نویسنده:علی اکبری*
«پس از سلام پیغام شما را به حضرت امام رساندم که رزمندگان آماده هستند عملیات کنند. حضرت امام فرمودند که به هیچ وجه به خاک عراق حمله نکنید، حتی گلوله‌ای به طرف آنها شلیک نکنید. در صورتی که بمباران کردند، شما هم اگر صلاح دانستید دستور بمباران را بدهید. شما نیروی مهیا داشته باشید، در صورتی که آنها حمله کردند و زمینی را تصرف کردند شما هم به آنها حمله کنید. من اعلام کرده‌ام که قبول قطعنامه تاکتیکی نیست، حمله نقض آن است، قبل و بعد آتش‌بس ندارد.» این پیامی بود که از جانب مرحوم سید احمدآقا در تاریخ 1367/5/12 به رئیس‌جمهور وقت (حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای) که در منطقه جنگی جنوب کشور در مقر فرماندهان نظامی حضور داشتند، اعلام گردید.
بعد از قبول قطعنامه 598 از سوی ایران، دشمن بعثی به واسطه برخی اقدامات و پالس‌های ارسالی از داخل کشور توسط برخی نخبگان و خواص مبنی بر خسته شدن مردم از جنگ، کمبود امکانات و تجهیزات، نداشتن بودجه و... با این تصور که قبول قطعنامه به واسطه ضعف ایران بوده است، حمله گسترده‌ای را آغاز کرد.
منافقین نیز در عملیاتی مذبوحانه به نام فروغ جاویدان با این تصور خام که حکومت ج.ا.ا را سرنگون و حکومت مورد نظر خود را ایجاد خواهند کرد از سمت غرب به ایران حمله کردند. اما این تصور باطلی بود و حضور مردم در صحنه و پیام تاریخی حضرت امام مبنی بر لزوم ایستادگی، باعث شکست مفتضحانه دشمن گردید. عملیات منافقین نیز تبدیل به مرصاد و غروب جاویدان این گروهک تروریستی شد. این حضور و دفاع جانانه مردم باعث گردید آنهایی که صحبت از عدم همراهی مردم و خسته شدن آنها از جنگ می‌نمودند، بر باطل بودن خیال و وهم خویش پی برند.
متعاقب این موضوع، مسئولین نظامی اعلام کردند که آماده حمله به عراق بوده و طرح آن را نیز تهیه نموده‌اند؛ اما امام به رغم اینکه به مرحوم حاج احمد آقا فرموده بودند که اگر از این آمادگی ملت مطلع بودند قطعنامه را نمی‌پذیرفتند، اما اکنون پس از پذیرش قطعنامه با این امر مخالفت نمودند و فرمانی صادر کردند که بر لزوم هوشیاری و البته عدم عهدشکنی تاکید داشت.
تدبیر امام خود را خیلی زود نشان داد و جهانیان آن چه ایران در آن مسئله به دست آورد به چشم خویش دیدند. حکومت بعث عراق به عنوان متجاوز از سوی سازمان ملل اعلام گردید و ایران حتی یک وجب از خاک خود را از دست نداد و...
به نظر می‌رسد حادثه‌ها تکرار می‌شوند و به فرمایش رهبر معظم انقلاب، باید از حوادث عبرت گرفت. بعد از قبول توافق‌نامه ژنو، آمریکایی‌ها تصور کردند که ایران به واسطه تحریم‌های به قول خودشان فلج‌کننده، از نقطه ضعف و استیصال به پای میز مذاکره آمده است. ارسال پالس‌هایی چون خالی بودن خزانه و بدتر بودن اوضاع از آنچه که تصور می‌شد؛ بر این تصور باطل دشمن افزود؛ بنابراین دشمن بعد از قبول توافق‌نامه از سوی ایران بلافاصله حملات خود را تشدید و عوامل و ایادی خود را نیز به این حمله تشویق نمود. از کسانی که شرارت، جزیی از دی.ان.ای آنها است جز این انتظاری نیست. آنها بعد از توافق، به تصور خود توانسته‌اند خطوط دفاعی ایران را شکسته و تصرفات جدیدی را به دست آورند. لیکن «ان ربک لبالمرصاد.»
رفتار دشمن بعد از امضای این توافق‌نامه (با همه ایراداتی که به این توافق‌نامه وارد است و به دور از مطلوب حداکثری با دشمن بسته شده است) چند برکت به همراه داشته است:
آقایانی که دم از لزوم تعامل با کدخدا و... می‌زنند متوجه شوند که نمی‌توان از دشمن توقع خیر داشت. برخی مواضع اشتباه نه باعث پیروزی بر جناح سیاسی مقابل بلکه باعث گستاخی دشمن خواهد شد و دشمنی که هدف خود را بر نابودی شما قرار داده زمانی که تصور کند شما ضعیف شده‌اید، حمله خود را شدیدتر خواهد نمود. بی‌ادبی، پررویی و گستاخی مسئولین گاوچران آمریکایی از همین منظر قابل تفسیر است.
