قرار گرفته ، كمك كننده مچ پای او را با دو دست می گیرد . در این حالت كارآموز شناگر همزمان حركت دست كرال را به طور متناوب انجام می دهد .
كارآموز شناگر و كمك كننده باید با جدیت این عمل را انجام دهند . كارآموز شناگر در تمام مدت تمرین با گرفتن نفس عمیق ودر حالی كه صورت داخل آب است ، این عمل را انجام می دهد . با تمرین مداوم حركت و هماهنگی دو دست به صورت خودكار در می آید .

سومین مرحله آموزش ، اجرای كلیه ی حركات دست وپاها بدون تنفس
 

( هماهنگی دست و پا ) GRAWL STROKE – NON- BREATHING SIDE
 

در كرال هماهنگی بین حركات دست و پا اهمیت بسیار دارد . در حالت كلی به ازای یك دایره ی كامل كه دو دست می پیمایند ، پاها 6 ضربه به آب می زنند و قاعدتاٌ این ریتم باید مراعات شود . و در این مرحله حركات دست و پاها با هم تنظیم و هماهنگی پیدا كنند . تنظیم حركات دست و پا به صورت زیر انجام می گیرد .
موقعی كه كشش دست انجام گرفت ، بنا به مقتضیات فردی ریتم حركات پا دو الی شش ضربه خواهد داشت . كشش دست در آب منجر به پیشروی بدن در آب می شود . حركت پا و یا ضربه ی پا در آب ثبات و تكیه بدن را از نظر حفظ تعادل فراهم می نماید . علاوه بر آن حركت پا از فرورفتن و منحرف شدن پایین تنه در آ ب جلوگیری می نماید . هر بار كه یك دست از آب خارج شد پای همان طرف عمل ضربه زدن به پایین را انجام می دهد .
چرخش در محور طولی بدن باعث آسانی به جلو راندن بدن وبالا گرفتن آرنج خواهد شد . چرخش بدن به خصوص برای شناگرانیكه مفصل شانه آنها . انعطاف پذیری كافی ندارد بسیار مفید است
از نكات مهمی كه در مورد ورود دست به آب باید به خاطر داشت لحظه ی ورود به آب است . یعنی بدانیم موقعیت دستها نسبت به یكدیگر چگونه است یا موقعی كه یك دست در حال كشش است، دست دیگر در چه مرحله ای قرار دارد ؟ بهترین میزان ورود دست به آب موقعی است كه دست زیر آب نیمی از كشش زیر آب را انجام داده است . زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقف نداشته و حركت دائمی در حال كشش خواهد داشت

مرحله چهارم نفس گیری در كرال سینه BREATHING
 

یكی از قسمت های مهم شنای كرال سینه ، هواگیری است و این مرحله همان تخلیه ی هوای ذخیره شده ی ششها در آب است . كار خالی كردن هوا در آب باید در همان مراحل اول به خوبی آموزش داده شود . اگر چه در ابتدا اینكار كمی مشكل است ، ولی پس از كمی تمرین شاگرد كم كم به طریقه ی تخلیه ی هوا در آب آشنا شده و عادت می كند .
خالی كردن هوا در آب می تواند هم از طریق بینی و هم از راه دهان باشد . از همان ابتدا باید به كارآموز شناگر گفته شود كه پس از پر كردن هوا در ششها سرش را به زیر آب فرو ببرد و به طور پیوسته هوا را تخلیه نماید ، به طوری كه وقتی احساس كرد كم كم هوای داخل ششهایش در حال اتمام است ، در همان حال دمیدن هوا به داخل آب سرش را از آب بیرون بیاورد و خیلی سریع هواگیری كرده و دوباره در آب مشغول تخلیه ی هوا گردد . مهم نیست كه كارآموز از كدام سمت یا جهت ( راست یا چپ ) نفس گیری كند ، بلكه مهم این است كه عمل هواگیری یك طرفه صورت گیرد عمل دم خیلی سریع انجام می شود و اگر عمل بازدم كمی طولانی تر باشد اشكالی نخواهد داشت .

برگشت سالتو ( برگشت كرال سینه )
 

