عوامل وحدت و آسيب هاي آن(2)

با اسلحه به سوي مسلمانان اشاره کردن
 

ابوهريره روايت مي کند که حضرت رسول خدا فرموده است: «لايشير احدکم علي اخيه بالسلاح فانه لا يدري لعل الشيطان ينزع في يده فيقع في حفرة من النار»(1)
نبايد کسي از شما با اسلحه به برادرش اشاره کند و اسلحه را رو در روي او قرار دهد چون احتمال دارد، شيطان کنترل را از دستش خارج کند و در نتيجه داخل جهنم شود.
همچنين از ابوهريره روايت است که حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرموده است: «من اشار الي اخيه بحديدة فان الملئکة تلعنه حتي يضعها و ان کان اخاه لابيه و امه»(2)
کسي که با چيز برنده اي به سوي برادرش اشاره کند تا زمانيکه آن را به زمين بگذارد، ملائکه او را نفرين و لعن مي نمايند هر چند اين اشاره به سوي برادر تني او باشد.

حمل اسلحه عليه مسلمانان
 

ابن عمر روايت مي کند که حضرت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم فرموده است: «من حمل علينا السلاح فليس منا»(3) من غشنا فليس منا.(4) هر کس عليه ما اسلحه حمل نمايد، از ما نيست و هر کس ما را فريب دهد، از ما نيست.

پاداش کشتن يک مسلمان
 

از ابوسعيد و ابوهريره روايت شده که حضرت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم فرموده است: «لو ان اهل السماء و الارض اشترکوا في دم مؤمن لاکبهم الله في النار»(5)
اگر اهل آسمان و زمين در ريختن خون مسلماني شرکت نمايند، خداوند متعال همه آنها را به حالت واژگون در آتش جهنم مي اندازد.

قاتل در جهنم
 

از الوالدرداء روايت شده که حضرت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرموده است: «يؤتي بالقتل و المقتول يوم القيامة فيقول اي رب سل هذا فيما قتلني اي رب امرني هذا فيؤخذ بأيديهما جميعاً فيقذفان في النار»(6)
در روز قيامت قاتل و مقتول هر دو در محضر خداوند آورده مي شوند پس مقتول مي گويد پروردگارا از ايشان بپرسيد چرا مرا کشته است؟ قاتل پاسخ مي دهد که فلان شخص مرا دستور داده است. سپس دست هر دو گرفته مي شود و هر دو در جهنم انداخته مي شوند.

قاتل و مقتول هر دو در جهنم
 

امروزه آفت تعصب همه جهان را فراگرفته است به گونه اي که هر گروهي در پي کشتن افراد گروه مقابل مي باشد. هر کسي و هر گروهي فرصت مناسب بيابد براي حذف گروه رقيب، افراد آن را به قتل مي رساند. در چنين شرايطي قاتل و مقتول هر دو به جهنم مي روند. در صحيح بخاري آمده است: «قال رسول الله اذا تواجه المسلمان بسيفهيما فکلاهما من اهل النار قيل هذا القاتل فما بال المقتول قال انه قد اراد قتل صاحبه»(7)
حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرموده است: هنگامي که دو نفر مسلمان با شمشير خود رو در روي يکديگر قرار بگيرند هر دو جهنمي مي شوند. شخصي عرض کرد جهنمي بودن قاتل مفهوم مي گردد اما مقتول چرا به جهنم مي رود. حضرت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم فرمود او هم خواسته بود طرف مقابل را به قتل برساند.
با توجه به اينکه هر دو به قصد کشتن يکديگر در مقابل هم قرار مي گيرند به اعتبار نيت هر دو جهنمي مي شوند اما يکي از آنها فرصت پيدا مي کند و طرف مقابل را مي کشد و به ديگري چنين فرصتي دست نمي دهد و کشته مي شود لذا از آنجائي که مقتول هم با افکار جاهليت و تعصب براي کشتن طرف مقابل رو در روي او قرار مي گيرد و هدف او جهاد نبوده است، جهنمي مي گردد.

