چگونه رابطه صحیح میان دو خانواده زن وشوهر برقرار کنیم؟

دختر یا پسری که از کودکی در دامن خانواده ای پرورش یافته است نمی تواند و نباید خانواده خود را به راحتی و به سادگی فراموش کند.احساسات و عوطف هر فرد در مورد خانواده اش ، حتی اگر خاطراتی ناخوشایند نیز داشته باشد ریشه دار و عمیق است.
از ان رو که دلبستگی به خانواده و نیاز به دیدار انها در دختر ها بیشتر است دلتنگی در انان که پس از ازدواج ناچارند بستگان و شهر خود را ترک کنند بیشتر بروز می کند. زن و شوهری که ازدواج می کنند نباید از یکدیگر انتظار داشته باشند که با افراد خانواده خود قطع رابطه کنند یا چنین برداشت شود که رابطه هرکدام با خانواده خود دلیلی بر بی مهری و بی توجهی او به همسرش است.البته این روابط باید به گونه ای باشد که خللی به روند زندگی زناشویی وارد نسازد و موجب غفلت یا کوتاهی از انجام وظایف زندگی مشترک نشود.درصورت امکان بهتر است زن و شوهر با هم به دیدار خانواد ه های خود بروند.اگر چه از نظر روانی لازم است که گاهی زن و شوهر به تنهایی با خانواده های خود دیدار و زمانی را صرف گفت و گوهای خصوصی و خانوادگی کنند.
مسئولیت تنظیم روابط و رفتار مناسب و درست زن و شوهر با دو خانواده بر عهده فرزند همان خانواده است که نقش مهمی در ایجاد رابطه ای صمیمی و دوستانه بین همسر و خانواده خود دارد و شخص اوست که باید به گونه ای رفتار کند که محبت و صمیمیت بیشتری میان آنها برقرار شود بیان نکات مثبت همسر در زندگی مشترک و مطرح نکردن نکات منفی و کمکش های زندگی خصوصی با خانواده خود از نکات بسیار مهم است.(1)
باید توجه کرد که زن و شوهر بهتر است تا حد امکان از بیان اختلاف سلیقه ها یا برداشت های خود از خانواده دیگری بپرهیزند زیرا هیچ کس انتقاد های دیگران به افراد خانواده خود را نمی پذیرد.بعضی از انتقادها باعث بروز واکنش های عصبی همراه با مقاومت های روانی می شود یا موجب ابراز انتقاد و عیب جویی متقابل از خانواده دیگری خواهد شد مگر دربرخی موارد که انتقاد یا گلایه با ملایمت بیان شود و همسر او انسانی منطقی باشد.البته نمی توان پذیرفت که هر انتقاد یا گلایه شوهر یا زن از خانواده دیگری می تواند درست و صحیح باشد،بلکه این احتمال وجود دارد که این انتقاد ناشی از سوء تفاهم ها یا اختلاف فرهنگ دو خانواده باشد. برای این که این اختلافات زوجین کاهش بیابد پیشنهاد می کنیم به مقاله حرف هایی که زدنش به زن ها ممنوع است، مراجعه شود.
زن و شوهر باید به گونه ای با خانواده های خود رفتار کنند که آنان را از ابراز انتقاد یا گله از همسرشان باز دارند یا آرام سازند و دوخانواده نیز نباید چنین تصور کنند که مانند گذشته می توانند یا باید از جزئی ترین مسائل زندگی مشترک و زناشوئی فرزندشان آگاه شوند یا به خود اجازه دهند که در زندگی مشترک فرزندشان دخالت کنند.آنها باید این حقیقت را بپذیرند که فرزندانشان حق دارند و باید با مشورت و تفاهم درباره زندگی شان تصمیم گیری کنند.و به همین دلیل صلاح زندگی آنها در این است که بسیاری از روابط خصوصی و چگونگی روش زندگی شان را پنهان نگه دارند.(2)
قطع رابطه یک سویه یا دوسویه با خانواده ها موجب پیدایش خلاء عاطفی خواهد شد که نه تنها بر زن و شوهر که بر فرزندان آنها نیز از جنبه های روانی و اجتماعی تاثیر خواهد گذاشت.آنها نیاز دارند که با خانواده های پدر و مادر خود درارتباط باشند،در غیر این صورت آنان نیز احساس کمبود عاطفی خواهند کرد.(3)

نتیجه گیری:
1- زوج های جوان در ابتدای زندگی نمی توانند خانواده خود را به راحتی و به سادگی فراموش کنند
2-رابطه کم هرکدام از زوج ها با خانواده خود دلیلی بر بی مهری و بی توجهی او به همسرش نیست.
3-پدر ومادر نباید به خود اجازه دهند که در زندگی مشترک فرزندشان دخالت کنند.
4-قطع رابطه با خانواده ها موجب پیدایش خلاء عاطفی خواهد شد فرزندان نیز از جنبه های روانی و اجتماعی تاثیر خواهد گذاشت.
________________________________________

پی‌نوشت‌ها:
 

1-نقش بهداشت روان درازدواج،زندگی زناشویی،ازدواج و طلاق ص 253 و 254
2-همان صفحه 255
3-روابط سالم در خانواده،سید داود حسینی،ص 70
 

منابع:
1-بهداشت‏ روانی‏ خانواده نام نویسنده: پژوهشکده تحقیقات اسلامی،انتشارات: زمزم هدایت
2- روابط سالم در خانواده/ سید داود حسینی،ناشر: بوستان کتاب
3- نقش بهداشت روان در ازدواج, زندگی زناشویی, طلاق /نویسنده : عسکری‌فر - حسین محل نشر : تهران
ارسال توسط کاربر محترم سایت : alizare1