نقد بازی ایرانی کوهنورد
ناشر: تبیان/Hi-VU
سازنده: تبیان/تصویر گستران نیو
سبک: Platformer
پلتفورم ها: PC
تاریخ انتشار: شهریور 90
گیمرهای ایرانی سال هاست که پیشنهاد تولید بازی های ساده تر را به بازیسازان از طرق مختلف مطرح می کنند. این خواسته با توجه به کمبودهای مالی و البته به علت فقدان نیروی متخصص در زمینه طراحی حرفه ای بازی، بجا و منطقیست.
کوهنورد از اولین قدم هاییست که در ساخت بازی های دو بعدی با ساده ترین برنامه بازی سازی یعنی Game Maker برداشته شده است. فرهود فرمند، سازنده این عنوان در گفتگوهای خود همیشه بر این عقیده بوده که سرگرم کننده بودن بازی مهم ترین اصل است و حتی یک عنوان دو بعدی نیز می تواند بسیار کامل باشد. اتفاقی که در کوهنورد افتاده، کنار هم قرار گرفتن عناصر لازم برای شکل گیری یک بازی در سبک پلتفورمر است. صحیح یا غلطش را نه صرفاً با مطالعه این نقد؛ بلکه با امتحان نمودن بازی خواهید فهمید.
کوهنورد از ابتدا شما را وادار به آموختن (در حین انجام بازی) می کند. کاری رایج در بازی های برون مرزی. همه چیز قرار است به بهترین نحو جلوه کند و همینطور هم به نظر می رسد؛ تا جایی که با مشکلاتی برخورد می کنید که در پیشبرد بازی تداخل ایجاد کرده و از لذت انجام یک بازی خوب ایرانی می کاهد. کوهنورد ظاهر زیبایی دارد و جذابیت های کافی از نظر کشش داستان و شخصیت پردازی را در خود دارد. فاد کاشف، کارکتر اصلی بازی در مسابقه ای با عنوان کوهنورد شایسته شرکت می کند که علاوه بر او کوهنوردانی از سراسر دنیا در آن وارد شده تا گواهی امدادگر کوهستان را تصاحب کنند. لیلی دکتر، کراواد، اتیبا و چندین شخصیت دیگر که همگی از شرکت کنندگان این مسابقه هستند و همانطور که می توان حدس زد در میانشان یک شخصیت خودخواه در کنار شخصیت های خوش ذات و از خود گذشته وجود دارد. پس از پشت سر گذاشتن دو مرحله با این شخصیت ها روبرو و در عمل رقبای خود را خواهید شناخت. مسیر داستانی نیز در میانه با اتفاقی ناگوار تغییر می کند.
با این وجود بازی به هیچ وجه یکنواخت نمی شود. تنوع در مراحل و تعامل با موجودات مختلف مثل بز کوهی، عنکبوت ها و انواع مختلفی از عوامل محیطی پویا تکرار را از بازی دور می کنند. در این راستا سازنده تلاش کرده با ترفندهایی مثل پیروزی در قبال کسب امتیاز کافی یا زمان سپری شده کمتر نسبت به رقبا و همچنین بخش های به ظاهر دست نیافتنی نیمه مخفی، راه را برای تجربه چندین باره مراحل باز بگذارد که البته با وجود مشکلاتی که در ادامه اشاره خواهم کرد، این اقدامات بیشتر مایه عذاب بازی کننده شده اند. اما بدترین قسمت ماجرا، عدم توانایی ذخیره بازیست. اگر ببازید یا در میانه مرحله از بازی خارج شوید، دوباره باید مرحله را آغاز کنید. البته مراحل دارای چک پوینت های نامرئی هستند؛ ولی گاهی اوقات جای مناسبی برایشان انتخاب نشده و تکرار گفتگو با کارکترهای غیر قابل بازی پس از ناموفق گذراندن هر بخش و عدم توانایی رد کردن این گفتگوها نیز یک حرکت نابخشودنی از طرف سازندگان است.
