علل افزايش چاقي در کودکان

دو علت عمده ي افزايش وزن در کودکان، کم تحرکي و تغيير الگوي غذايي است. کودکان امروزي نسبت به گذشته از تحرک کم تري برخوردارند. در گذشته فضاهاي بازي براي بچه ها بيش تر بود، حياط منازل بزرگ تر و کوچه ها امن تر بود. از اين رو بچه ها بيش تر وقت خود را در حياط يا کوچه به بازي مي گذراندند. در حال حاضر حياط منازل کوچک تر و خانه ها اغلب تبديل به آپارتمان شده اند و کودکان اجازه ي جست و خيز را در آپارتمان ندارند. کوچه و خيابان هم براي بازي آن ها امن نيست و ما کم تر از گذشته کودکان مان را به پارک، کوهستان و مناطق طبيعي مي بريم. مشغله ي زياد والدين، دوري راه، آلودگي هواي شهرها همگي موانعي براي تحرک کودکان به شمار مي روند. فرزندان ما به جاي بازي هاي پرتحرک و ورزش، به نشستن پشت کامپيوتر و تماشاي تلويزيون عادت کرده اند. ورود کامپيوتر و تلويزيون به داخل خانواده ها، کودکان و نوجوانان را از حرکت باز داشته است. کم تحرکي از عوامل مهم افزايش چاقي نزد کودکان است.
عامل مهم ديگر افزايش چاقي تغيير رژيم هاي غذايي است. غذاهاي آماده ( Fast Food ) نظير اِسنک، همبرگر، ساندويچ، پيتزا و چيپس جايگزين غذاهاي طبيعي و سنتي شده اند. اين گونه غذاهاي آماده به لحاظ طعم مورد پسند کودکان هستند و اغلب کودکان اين نوع غذاها را به دست پخت مادر ترجيح مي دهند. اين غذاها از کالري بالايي برخوردارند و از طرفي به علت ذائقه ي کودکان، بيش از حد نياز مصرف مي شوند. ميزان چاقي کودکان در مقايسه با 20 سال گذشته حتي تا سه برابر افزايش پيدا کرده است. البته عامل سومي را هم بايد اضافه نمود و آن اصلاح وضع اقتصادي و بهداشتي در کل جامعه است. عامل چهارم نقش اتومبيل شخصي است که جاي دوچرخه را براي کودکان و نوجوانان گرفته است. امروزه اغلب دانش آموزان با اتومبيل والدين و يا با سرويس مدرسه و به ندرت با تاکسي يا اتوبوس به مدرسه مي روند. اين مسئله براي مسافت هاي دور قابل توجيه است ولي براي مسافت هاي کوتاه مضر مي باشد. قدر مسلم موضوع امنيت مسير خانه تا مدرسه را هم بايد در نظر داشت. در شهرهاي کوچک و براي مسافت هاي کوتاه و متوسط و براي نوجوانان سنين راهنمايي و دبيرستان بهتر است از دوچرخه استفاده شود.
منبع مقاله :
عطاري، عباس؛ (1387)، اختلالات تغذيه اي (مشکلات رفتاري تغذيه در کودکان)، تهران: نشر قطره، چاپ اول