يک کاسه گيلاس يک شاخه آلبالو
نويسنده: ندا پيله ور
گيلاس:
براي اينکه ارزش اين گياه را بدانيم کافي است بگوييم تمام قسمت هاي اين ميوه يعني گوشت، دم، هسته، برگ و ساقه آن در طب و صنعت استعمال دارد. همه ما از مصرف گيلاس تازه در يک روز گرم تابستاني لذت مي بريم. اين ميوه داراي چربي کم و فيبر زياد است. اگر شما درمان گياهي را قبول داشته باشيد، بدانيد که گواتر مزمن با خوردن گيلاس تا حد زيادي کنترل مي شود و همچنين مانند يک عامل تخليه و زهکشي در مجاري ادرار و لوله هاي هاضمه کار مي کند و سنگ ها را از بين مي برد و مصرف آن (در حد مناسب) به مبتلايان به ديابت و ورم مفاصل توصيه مي شود، زيرا ميوه اي است که نشاسته کمي دارد و قندش براي افراد ديابتي زيان بار نيست (البته اگر به ميزان توصيه شده توسط متخصص تغذيه مصرف شود). گيلاس همچنين مسکن اعصاب بوده، ملين است، خون را پاک و معده را تميز مي کند. جوشانده دم گيلاس نيز براي دفع سنگ هاي مثانه و تميز کردن مجاري ادرار در طب تجربي مصرف مي شود.
گيلاس کلسترول ندارد (مانند ساير گياهان)، سديم ندارد، فيبر خوراکي بالايي دارد و از ويتامين c بالايي برخوردار است.
آلبالو:
آلبالو خواص گيلاس را دارد و مصرف آن اعصاب را آرامش مي دهد و ملين خوبي است، هر چند مفيدتر از گيلاس است، اما نبايد در مصرف آن زياده روي کرد. شربت يا مرباي آلبالو در معالجه بيماري هاي تب دار موثر است. آب آلبالو منبع غني از آهن مي باشد.
آلبالو ميوه آنتي اکسيدان:
آلبالو از جمله غذاهايي است که داراي 3 ماده مغذي بتاکاروتن؛ ويتامين C و ويتامين E است که اغلب به عنوان آنتي اکسيدان به کار مي روند. غذاهاي حاوي آنتي اکسيدان با سرطان مقابله مي کند. همچنين در زنان، مصرف غذاهاي با آنتي اکسيدان بالا باعث مي گردد که خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم به نصف کاهش پيدا کند. همين طور آنتي اکسيدان ها در جلوگيري از به هم چسبيدن گلبول هاي قرمز که باعث به وجود آمدن گرفتگي عروق قلب مي گردد، نقش موثري دارند.
کاهش دردهاي عضلاني با نوشيدن آب آلبالو:
نوشيدن آب آلبالو پس از ورزش کردن مي تواند درد حاصل از کشيدگي ماهيچه ها را تسکين دهد؛ طي تحقيقي معلوم شد در ميان افرادي که پس از ورزش آب آلبالو مصرف مي کردند، تنها 4 درصد دچار ضعف عضلاني شدند.
منبع:نشريه دنياي تغذيه - ش100