خود کنترلی و تأثیر آن بر کیفیت زندگی

در دومین سمینار بهداشت روانی دانشجویان که در سال 1383برگزار شد، پژوهشی با عنوان« بررسی رابطه بین خود کنترلی و کیفیت زندگی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه اصفهان» ارائه شد. در چکیده این پژوهش آمده است:
« اصطلاح خود کنترلی یعنی توانایی کنترل حالت های تکانشی، به وسیله منع خواسته های کوتاه مدت، فردی دارای خود کنترلی است که بتواند انگیزه ها و هیجانات آنی خود را مدیریت کند.
هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین خود کنترلی و کیفیت زندگی دانشجویان است. روش این مطالعه، توصیفی بوده و جامعه آماری، شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشکده علوم تربیتی دانشگاه اصفهان است که تعداد 60 نفراز آن ها( 30 نفر دخترو 30 نفر پسر) به طور تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش در پرسشنامه مورد استفاده قرارمی گیرد: 1) پرسشنامه خود کنترلی رزنبام و 2) پرسشنامه کیفیت زندگی کوپر؛ که روایی هر دو پرسشنامه توسط متخصصان روانشناسی مورد تأیید قرار گرفته و پایایی آن از طریق بازآزمایی در مورد کیفیت زندگی( 074) و خود کنترلی رزنبام( 081) به دست آمد.
نتایج نشان می دهد که بین خود کنترلی و کیفیت زندگی دانشجویان ارتباط معنا داری وجود دارد. یعنی هر چه میزان خود کنترلی دانشجویان افزایش یابد، کیفیت زندگی آن ها بهتر می شود. »
همچنین در موردی دیگر، علاقه رو به افزایش دختران جوان نیویورکی به پوشیدن لباس هایی که بخش های بیشتری از بدن را بپوشاند و کمتر آن ها را در معرض دید دیگران قرار دهد، توجه محققان را به خود جلب کرد. بر اساس خبر پایگاه اینترنتی گروه تحقیقاتیIG که یک گروه تحلیل آماری در مرکز نیویورک است، یافته های محققان این گروه نشان می دهد که نسل جدید جوانان دختر نیویورکی، بر خلاف نسل های قبلی، علاقه چندانی به خود نمایی و پوشیدن لباس های بدن نما ندارند. ملسیا لاویجن، از محققان این گروه در توضیح و تحلیل های آماری گروه خود می افزاید: از نظر ما، آمار های دریافتی از نسل جوان دختران نیویورک، حاکی از آن است که مردم به پوشیدگی بیشتر روی می آورده اند. او می افزاید: علت اصلی این امر از نظر من، نگاه ساده انگارانه و بی بند و باری است که در چند سال اخیر با شعار« همه چیز می گذرد» رایج شده بود و اکنون در عکس العمل به آن موج بی بند و باری، گرایش به پوشیدگی بیشتر، درمیان دختران جوان و نوجوان اوج می گیرد. لاویجن معتقد است که پس از گذشت چندین سال از رواج فرهنگ خودنمایی و پوشیدن لباس های کوتاه و بدن نمایی که افراد را در کمترین میزان پوشش قرار می داد، اکنون مردم به دنبال چیز متفاوتی هستند. چیزی که دیگر آن قدر بدن نما نباشد. محققان این گروه دلیل دیگر این رویکرد دختران جوان را، تمایل آن ها به داشتن قدرت کنترل خویش و راحت بودن از آزار دیگران می دانند و اضافه می کنند: به طور کلی گرایش به مذهب و مقابله در برابر فرهنگ عمومی بی بند و باری، علامت آن است که نسل جوان قصد دارد که بر خود، کنترل بهتری داشته باشد. (1)

پی‌نوشت‌:

1. به نقل از خبر گذاری فارس، 19دی 1384.

منبع مقاله: (1389)، کارگاه آموزشی نگرشی دیگر به حجاب، مشهد، مؤسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلامی ، معاونت تحقیق، چاپ سوم بهار 1391.