درست در زمانی که با مکانیزم بازی ارتباط برقرار می کنید و با شیوه گیم پلی کنار می آیید، مردن های مکرر، سقوط های مخرب اعصاب و عدم هماهنگی همه چیز با هم، یک خلل بزرگ در روند طی کردن مراحل خوش رنگ و روی بازی ایجاد می کند. حتی دقت عمل نیز نمی تواند ناجی فاد از پایان های نافرجام بازی باشد. سختی بیش از حد بازی کوهنورد مشکلی اساسی نیست و در واقع بازی آنچنان هم سخت نیست؛ این مشکلات طراحی بازیست که چالش اصلی را پیش روی شما قرار می دهد و پس از بارها تکرار و کلنجار رفتن با سوراخ های متعدد موجود در آن (منظور مشکلات طراحی بازی از جمله چیدمان بد عناصر محیط و عدم سازگاری با عکس العمل های کارکتر بازی) خیلی زود شما را خسته و از ادامه بازی منصرف می کند.
بازی به قدری مشکلات فنی دارد که تحملش برای هر شخصی ممکن نیست. جای تعجب دارد که چطور سازندگان بازی را با این مقدار نقص روانه بازار کرده اند. کوهنورد راحت نصب می شود و شاید برای اولین بار راحت اجرا شود. اما در دفعات بعدی اجرا خطاها نمایان می شوند. از خطای object_besmellah که اولین آن هاست تا Crash شدن های متعدد، هنگ کردن ها، خطاهای ناگهانی، مشکلات بارگذاری، سازگار نبودن با رزولوشن های عریض و و و... اگر به شخصه بازی کوهنورد را بازی نمی کردم، آن را یک بازی خوش ساخت و سرگرم کننده ایرانی می پنداشتم. اکنون در عجبم که بازی ای با این حجم بالای مشکلات فنی توانسته عنوان بهترین بازی سال را در جشنواره از آن خود کند!
با این حال کوهنورد، بی تعارف زیباست. هرچند چشم پوشی از باگ های بازی غیر ممکن است. گرافیک بازی درخور توجه و با کیفیت است. شخصیت ها بامزه و جذاب طراحی شده اند. با سابقه ای که سازنده بازی در تصویر سازی کودکانه داشته است؛ اجزای بازی را بشکلی حرفه ای و در حد برترین بازی های آرکید طراحی نموده. کوهنورد را از نظر ظاهر می توان همتراز Braid یا عنوان کلاسیکی مثل Heart of Darkness معرفی کرد. جلوه های بصری به ساده ترین شکل با ترکیب اسپرایت ها و بکگراندهای متحرک شکل گرفته اند؛ اما فوق العاده چشم نواز و دل نشین هستند. انیمیشن کارکترها پیوسته و خوب است. هرچند تعدادشان آنچنان که گفته می شود زیاد و حیرت انگیز نیست. خصوصاً در میان پرده های بازی که سوای این، جذاب ولی در عین حال کوتاه هستند. از این نکته نیز نگذریم که کوهنورد صداپیشگی های خوب و قابل قبولی دارد که در عوض با صداگذاری های مشکل دار بازی نمی توانیم ارزش چندانی برای این بخش ارتباطی که بود و نبودش گاهاً احساس می شد، قائل شویم. اگر بازی بدون خطا اجرا شد و جز صدای فاد، صدایی از اجزای دیگر نشنیدید، اینبار به گیرنده های خود دست بزنید و دوباره بازی را اجرا کنید.
نمی خواهم بیشتر از این کنایه بار اثر 60 میلیونی موسسه تبیان کنم؛ اما مشکلات ریز و درشت تنها یادگاریست که از خرید کوهنورد برایتان باقی می ماند. اگر بخواهیم تنها به مشکلات بازی اشاره کنیم، می توان یک لیست بلند و بالا از آن ها به اندازه خطوط برنامه نویسی شده بازی تهیه کرد. سخت است یک بازی با این مشخصات را پیشنهاد دهیم؛ اما این هم بی انصافیست که از ذوق هنری و ایده پردازی خوب سازندگان بازی ساده عبور کنیم. تنها ابراز امیدواری می کنیم که این تیم کوچک در آینده با توان مالی و فنی بهتر دست به تولید بازی های ویدئویی ساده یا پیچیده، اما قابل بازی بزنند. با کوهنورد باید وداع کرد و نمایشش در خارج از کشور سودی را نه برای مصرف کننده و نه سازنده به همراه نخواهد داشت.