دعوت به تفکر
 

از آيات و احاديث مزبور مشخص شد که خداوند متعال براي قاتل مسلمان عذاب عظيمي مهيا ساخته است. طبق گفته حضرت رسول خدا اشاره کردن با چيز برنده اي به طرف مسلمان موجب مي شود که فرشتگان او را نفرين کنند تا زماني که آن را به زمين بگذارد، هر مسلماني بايد بيانديشد که اگر من عليه مسلماني اسلحه حمل نمايم يا مسلماني را بکشم در روز قيامت با من چگونه برخورد خواهد شد؟ قيامت که بعداً خواهد آمد حضرت پيامبر اسلام فرموده است هر کس در دنيا عليه ما اسلحه حمل نمايد از ما نيست، بنابراين، اين تعصب است که موجب ضرر و زيان در دنيا و قيامت مي شود.
با توجه به فرامين روشن و راهنمايي صريح حضرت رسول اکرم ما بايد عملکرد خودمان را بسنجيم زيرا اندکي ضرر رساندن به مسلمان و فريب دادن او سبب لعن و نفرين مي شود لذا کشتن او چگونه جايز مي شود.

آفت هاي تعصب
 

امروزه دشمنان اسلام براي ايجاد تفرقه در ميان مسلمانان تعصب هاي مختلفي پيدا کرده اند. در بعضي جاها بر اثر تعصب عرب و عجم مسلمانان با همديگر درگير هستند و در برخي جاها در ميان اعراب اختلاف و درگيري به وجود آورده اند و بعضي اوقات تعصب هاي لساني و استاني بينش مسلمانان را از بين برده است بنابراين بدين گونه مسلمانان بر اثر تعصبات گوناگون در پي کشتن يکديگر مي باشند.
در حالي که اختلاف زبان و رنگ نه تنها بهانه براي قتل و درگيري نيست بلکه از نشانه هاي خداوند متعال است در اين زمينه خداوند متعال در سوره روم مي فرمايد: «و من آياته خلق السموات و الارض و اختلاف السنتکم و الوانکم ان في ذلک لايت للعالمين»(8)
يکي از آيات قدرت الهي خلقت آسمان ها و زمين است و يکي ديگر اختلاف زبان ها و رنگ هاي شما آدميان که در اين امور نيز ادله صنع و حکمت حق براي دانشمندان عالم آشکار است.
دقت کنيد خداوند متعال اختلاف زبان و رنگ انسان ها را نه تنها از نشانه هاي خود ذکر کرده بلکه همه جهانيان را دعوت به تفکر و تدبر به آنها نموده است.

فرامين حضرت رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم درباره تعصب
 

حضرت رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم راجع به تعصب فرموده است: «ليس منا من دعا الي عصبية و ليس منّا من قاتل عصبية و ليس منّا من مات علي عصبية»(9)
کسي که دعوت به تعصب کند از ما نيست و کسي که از روي تعصب بجنگند از ما نيست و کسي که بر تعصب بميرد از ما نيست. به طور کلي تعصب اصلاً با دين مبين اسلامي سازگاري ندارد زيرا حضرت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم فرموده است کسي که دعوت به تعصب نمايد يا از روي تعصب بجنگند يا بر تعصب بميرد از امت من محسوب نمي شود، فردي عرض کرد اي رسول خدا اگر کسي فاميل خود را دوست داشته باشد آيا اين تعصب به شمار مي رود؟ حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود خير اين تعصب نيست اما يکي از روش هاي تعصب اين است که فردي در ستم کردن با فاميل خود همکاري نمايد.
امروزه بر اثر تعصب بازار کشتار بسيار گرم است هنگامي که در ميان دو نفر اختلافي پيدا مي شود يا جنگي صورت مي گيرد، ملاحظه نمي گردد که حق با کيست بلکه ببيننده اين را مي نگرد از اين دو نفر کدام يک هم زبان هم يا هم وطن يا هم فاميل من است و بر اين اساس حمايت مي کند در نتيجه براي هر دو نفر حامياني پيدا مي شوند که بر اساس تعصب همکاري مي نمايند. هرگز ملاحظه نمي کنند که ظالم کيست؟ و مظلوم کدام است؟
کساني که با مظلوم همکاري مي نمايند آنها هم از حد تجاوز مي کنند. بنابراين اختلاف و جنگ بين دو نفر محدود نمي شود بلکه تبديل به جنگ بين دو طايفه و حزب مي گردد و بدين ترتيب جنگ و اختلاف به درازا مي کشد و وحدت و يکپارچگي مسلمانان از بين مي رود. همکاري با ظالم ظلم است چه خودي باشد يا غريبه، زماني با او همکاري نمائيد که مظلوم باشد اگر با ظالم همکاري نموديد نه تنها به او ظلم کرده ايد بلکه به خودتان ظلم روا داشته ايد. حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرموده است: «انصر اخاک ظالماً او مظلوماً» برادرت را کمک کن چه ظالم باشد يا مظلوم، شخصي عرض کرد: «اي رسول خدا أنصر مظلوماً فکيف انصره ظالماً» در صورت مظلوم بودن، من او را کمک مي کنم اما در صورت ظالم بودن چگونه او را کمک نمايم؟ حضرت رسول خدا فرمود: تمنعه من الظلم فذالک نصرک اياه.(10) تو او را از ظلم کردن منع مي کني و اين کمک تو به او مي باشد. امروز ساير اقوام و طوايف در جهان در آفت تعصب مبتلا هستند حاميان فقط اين را مي نگرند که خودي است يا غريبه، دقت نمي کنند که از طرفين کدام يک ظالم است و کدام مظلوم است. اين روش و منش و ايده نه تنها با شئونات اسلامي منافات دارد بلکه موجبات نارضايتي حضرت پيامبر اسلام و آفت هاي معنوي را فراهم مي آورد چه آفتي بزرگ تر از اين است که حضرت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم فرموده است اين افراد جزء امت من محسوب نمي شوند.

