پرسش :
در مورد ويژگي هاي مهم امام خميني(ره) از منظر حضرت آيت الله خامنه اي به طور مختصر بنويسيد؟
پاسخ :
به اختصار به چند ويژگي مهم امام خميني (ره) از زبان جانشين ايشان يعني رهبر معظم انقلاب اسلامي مي پردازيم. حضرت آيت الله خامنه اي، پيرامون ويژگي هاي امام (ره) به مواردي اشاره كرده اند كه عيناً آنها را نقل مي كنيم:
1. امام بزرگوار ما، مجسمه اي از ارزش هاي انقلاب ما بود... او اسلام انقلابي مجسّم، اسلام ناب مجسّم در زندگي و اخلاق و احساسات و تصميم گيري ها و نيز فاني براي خدا بود. خداي متعال هم به او پاداش داد. كاري كه به دست اين بزرگوار در اين دوران انجام گرفت ، كاري بي نظير بود.1
2. رهبر حكيم و فقيه كه عبد صالح و الگوي مسلماني بود، خود پيشاهنگ اين حركت [منظور حركت به سوي استقرار شريعت] در ايمان و عمل شد و اين ايمان، جان او را چنان لبريز كرده بود كه توانست دلهاي بي ايمان و ظرفهاي تهي را از فيضان ايمان خود در صحنه هاي عمل، لبريز و سيراب كند و فروغ ايمان و اميد او، ديوارهاي قطور يأس و بي ايماني را بشكافد و فضاي مبارزه و عمل را پُر كند.2
3. "امام" مردي بود كه در راه آرمان هاي بزرگ و در راه تكليف شرعي، هيچ مشكلي نمي توانست مانع راه او بشود.3
4. مرد مسنّي در سنين نزديك به هشتاد سال در آن زمان [1356] وقتي كه فرزند فاضل و برجسته اش از دنيا رفت [مرحوم سيّد مصطفي] جمله اي كه از او نقل شد اين بود كه "مرگ مصطفي از الطاف خفيّة الهي است"... ببينيد چه قدر عظمت مي خواهد در يك انسان! اين مصيبتها و اين سختيها و اين شدت هايي كه در دوران انقلاب بر اين مرد بزرگ وارد آمد و او مثل كوه استواري آنها را تحمل كرد، ريشه اش در همين عظمت روحي است كه در مقابل مرگ عزيزي اين چنين، چنين برخوردي پيدا مي كند.4
5. آنچه كه در دورة بعد از تشكيل نظام اسلامي، از ابعاد وجودي امام مشاهده شد، به نظر من به مراتب مهمتر و عظيمتر بود از آنچه كه قبلاً ديده شده بود. در اين دوران، امام در دو بعد و دو چهره مشاهده مي شود: در دوران حكومت، يك چهرة رهبر و زمامدار است؛ يك چهره، چهرة يك زاهد و عارف. تركيب اين دو با هم، از آن كارهايي است كه جز در پيامبران. جز در مثل داود و سليمان، جز در پيامبري مثل پيامبر خاتم ـ صلي الله عليه و آله ـ انسان ديگر نمي تواند پيدا بكند.5
6. در چهرة يك حاكم و زمامدار و رهبر، امام بزرگوار مردي هوشيار با شهامت، با تدبير، با ابتكار و دريادل بود؛ امواج سهمگين در مقابل او چيز كم اهميتي محسوب مي شدند؛ هيچ حادثة سنگيني نبود كه بتواند او را شكست بدهد؛ او را به خضوع در مقابل آن حادثه وادار كند.6
7. او معتقد به مردم بود؛ حقيقتاً به آراء مردم اعتقاد داشت... به مردم از صميم قلب علاقه داشت؛ به مردم عشق مي ورزيد و آنها را دوست مي داشت. امام به مردم اعتماد داشت و به آراء مردم احترام مي گذاشت.7
