تاریخچه ورزش کاراته

گفته می شود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن «بودید هاراما» می باشد که حدود ۵۲۵ سال قبل از میلاد مسیح می زیسته است. وی که از پیشوایان مذهبی بود، پس از کسب علوم زمان خود، به منظور آموزش تعالیم مذهبی به دیگران، به تنهایی از هند راه افتاد و پس از راهپیمایی چندهزار کیلومتر و با پشت سرگذاشتن موانع طبیعی بسیار، به چین رسید و در ایالت «هونونان» و معبد شائولین اقامت گزید.
تعالیم «بودید هاراما» شامل تمرینات شدید انضباطی و انجام اعمال پرهیزگاری بود. وی ۹ سال در کوه ها و غارها به انزوای کامل نشست، ۹ سال ریاضت همراه با تفکر و برای این که شاگردان نیز بتوانند در مقابل ساعت های طولانی تفکر و اندیشه، تاب مقاومت بیاورند و نیز با زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دینی را سد راه خود می دیدند به مبارزه و مقابله برخیزند، ۱۸ حرکت تمرینی را ابداع کرد که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی می باشد.
از طرفی، هنگامی که حکومتهای استبدادی درچین، سلسله «کینک»، و سلسله «ساتسوما» در «اوکیناوا»، به منظور جلوگیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل درآوردن مردم، قانون منبع استفاده از شمشیررا به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاحهای رزمی اقدام نمودند، مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین امر، موجب شکوفایی هر چه بیشتر «کاراته» شد.
در سال ۱۹۲۱ یکی از استادان برجسته کاراته اوکیناوا، به نام «گیجین فوناکوشی» توانست با قدرت و ظرافت تمام، کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگراز هنرجویان که تحت تعلیم بزرگترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند، تکنیکهای سنتی را با یکدگر ترکیب نموده وسبک های متعددی از کاراته را به وجود آوردند. درحال حاضر کاراته شامل صدها سبک می شود که در واقع بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر، از سبک های کنترلی و یک سبک نیمه کنترلی می باشد.

سبکهای کنترلی عبارتند از:

شوتوکانبنیانگذار این سبک، گیجین فوناکوشی(۱۹۵۷ ۱۸۶۸ش) می باشد. شوتوکان یعنی: خانه شوتو، مکتب شوتو لقب فوناکوشی و کان به معنای خانه می باشد.
علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم«شوری ته» در کاراته است.
شیتوریوبنیانگذار این سبک «مابونی کنوا» (۱۹۵۲ ۱۸۸۹) می باشد. شیتوریو متشکل از دو سیستم «ناهاته» و «شوری ته» در کاراته می باشد. شیتو از نامهای دو استاد بزرگ اوکیناوایی گرفته شده است. به این شکل که «شی» از نام «ایتوسوآنکو» استاد مسلم سیستم «شوری ته» و کلمه تو از«هیگااونا کانریو» بنیان گذار و استاد بزرگ سیستم «ناهاته» برگرفته شده است.
گوجوریواین سبک توسط «میاگی چوجون» (۱۹۵۳ ۱۸۸۸) بنیان نهاده شد. گوجوریو یعنی روش سفت و نرم، که در اوکیناوا شکل گرفت و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته می باشد.
وادوریوبنیان گذار سبک، «اوتسوکه هیرونوری» (۱۹۸۲ ۱۸۹۲) می باشد، وادوریو یعنی: راه صلح یا روش صلح جویانه
کیوکوشین کایکیوکوشین کای یک سبک نیمه کنترلی است که توسط «ماسوتاتسو اویاما» (۱۹۹۴ ۱۹۲۳) بنیانگذاری شد.
کیوکوشین کای از عناصر مختلفی که نشأت از تجربیات اویاما و سبک های دیگر است، تشکیل شده است. کیوکوشین کای از سه لغت کیوکو یعنی بالاترین یا نهایت، شین به معنی حقیقت، روح و کای به معنی گروه و انجمن ترکیب شده است. نام دیگر این سبک «اویاماریو» است. تأکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است.
کیوکوشین کای یکی از سبک های خشن کاراته است و برای کاستن مقاومت حریف، تکنیک ها به طور متوالی اجرا می شود، این سبک، تاکید زیادی برروی تمرینات تنفسی و حرکاتی که در کاراته دو ممنوع شده است دارد. دوجوی مرکزی این سبک «هومبو» نام دارد و در سال ۱۹۵۵ توسط اویاما در توکیو افتتاح شد.
منبع:رزمی کار