غافل بودن از قيامت سبب هلاکت مي شود
 

حقيقت اين است که در جاهايي که مردم به تعصب مبتلا هستند، يکي از عوامل آن اعتقاد نداشتن به روز رستاخير است اگر مسلماني اعتقاد داشته که پس از کشتن به مدت خيلي طولاني در جهنم خواهد ماند، هيچ گاه دست به قتل نمي زند اين در حالي است که خيلي طولاني در جهنم خواهد ماند، هيچ گاه دست به قتل ني زند اين در حالي است که قاتل، عمل قتل را حرام بداند ولي در عين حال به علت احساسات جاهلانه مرتکب قتل مي شود اما اگر معتقد باشد کشتن مسلمان حلال است به اتفاق همه علماء کافر مي گردد و از عذاب جهنم هيچ وقت رها نمي شود.

در روز قيامت حقوق العباد چگونه قضاوت مي شود
 

برخي ها نماز مي خوانند اذکار و تسبيحات را انجام مي دهند و حتي دست بيعت هم به سوي مرشد دراز مي کنند اما در عين حال نه تنها دست از ظلم، تعدي غصب، زمين خواري و قتل نمي کشند بلکه در درياي بيکران تعصب غوطه ور مي شوند.
در روز قيامت همه اعمال نيک آنها به مظلومان داده خواهد شد که براي آنها جاي سرافکندگي و پشيماني خواهد بود در اين زمينه حضرت پيامبر اسلام فرموده است: «أتدرون ما المفلس قالوا المفلس فينا من لادرهم له و لا متاع فقال المفلس من امتي من يأتي يوم القيامه بصلاة و صيام و زکوة و ياتي قدشئتم هذا و قذف هذا و اکل مال هذا و سفک دم هذا و ضرب هذا فيغطي هذا من حسناته و هذا من حسانته فان فنبت حسناته قبل ان يقضي ما عليه اخذ من خطاياهم فطرحث عليه ثم طرح في النار»(11)
آيا مي دانيد مفلس کيست؟ اصحاب گفتند به نظر ما مفلس کسي است که هيچ درهم و متاعي نداشته باشد. فرمود مفلس کسي است که روز قيامت در حالي مي آيد که در پرونده خود نماز، روزه و زکات دارد اما در عين حال در دنيا کسي را دشنام داده است يا اتهام بي جا زده است يا مال کسي را خورده است يا به ناحق خون کسي را ريخته است يا کسي را ضرب و شتم کرده است لذا از اعمال نيک او اندکي به او داده مي شود و اندکي به او اگر اعمال صالحه او قبل از اتمام حقوق به پايان برسند، پس گناهان مظلومان به او داده مي شوند و او به جهنم انداخته مي شود.

پي‌نوشت‌ها:
 

1.مسند احمد،‌ ج 2،‌ 317.
2.صحيح مسلم، ج 8، ص 34.
3.صحيح بخاري، ‌ج 8، ‌ص 37.
4.شرح صحيح مسلم، ‌ج 2، ص 108.
5.سنن ترمذي‌، ج 2، ص 427.
6.كنزالعمال، ج 15، ص 30.
7.صحيح بخاري‌، ج 8، ص 92.
8.روم، 22.
9.سنن ابي داود، ‌ج 2،‌ ص 503.
10.صحيح بخاري، ج 8، ‌ص 59.
11.مشكوة المصابيح، ص 435.
 

منبع: نشريه فكر و نظر شماره 10-11
ادامه دارد...