
مروري بر فعاليت هاي سه مسجد مهم در غرب
نويسنده: محمد سجاد پرخيده
نمادي براي اسلام
در دوران جديد، کشورهاي اروپايي با داعيه آزادي هاي ديني، اجازه بناي عبادتگاه هاي مذهبي را به پيروان اديان گوناگون - از جمله مسلمانان - داده اند. با اين حال کمتر دولتمرد اروپايي پيش بيني مي کرد که رشد جمعيت مسلمانان در دهه هاي اخير، چه در اثر مهاجرت و چه در اثر نرخ بالاي زاد و ولد خانواده هاي مسلمان چنان شتاب گيرد که در چند دهه آينده، مسلمانان به اکثريت جمعيت اين کشورها بدل شوند. عدم امکان توقف اين روند برنامه ريزان اروپايي را بر آن داشته است که تلاش کنند جامعه مسلمانان اروپا را مطابق با آنچه که «ارزش هاي اروپايي» مي نامند جهت دهي کرده و اسلام سکولار و فردي را جايگزين اسلام سياسي - يا به تعبير خودشان «اسلام افراطي گري» و «بنياد گرايانه»- کنند. اين فکر بدون کنترل کردن کانون هويت بخشي و سازمان دهي جامعه مسلمانان يعني مساجد ناممکن است. از اينجاست که در قلب اروپاي سکولار مدعي آزادي هاي فردي و ديني، قواعد و قوانين تازه اي جهت تحديد رشد اسلام وضع مي شود.
نظري به مساجد عمده و مشهور اروپا که بعضاً موضوع يا کانون بعضي مناقشات بوده اند، مي تواند تا حدي روشن کننده اين موضوع باشد.
مرکز اسلامي هامبورگ
هزينه ساخت بناي چشم نواز از اين مسجد در کنار درياچه زيباي آلستر، از طريق يک خبر ايراني به نامه حاج قاسم همدانيان و از طريق آيت الله بروجردي پرداخت شد تا ساخت مسجد در نيمه شعبان سال 1336 شمسي در زميني با مساحت بيش از 3700 متر مربع آغاز شود.
از سال 1346، آيت الله دکتر بهشتي به عنوان امام جماعت اين مسجد انتخاب شد. ايشان علاوه بر تسريع در امر ساخت اين مسجد، موسسه اي فرهنگي اسلامي را نيز در کنار اين مسجد افتتاح نمود. اين موسسه وظيفه داشت تا همه مسلمانان از مليت ها و مذاهب گوناگون را تحت پوشش خود قرار دهد. مديريت اين مرکز، تا زمان شهادت آيت الله بهشتي تحت نظارت وي بود و ائمه جماعات و مديران بعدي مرکز، با نظر وي انتخاب مي شدند.
اين مرکز، خدمات و فعاليت هاي متنوع فرهنگي و مذهبي را براي مسلمانان انجام مي دهد که برگزاري نماز جمعه، پاسخ گويي به سوالات شرعي، پاسخ گويي به شبهات روز، انجام مراسم ازدواج اسلامي، مشاوره خانواده و حتي برگزاري آيين تشرف به اسلام از آن جمله است.
موسسه اسلامي تورنتو
ساختمان اين موسسه با مساحت کلي 32 هزار متر مربع، داراي يک مرکز کنفرانس، ورزشگاه سه گانه، کتابخانه و سالن مطالعه، مسجد و استخر شناست. همچنين براي دانش آموزان تمام وقت در مقطع دبيرستان خوابگاه هم موجود است.
در اين موسسه با تلفيق نظام آموزشي قديم و جديد، عقايد اسلامي و شريعت، فقه، مطالعات قرآني، تاريخ اسلام و زبان عربي آموزش داده مي شود. دانشجويان پس از طي يک دوره چهار ساله، مدرکي معادل ليسانس به نام «اجازه» دريافت مي کنند که بيانگر تسلط وي بر نکات اصلي نظري و عملي اسلام است. برنامه درسي جهت اخذ اجازه شامل موارد زير است:
* مهارت در زبان عربي
* قرآن و مباحث قرآني
* حديث و مباحث مربوط به آن
* فقه
* اخلاق و عرفان (تصوف)
* تاريخ اسلام (سيره)
* اسلام و موضوعات جهان معاصر
رياست اين موسسه بر عهده «فريد امين» و مديريت آن بر عهده استاد «احمد کوتي» است. شيخ عبدالحميد، امام حامد سليمي، دکتر اقبال ندوي، شيخ اسد يعقوب، شيخ سعيد قرسودين و شيخ صبغه الله رسول هم هيأت علمي اين مرکز را تشکيل مي دهند. بيشتر اين افراد در دانشگاه هاي عربستان سعودي اخذ مدرک کرده اند و به نظر مي رسد ارتباطات خوبي با اين مراکز دارا باشند.