8. آنچه در زمامداران مختلف عالم، ماية امتياز آنها مي شد، اغلب آن صفات را، ما در امام مجتمع مي ديديم. او، هم عاقل بود، هم دورانديش بود، هم محتاط بود، هم دشمن شناس بود، هم به دوست اعتماد مي كرد، هم ضربه اي را كه به دشمن وارد مي كرد، ضربة قاطع وارد مي كرد. همة آن چيزهايي كه براي يك انسان لازم است تا بتواند در چنين جايگاه حساس و خطيري انجام وظيفه كند و خدا و وجدان خود را راضي بكند، در اين مرد جمع بود.8
9. بُعد حاكم و رهبر بودن امام در موضع يك انسان مقتدر و يك انسان با اراده بود... امّا همين انسان، در چهرة زندگي شخصي و خصوصي خود، وقتي انسان آن جا را نگاه مي كند، او را در چهرة يك انسان زاهد و عارف و منقطع از دنيا مي بيند.9
10. آن بزرگوار براي خود، زخارف دنيوي و ذخيره و افزون طلبي نداشت و نخواست؛ بلكه بعكس، هداياي فراواني براي امام مي آوردند. كه آن هدايا را در راه خدا مي داد.10
11. او اهل خلوت، اهل عبادت، اهل گرية نيمه شب، اهل دعا، تضرّع، ارتباط با خدا، شعر و معنويت و عرفان و ذوق و حال بود. آن مردي كه چهرة دشمنان ملت ايران را مي تراسند و به خود مي لرزاند، آن سدّ مستحكم و كوه استوار، وقتي كه اين مسائل عاطفي و انساني پيش مي آمد، يك انسان لطيف، يك انسان كامل، يك انسان مهربان بود.11
12. آن نكتة آخري كه من مي خواهم عرض بكنم، اين است كه همة اينها را امام از عمل به دين، از پايبندي به دين، از تقوا و از مطيع امر خدا بودن داشت؛ خود او هم بارها اين مضمون را در گونه گونة كلمات خود بر زبان مي آورد و بيان مي كرد: هر چه هست از خداست.12
با بررسي بخش هايي از سخنان رهبري عزيز حضرت آیت الله خامنه ای بخش هايي از ويژگي هاي مهم شخصيت حضرت امام را دانستيم در پايان از خدای متعال براي آن روح بلند، علوّ درجات و براي ميراث گرانقدر او يعني انقلاب اسلامي، اقتدار و پايندگي مسئلت می نمائیم.
پی نوشتها:
1 . حديث ولايت، ج 4، ص 274.
2 . همان، صص 247 و 248.
3 . خطبة اول نماز جمعه 14 خرداد 1378.
4 . همان.
5 . همان.
6 . همان.
7 . همان.
8 . همان.
9 . همان.
10 . همان.
11 . پيشين.
12 . پيشين.
منبع: اندیشه قم
به اختصار به چند ويژگي مهم امام خميني (ره) از زبان جانشين ايشان يعني رهبر معظم انقلاب اسلامي مي پردازيم. حضرت آيت الله خامنه اي، پيرامون ويژگي هاي امام (ره) به مواردي اشاره كرده اند كه عيناً آنها را نقل مي كنيم:
1. امام بزرگوار ما، مجسمه اي از ارزش هاي انقلاب ما بود... او اسلام انقلابي مجسّم، اسلام ناب مجسّم در زندگي و اخلاق و احساسات و تصميم گيري ها و نيز فاني براي خدا بود. خداي متعال هم به او پاداش داد. كاري كه به دست اين بزرگوار در اين دوران انجام گرفت ، كاري بي نظير بود.1
2. رهبر حكيم و فقيه كه عبد صالح و الگوي مسلماني بود، خود پيشاهنگ اين حركت [منظور حركت به سوي استقرار شريعت] در ايمان و عمل شد و اين ايمان، جان او را چنان لبريز كرده بود كه توانست دلهاي بي ايمان و ظرفهاي تهي را از فيضان ايمان خود در صحنه هاي عمل، لبريز و سيراب كند و فروغ ايمان و اميد او، ديوارهاي قطور يأس و بي ايماني را بشكافد و فضاي مبارزه و عمل را پُر كند.2
3. "امام" مردي بود كه در راه آرمان هاي بزرگ و در راه تكليف شرعي، هيچ مشكلي نمي توانست مانع راه او بشود.3