امتیازات:
گیم پلی:
5
گرافیک:
8
نوآوری:
7
صداگذاری:
5
جذابیت:
6
امتیاز کل: 6.1
منبع:www.gamersland.ir
ارسال توسط کاربر محترم سایت : amirhmz
سازنده: تبیان/تصویر گستران نیو
سبک: Platformer
پلتفورم ها: PC
تاریخ انتشار: شهریور 90
گیمرهای ایرانی سال هاست که پیشنهاد تولید بازی های ساده تر را به بازیسازان از طرق مختلف مطرح می کنند. این خواسته با توجه به کمبودهای مالی و البته به علت فقدان نیروی متخصص در زمینه طراحی حرفه ای بازی، بجا و منطقیست.
کوهنورد از اولین قدم هاییست که در ساخت بازی های دو بعدی با ساده ترین برنامه بازی سازی یعنی Game Maker برداشته شده است. فرهود فرمند، سازنده این عنوان در گفتگوهای خود همیشه بر این عقیده بوده که سرگرم کننده بودن بازی مهم ترین اصل است و حتی یک عنوان دو بعدی نیز می تواند بسیار کامل باشد. اتفاقی که در کوهنورد افتاده، کنار هم قرار گرفتن عناصر لازم برای شکل گیری یک بازی در سبک پلتفورمر است. صحیح یا غلطش را نه صرفاً با مطالعه این نقد؛ بلکه با امتحان نمودن بازی خواهید فهمید.
کوهنورد از ابتدا شما را وادار به آموختن (در حین انجام بازی) می کند. کاری رایج در بازی های برون مرزی. همه چیز قرار است به بهترین نحو جلوه کند و همینطور هم به نظر می رسد؛ تا جایی که با مشکلاتی برخورد می کنید که در پیشبرد بازی تداخل ایجاد کرده و از لذت انجام یک بازی خوب ایرانی می کاهد. کوهنورد ظاهر زیبایی دارد و جذابیت های کافی از نظر کشش داستان و شخصیت پردازی را در خود دارد. فاد کاشف، کارکتر اصلی بازی در مسابقه ای با عنوان کوهنورد شایسته شرکت می کند که علاوه بر او کوهنوردانی از سراسر دنیا در آن وارد شده تا گواهی امدادگر کوهستان را تصاحب کنند. لیلی دکتر، کراواد، اتیبا و چندین شخصیت دیگر که همگی از شرکت کنندگان این مسابقه هستند و همانطور که می توان حدس زد در میانشان یک شخصیت خودخواه در کنار شخصیت های خوش ذات و از خود گذشته وجود دارد. پس از پشت سر گذاشتن دو مرحله با این شخصیت ها روبرو و در عمل رقبای خود را خواهید شناخت. مسیر داستانی نیز در میانه با اتفاقی ناگوار تغییر می کند.
با این وجود بازی به هیچ وجه یکنواخت نمی شود. تنوع در مراحل و تعامل با موجودات مختلف مثل بز کوهی، عنکبوت ها و انواع مختلفی از عوامل محیطی پویا تکرار را از بازی دور می کنند. در این راستا سازنده تلاش کرده با ترفندهایی مثل پیروزی در قبال کسب امتیاز کافی یا زمان سپری شده کمتر نسبت به رقبا و همچنین بخش های به ظاهر دست نیافتنی نیمه مخفی، راه را برای تجربه چندین باره مراحل باز بگذارد که البته با وجود مشکلاتی که در ادامه اشاره خواهم کرد، این اقدامات بیشتر مایه عذاب بازی کننده شده اند. اما بدترین قسمت ماجرا، عدم توانایی ذخیره بازیست. اگر ببازید یا در میانه مرحله از بازی خارج شوید، دوباره باید مرحله را آغاز کنید. البته مراحل دارای چک پوینت های نامرئی هستند؛ ولی گاهی اوقات جای مناسبی برایشان انتخاب نشده و تکرار گفتگو با کارکترهای غیر قابل بازی پس از ناموفق گذراندن هر بخش و عدم توانایی رد کردن این گفتگوها نیز یک حرکت نابخشودنی از طرف سازندگان است.
