بیش تر به واقعیات محیطی توجه کنید تا تصورات و اعتقادات خود

 برای رابطه ی بهتر با نوجوانان

اغلب والدین از رفتار نوجوانان خود شاکی هستند و به دفعات از آنان انتقاد می کنند. بسیاری از والدین چارچوب های مشخصی در ذهن خود دارند و هیچ رفتار دیگری را خارج از آن چارچوب قبول ندارند. از نظر آن ها، تنها معیار درست، اعتقادات خودشان است و هیچ چیزی غیر از آن را نمی پذیرند. بسیاری از آن ها وقتی در می یابند فرزندشان رفتاری کرده که خارج از باورهای آنان است، مستأصل و پریشان می شوند و طوری برخورد می کنند که یک بحران درست می شود.
یکی از مهم ترینِ این رفتارهای نوجوانان، ارتباط و علاقه به جنس مخالف است. شدیدترین واکنش های والدین، نسبت به این رفتارِ فرزندان صورت می گیرد. والدین ایرانی به دلایل زیادی با این رفتار مخالفت شدیدی دارند، در حالی که دسترسی به منابع اطلاعاتی و وسایل ارتباطی مختلف مثل تلفن همراه و از همه مهم تر به سر بردن در فضای هم سن و سال ها که جور دیگری می اندیشند و رفتار می کنند، به نوجوانان امکان می دهد تا به سادگی با جنس مخالف ارتباط برقرار کنند. فرقی ندارد این رابطه در چه حدی باشد، معمولاً والدین با آن به شدت مخالف اند و واکنش های بسیار شدید نشان می دهند. به لحاظ فرهنگی این مخالفت و شدتِ واکنش، در والدینِ دخترانِ نوجوان، بیش تر است.
والدین استدلال های خاص خود را دارند:
* از نظر فرهنگی درست نیست.
* ممکن است گول بخورد.
* به درسش لطمه می خورد.
* آینده اش تباه می شود.
* آبروی مان می رود.
* و ...
اما می بینند که فرزندشان مطابق میل آن ها رفتار نمی کند، سرسختی و لج بازی می کند یا با پنهان کاری و دروغگویی کار خودش را انجام می دهد و آنان اصلاً از قضیه مطلع نمی شوند. گاهی هم رفتارهای خطرناک تری مثل تهدید یا اقدام به خودکشی یا فرار از خانه از نوجوانان سر می زند.
در مراکز مشاوره و درمان به موارد زیادی بر می خوریم که والدین و نوجوان بر سر همین موضوع مشکل پیدا کرده اند و معمولاً دو طرف کم ترین توافق یا انعطاف را برای حل مسئله دارند. اغلب اوقات والدین برای این مراجعه می کنند که مشاور عین حرف های خودشان را به فرزندشان بگوید، یعنی او را قانع کند که اشتباه کرده و حالا باید راه درست را در پیش بگیرد. آن ها کم ترین توجهی به تمایلات، باورها و حرف های فرزندشان ندارند. فقط و فقط می خواهند فرزندشان همانی باشد که آنان می خواهند و همان کاری را بکند که آن ها می گویند.
اشتباه نکنید، منظور من تأیید این رفتارها یا تکذیب درست بودن حرف های والدین نیست. فقط می خواهم توجه والدین را به این موضوع جلب کنم که ممکن است باورهای شان درست باشد، اما با واقعیات محیطی جور در نمی آید.
برای حل مسئله به واقعیات محیطی توجه کنید.
منبع مقاله :
موسوی، شکوفه؛ (1387)، رابطه ی والدین و نوجوان (با نوجوان خود چگونه رفتار کنید؟)، تهران: نشر قطره، چاپ چهارم