مسجد جامع لندن و مرکز فرهنگي اسلامي
ملک فيصل بن عبدالعزيز آل سعود، شيخ زايد بن سلطان آل نهيان - اميرابوظبي- و ملک فهد سعودي در مقاطع مختلف مبالغ زيادي به اين مرکز اهدا کرده اند. از اين روي اين مسجد غالباً صبغه اي حنبلي دارد. در سال 2007 پخش يک مستند تلويزيوني از کانال چهار انگلستان، حاشيه هاي زيادي را براي اين مرکز و هم ديگر مساجد و مراکز اسلامي انگليس پديد آورد. اين مستند حاوي تصاويري بود که به شکل مخفيانه از جلسات وعظ در اين مساجد فيلم برداري و به شکلي گزينشي تدوين شده بود. به نحوي که به مخاطب القا مي کرد که وعاظ و امامان جماعت در پي سوق دهي تروريستي هستند. پليس وست ميدلند اين مستند را تقبيح کرده و با اذعان به گزينشي به عامدانه تدوين شدن آن، مطالب آن را فاقد مستندات کافي جهت پيگرد وعاظ مساجد دانست. شخصيت ها و نهادهاي اسلامي گوناگوني در برابر اين مستند موضع گيري کرده و آن را نمونه ديگري از «اسلام هراسي» دانستند.
در بخشي از تصاوير مستند خطيب مي گويد: «و مجرم را بر صليب رها مي کنند تا بر اثر خونريزي ظرف سه روز بميرد.» «اسلام هراسي» و «اسلام ستيزي» به شکل تحديد و فشار بر مساجد در اروپا تنها به پخش اين مستند محدود نشده است.
سال گذشته هم احزاب راست افراطي در سوئيس، پس از کش وقوس هاي فراوان موفق به تصويب الحاقيه اي جنجالي به قانون اساسي از طريق همه پرسي عمومي شدند که طبق آن بناي مناره مساجد را ممنوع مي سازد. تصويب اين قانون در کشوري که تنها داراي چهار مسجد و مناره است با واکنش هاي متنوعي رو به رو شد. دولت سوئيس، ديده بان حقوق بشر، واتيکان و بسياري از نهادهاي اقليت هاي ديني اين اصلاحيه را گامي در جهت افزايش عداوت ميان اقوام و مذاهب گوناگون دانستند. از سوي ديگر، سکولارها مسيحيان افراطي و سارکوزي - رئيس جمهور فرانسه - آن را شروعي براي احياي «ارزش هاي اروپايي» و مقابله با اسلام «سياسي و افراطي» خواندند.
مناقشات بر سر ساخت مسجدي بزرگ در کپنهاگ دانمارک و در کلن آلمان هنوز هم ادامه دارد و گويا ماوراء آتلانتيس را هم گرفتار کرده است. دعوت به قرآن سوزي از سوي يک کشيش افراطي و ممانعت از ساخت مرکزي اسلامي در نزديکي ويرانه هاي برج هاي دو قلو نيويورک از اين جمله اند. نکته اينجاست که کار ويژه مساجد در جامعه مسلمانان به وجود يا عدم مناره ربطي ندارد و اين روح عبادات اسلامي در مساجد است که قدرت اصلي را داراست. سوال اينجاست که آيا اقدامات خصمانه غربي ها عليه مسلمانان و مساجد در سطح مناره ها محدود شده يا افزايش خواهد يافت؟
نكته
کانون اسلام
هويت بخشي و تأثيرگذاري مساجد به اندازه اي است که جريانات رقيب يا مخالف اسلام يا خود به ايجاد مسجد مختص به طرفداران خود دست زده اند (مانند مسجد ضرار) يا اينکه از بناي مساجد در قلمرو خود ممانعت به عمل آورده اند.
منابع:
1.Switzerland: Minaret Ban Violates Rights: http://www. hrw.org/en/news/200904/12//switzerland - minaret-ban-violates0rights
2. http://fa.izhamburg.com
3. Swiss vote to ban construction of minarets on mosques: http:/www. guardian.co.uk.world/2009/nov/29/switzerland-bans-mosque-minarets
4. Sarkozy defends Switzerland minaret ban: http://www.guardian.co.uk/world/2009/dec/08/sarkozy-sympathises-minaret-ban-switzerland
5. http://en.wikipedia.org/wiki/Undercover_MosqueMosques_and_Islamic_Centers_investigated
6. Islamic Institute of Toronto: http://en.wikipedia.org/wiki/Islamic_Institute_of_Toronto
7. Minaret controversy in Switzerland: http://en.wikipedia.org/wiki/Minaret_controversy_in_Switzerland
منبع:نشريه آيه ويژه نامه دين و فرهنگ.