شناگران پیشرفته حتما باید در مسابقه ها و هنگام تمرین با این نوع برگشت به مسابقه ادامه بدهند . سالتو در ابتدا كمی پیچیده و مشكل به نظر می رسد ، ولی وقتی تمرینات كافی و پی در پی مهارت كسب می شود و این كار بسیار راحت خواهد بود . كارآموز شناگر حتما باید قبل از انجام حركت ، چرخشی كه به آن در ژیمناستیك چرخش غلط جلو پا جمع گفته می شود را خوب یاد بگیرید . كارآموز قبل از كسب مهارت بعد از چرخش فكر می كند سرش گیج می رود و یا اینكه در هنگام چرخش مقداری آب به داخل بینی اش می رود و او را آزار می دهد بنابر این ممكن است با این مشكلات از فرا گرفتن سالتو منصرف شود ، ولی كارآموز شناگر باید بداند كه كار نیكو كردن از پر كردن است آنچه سالتو را به نظر مشكل می سازد اینست كه شناگر باید 2 چرخش داشته باشد: یكی چرخش داخلی كه به طور كامل و دیگری چرخش پهلوئی كه نیم چرخش از پهلو زده می شودكه موقعیت بدن به حالت شنا برگردد و تركیب این دو چرخش و فشاری كه تواما باید در لحظه تماس پا به دیواره وارد شود كار را كمی دشوار می سازد . بدین منظور لازم است مربی مرحله به مرحله قسمت های مختلف را تمرین و تركیب نماید تا هماهنمگی لازم جهت اجرای كلیه ی قسمت ها در یك لحظه كسب گردد و حتی چندین بار مربی باید این حركت را برای كارآموز اجرا كند، چون دیدن در یادگیری بسیار مهم است .

مراحل مختلف سالتو ( برگشت كرال سینه )
 

1- در فاصله ی 100 تا 200 سانتیمتری سر از دیواره ی استخر ( بسته به اندازه ی بدن و قدرت دست های شناگر ) آخرین كشش دست انجام می شود .( در شكل زیر ) دست راست در حال شروع كشش ، آخر خود است .
2- شناگر به دیواره ی استخر نگاه میكند كه آیا باید اینجا سالتو را شروع كند یا پس از كششی دیگر .
3- در حالی كه تصمیم به سالتو گرفته شد ، دست چپ نباید از آب خارج شود، بلكه كنار بدن باقی می ماند و دست راست كارش را ادامه می دهد. پاها به سمت بالا حركت می كند تا در مرحله بعد به طرف پایین ضربه بزند در این حال حركت دست به بدن متصل شده و به گردش بدن كمك می نماید.
4- سر به سمت داخل بدن از ناحیه ی گردن خم می شود ، كف هر دو دست طوری می چرخد كه رو به كف استخر می شود پاها به هم چسبیده و از ناحیه ی زانو خمیده می باشند .
5- بدن از حالت افقی به روی آب خارج شده زیرا از گردن و كمر خمیدگی افزایش یافته هر دو دست حالت قبل را دارا است و به پایین فشار وارد میاورد پاها به قسمت پایین زده می شود تا باسن بالا بیاید .
6- بدن از ناحیه ران خمیدگی بیشتری می یابد در این حالت بدن متمایل به توقف در حركتش می شود زیرا مقاومت ناشی از خم شدن بدن در آب باعث آن می گردد اگر سرعت حركت شناگر به اندازه ی كافی باشد ( در سرعت روها ) همین سرعت و خم شدن سر و كمر خود باعث چرخش شناگر خواهد شد . در شكل مقابل دست چپ از آرنج خمیده می شود و آب را به سمت سر می كشد.
7- در حالی كه لگن از خط سر عبور می كند دست چپ هنوز آب را به سمت سر می كشد كه این حركت به چرخش بدن شناگر كمك می نماید كف دست راست به سمت داخل متمایل شده و باعث چرخش بدن حول محور طولی خود می گردد پاها دقیقا به طور مستقیم از بالای سر آورده نمی شوند.
8- در حالی كه پاها به طور كامل از آب خارج هستند به طرف بالا و عقب به سمت دیواره ی استخر پرتاب می شوند و این موقعی است كه كشش دست به سمت سر نیز كارش پایان یافته است . شناگر در این حالت باید بدون اینكه تاخیری در كل حركت ایجاد كند به سمت پهلو بچرخد .
9- چرخش عمومی شناگر كامل شده و شناگر باید خودش را در موقعیتی قرار دهد كه بتواند به دیواره استخر فشار وارد سازد . دست ها دوباره در حال لمس كردن یكدیگرند وبه سمت جلو درحركتند و چرخش به سمت پهلو ادامه دارد .
10 – پاها در حال فشار به دیواره ی استخر هستند و این كار با باز شدن مفاصل زانو صورت می گیرد ، در عین حال مفاصل آرنج ها با باز شدنشان دست ها را به سمت جلوی بدن می كشند .
11- در آخرین مرحله ی فشار پا به دیواره ی استخر كه با باز شدن مفصل مچ پا همراه است، شانه ها در آخرین مرحله چرخش حول محور طولی بدن هستند ، بازوها كشیده و سر در بین آنها قرار گرفته و بدن در حالت كاملا كشیده بر روی آب سر می خورد .
12- شناگر باید بدنش را نسبت به عمق آب تنظیم نماید و این كار توسط هدایت دست ها صورت می گیرد . بدین روش كه با گرفتن دست و سر به سمت بالا ، بدن در عین سر خوردن به سطح آب نزدیك می شود . چنانچه زیاده از حد در عمق آب باشد با یك یا دو ضربه پا بدن را به سطح آب نزدیك می سازد و اگر در عمق صحیح قرار داشته باشد شروع به ضربات پا و كشش می نماید .
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سایت: hasan119