درست در زمانی که با مکانیزم بازی ارتباط برقرار می کنید و با شیوه گیم پلی کنار می آیید، مردن های مکرر، سقوط های مخرب اعصاب و عدم هماهنگی همه چیز با هم، یک خلل بزرگ در روند طی کردن مراحل خوش رنگ و روی بازی ایجاد می کند. حتی دقت عمل نیز نمی تواند ناجی فاد از پایان های نافرجام بازی باشد. سختی بیش از حد بازی کوهنورد مشکلی اساسی نیست و در واقع بازی آنچنان هم سخت نیست؛ این مشکلات طراحی بازیست که چالش اصلی را پیش روی شما قرار می دهد و پس از بارها تکرار و کلنجار رفتن با سوراخ های متعدد موجود در آن (منظور مشکلات طراحی بازی از جمله چیدمان بد عناصر محیط و عدم سازگاری با عکس العمل های کارکتر بازی) خیلی زود شما را خسته و از ادامه بازی منصرف می کند.
بازی به قدری مشکلات فنی دارد که تحملش برای هر شخصی ممکن نیست. جای تعجب دارد که چطور سازندگان بازی را با این مقدار نقص روانه بازار کرده اند. کوهنورد راحت نصب می شود و شاید برای اولین بار راحت اجرا شود. اما در دفعات بعدی اجرا خطاها نمایان می شوند. از خطای object_besmellah که اولین آن هاست تا Crash شدن های متعدد، هنگ کردن ها، خطاهای ناگهانی، مشکلات بارگذاری، سازگار نبودن با رزولوشن های عریض و و و... اگر به شخصه بازی کوهنورد را بازی نمی کردم، آن را یک بازی خوش ساخت و سرگرم کننده ایرانی می پنداشتم. اکنون در عجبم که بازی ای با این حجم بالای مشکلات فنی توانسته عنوان بهترین بازی سال را در جشنواره از آن خود کند!
با این حال کوهنورد، بی تعارف زیباست. هرچند چشم پوشی از باگ های بازی غیر ممکن است. گرافیک بازی درخور توجه و با کیفیت است. شخصیت ها بامزه و جذاب طراحی شده اند. با سابقه ای که سازنده بازی در تصویر سازی کودکانه داشته است؛ اجزای بازی را بشکلی حرفه ای و در حد برترین بازی های آرکید طراحی نموده. کوهنورد را از نظر ظاهر می توان همتراز Braid یا عنوان کلاسیکی مثل Heart of Darkness معرفی کرد. جلوه های بصری به ساده ترین شکل با ترکیب اسپرایت ها و بکگراندهای متحرک شکل گرفته اند؛ اما فوق العاده چشم نواز و دل نشین هستند. انیمیشن کارکترها پیوسته و خوب است. هرچند تعدادشان آنچنان که گفته می شود زیاد و حیرت انگیز نیست. خصوصاً در میان پرده های بازی که سوای این، جذاب ولی در عین حال کوتاه هستند. از این نکته نیز نگذریم که کوهنورد صداپیشگی های خوب و قابل قبولی دارد که در عوض با صداگذاری های مشکل دار بازی نمی توانیم ارزش چندانی برای این بخش ارتباطی که بود و نبودش گاهاً احساس می شد، قائل شویم. اگر بازی بدون خطا اجرا شد و جز صدای فاد، صدایی از اجزای دیگر نشنیدید، اینبار به گیرنده های خود دست بزنید و دوباره بازی را اجرا کنید.
نمی خواهم بیشتر از این کنایه بار اثر 60 میلیونی موسسه تبیان کنم؛ اما مشکلات ریز و درشت تنها یادگاریست که از خرید کوهنورد برایتان باقی می ماند. اگر بخواهیم تنها به مشکلات بازی اشاره کنیم، می توان یک لیست بلند و بالا از آن ها به اندازه خطوط برنامه نویسی شده بازی تهیه کرد. سخت است یک بازی با این مشخصات را پیشنهاد دهیم؛ اما این هم بی انصافیست که از ذوق هنری و ایده پردازی خوب سازندگان بازی ساده عبور کنیم. تنها ابراز امیدواری می کنیم که این تیم کوچک در آینده با توان مالی و فنی بهتر دست به تولید بازی های ویدئویی ساده یا پیچیده، اما قابل بازی بزنند. با کوهنورد باید وداع کرد و نمایشش در خارج از کشور سودی را نه برای مصرف کننده و نه سازنده به همراه نخواهد داشت.
امتیازات:
گیم پلی:
5
گرافیک:
8
نوآوری:
7
صداگذاری:
5
جذابیت:
6
امتیاز کل: 6.1
منبع:www.gamersland.ir
ارسال توسط کاربر محترم سایت : amirhmz
/ج