خروش ملت و نمایش حضور در صحنه در راهپیمایی 22 بهمن بطلانی بر ادعای برخی سیاسیون بود که می‌پنداشتند مردم خسته‌اند و تحریم باعث جدایی مردم از انقلاب شده است و... مردم لازم دیدند زمانی که سیاسیون توان و یا تمایلی برای پاسخ دادن به یاوه‌گویی دشمن ندارند، خودشان به طور مستقیم این پیام را ارسال نمایند.
این حضور مردم دشمن را منفعل و مضمحل نمود و باعث عقب‌نشینی آنها گردید و مرصادی دیگر خلق کرد.
در شرایط کنونی و بعد از مرصادی دوباره، ممکن است برخی از نخبگان با اشاره به ضعف‌های توافق‌نامه و اشکال‌هایی که به آن وارد است و دور بودن آن از مطلوب حداکثری، اصرار داشته باشند که ایران اسلامی به واسطه اطمینان از حضور مردم در صحنه و موفقیتی که به این واسطه کسب کرده است و نیز گستاخی و نقض توافقی که از دشمن سر زده است، این توافق‌نامه را ملغی اعلام نماید. مقام معظم رهبری خلف صالح خمینی کبیر همانند امام خمینی(رحمت الله علیه) خویش با تاکید بر عدم عهدشکنی ج.ا.ا در عین هوشیاری و دقت در رصد رفتار دشمن، فرمودند: «من به شما عرض بکنم کاری که وزارت خارجه ما و مسئولین دولتی ما شروع کردند، ادامه پیدا خواهد کرد؛ ایران آنچه را قرار گذاشته است و عهد کرده است نقض نخواهد کرد. البته مسئولین تلاش خودشان را بکنند، کار خودشان را بکنند، اما آمریکایی‌ها با انقلاب اسلامی دشمنند، با جمهوری اسلامی دشمنند، با این پرچمی که شما مردم بلند کردید دشمنند و این دشمنی با این چیزها فرو نخواهد نشست؛ علاج مقابله با این دشمنی هم فقط یک چیز است و آن، تکیه به اقتدار ملی و به توان داخلی ملی و مستحکم کردن هرچه بیشتر ساخت درونی کشور [است]. هرچه در این زمینه ما کار بکنیم، کم است.»
بنابراین اکنون که به هر دلیل این توافق‌نامه از سوی جمهوری اسلامی پذیرفته شده است و علی‌رغم کاستی‌های فراوانی که دارد و با وجود آن که اجرای آن به شکل کنونی نمی‌تواند منافع ما را تضمین کند، ولی به قول رهبر معظم انقلاب ما نقض‌کننده و عهدشکن نخواهیم بود چرا که «الکریم اذا وعد وفی.» و البته بدیهی است که هیچگاه به عبور از حقوق مسلم و قانونی خود تن نداده و باج‌خواهی و زورگویی حریف را نخواهیم پذیرفت و در همان حال با اثبات چند باره و مکرر این واقعیت که آمریکا غیرقابل اعتماد است، برای گره‌گشایی اقتصادی نیز چشم به تحریم‌ها نخواهیم دوخت، بلکه اگر راهبرد اقتصاد مقاومتی آن گونه که رهبر معظم انقلاب فرمان دادند در دستور کار قرار گیرد، دشمن را مجبور خواهیم کرد که شکست خود در این عرصه را این بار بلندتر و رساتر از همیشه اعلام نماید.
از هم‌اکنون نیز می‌توان شکست دشمن در این معرکه را به عیان دید. اظهارات برخی مقام‌های سیاسی کشورهای مختلف مبنی بر نقض توافق ژنو از سوی آمریکا به واسطه تحریم‌های جدید و اشتیاق شرکت‌های تجاری برای برقراری ارتباط تجاری و اقتصادی با کشوری که با داشتن 75 میلیون جمعیت، یک بازار ویژه در منطقه محسوب شده، از نظر ژئوپلتیک دارای ویژگی‌های خاصی است و بالاترین منابع انرژی فسیلی را در عصر احتیاج و گدایی جهان به نفت و گاز، دارا می‌باشد، تنها بخشی از این موضوع است و این البته از نتایج سحر است.
الیس الصبح بقریب
پی‌نوشت‌ها:
* کارشناس ارشد مطالعات دفاعی استراتژیک
منبع مقاله : www.kayhan.ir/ج
