نقش تغذيه در درمان التهاب و زخم معده

التهاب معده:
 

التهاب و زخم معده (پيتيک) در اثر عفونت و يا ناهنجاري هاي عصبي و شيميايي که مقاومت طبيعي مخاط معده را مختل مي کنند، به وجود مي آيد و شايع ترين علت آن غفونت هليکوبا کترپيلوري است.

نقش تغذيه در درمان:
 

در افراد دچار التهاب معده آتروفيک، علاوه بر رعايت بهداشت، عدم مصرف غذاهاي محرک و آبکي، نخوردن حجم زياد غذا در يک وعده و خودداري از دريافت مقداز زيادي چربي، قند، قهوه، ادويه جات و مصرف الکل نيز توصيه مي گردد. در اين بيماران وضعيت ويتامين B12 مورد بررسي قرار مي گيرد، چرا که فقدان فاکتور داخلي و اسيد معده باعث سوء جذب اين ويتامين مي شود.

زخم معده:
 

مخاط طبيعي معده و دوازدهه دربرابر فعاليت هاي هضمي اسيد و پپسين، با ترشح طبيعي موکوس، توليد بي کربنات، برداشت اسيد اضافي از طريق جريان عادي خون، ترميم و تجديد سريع سلول هاي آسيب ديده اپيتليال، حفاظت مي گردد. زخم پپتيک، زخمي است که در اثر شکست اين سدهاي دفاعي و مکانيسم هاي بازسازي طبيعي بدن به وجود مي آيد و عموما براي ايجاد و پيشرفت علايم بايد بيش از يکي از اين مکانيسم ها دچار اختلال عملکرد شود.
زخم پپتيک به طور طبيعي از دو ناحيه بزرگ معده و دوازدهه را در برمي گيرد. اين زخم، با شدت کم در يکي از دو ناحيه با علايمي شبيه به علايم سوء هاضمه و گاستريت مشاهده شده است. درد يا ناراحتي شکمي در زخم هر دو ناحيه معده و دوازدهه ديده مي شود، در حالي که مشکلاتي مانند بي اشتهايي، کاهش وزن، تهوع، استفراغ و سوزش قلب تا حدودي در افراد مبتلا به زخم معده بيشتر اتفاق مي افتد. در بعضي بيماران، زخم پپتيک بدون نشانه مشخص وجود دارد. عوارضي مانند خونريزي و سوراخ شدگي در زخم پپتيک بر اهميت آن مي افزايند.

نقش تغذيه در درمان:
 

توصيه هاي تغذيه اي شامل آهسته خوردن، کامل جويدن و عدم افراط در خوردن و نوشيدن و همچنين کاهش استرس مي باشد. در افراد دچار زخم معده نيز، همچون ساير بيماري هاي گوارشي، عدم مصرف غذاهاي محرک و آبکي، نخوردن حجم زياد در يک وعده و خودداري از دريافت مقدار زيادي چري، قند، قهوه و ادويه جات توصيه مي گردد. در اين بيماران وضعيت ويتامين B12 نيز مورد بررسي قرار مي گيرد، چرا که کمي ترشح فاکتور داخلي و تغيير در مقدار ترشح اسيد معده مي تواند موجب سوء جذب اين ويتامين شود.
منبع:نشريه دنياي تغذيه - ش100