4. مرد مسنّي در سنين نزديك به هشتاد سال در آن زمان [1356] وقتي كه فرزند فاضل و برجسته اش از دنيا رفت [مرحوم سيّد مصطفي] جمله اي كه از او نقل شد اين بود كه "مرگ مصطفي از الطاف خفيّة الهي است"... ببينيد چه قدر عظمت مي خواهد در يك انسان! اين مصيبتها و اين سختيها و اين شدت هايي كه در دوران انقلاب بر اين مرد بزرگ وارد آمد و او مثل كوه استواري آنها را تحمل كرد، ريشه اش در همين عظمت روحي است كه در مقابل مرگ عزيزي اين چنين، چنين برخوردي پيدا مي كند.4
5. آنچه كه در دورة بعد از تشكيل نظام اسلامي، از ابعاد وجودي امام مشاهده شد، به نظر من به مراتب مهمتر و عظيمتر بود از آنچه كه قبلاً ديده شده بود. در اين دوران، امام در دو بعد و دو چهره مشاهده مي شود: در دوران حكومت، يك چهرة رهبر و زمامدار است؛ يك چهره، چهرة يك زاهد و عارف. تركيب اين دو با هم، از آن كارهايي است كه جز در پيامبران. جز در مثل داود و سليمان، جز در پيامبري مثل پيامبر خاتم ـ صلي الله عليه و آله ـ انسان ديگر نمي تواند پيدا بكند.5
6. در چهرة يك حاكم و زمامدار و رهبر، امام بزرگوار مردي هوشيار با شهامت، با تدبير، با ابتكار و دريادل بود؛ امواج سهمگين در مقابل او چيز كم اهميتي محسوب مي شدند؛ هيچ حادثة سنگيني نبود كه بتواند او را شكست بدهد؛ او را به خضوع در مقابل آن حادثه وادار كند.6
7. او معتقد به مردم بود؛ حقيقتاً به آراء مردم اعتقاد داشت... به مردم از صميم قلب علاقه داشت؛ به مردم عشق مي ورزيد و آنها را دوست مي داشت. امام به مردم اعتماد داشت و به آراء مردم احترام مي گذاشت.7
8. آنچه در زمامداران مختلف عالم، ماية امتياز آنها مي شد، اغلب آن صفات را، ما در امام مجتمع مي ديديم. او، هم عاقل بود، هم دورانديش بود، هم محتاط بود، هم دشمن شناس بود، هم به دوست اعتماد مي كرد، هم ضربه اي را كه به دشمن وارد مي كرد، ضربة قاطع وارد مي كرد. همة آن چيزهايي كه براي يك انسان لازم است تا بتواند در چنين جايگاه حساس و خطيري انجام وظيفه كند و خدا و وجدان خود را راضي بكند، در اين مرد جمع بود.8
9. بُعد حاكم و رهبر بودن امام در موضع يك انسان مقتدر و يك انسان با اراده بود... امّا همين انسان، در چهرة زندگي شخصي و خصوصي خود، وقتي انسان آن جا را نگاه مي كند، او را در چهرة يك انسان زاهد و عارف و منقطع از دنيا مي بيند.9
10. آن بزرگوار براي خود، زخارف دنيوي و ذخيره و افزون طلبي نداشت و نخواست؛ بلكه بعكس، هداياي فراواني براي امام مي آوردند. كه آن هدايا را در راه خدا مي داد.10
11. او اهل خلوت، اهل عبادت، اهل گرية نيمه شب، اهل دعا، تضرّع، ارتباط با خدا، شعر و معنويت و عرفان و ذوق و حال بود. آن مردي كه چهرة دشمنان ملت ايران را مي تراسند و به خود مي لرزاند، آن سدّ مستحكم و كوه استوار، وقتي كه اين مسائل عاطفي و انساني پيش مي آمد، يك انسان لطيف، يك انسان كامل، يك انسان مهربان بود.11
12. آن نكتة آخري كه من مي خواهم عرض بكنم، اين است كه همة اينها را امام از عمل به دين، از پايبندي به دين، از تقوا و از مطيع امر خدا بودن داشت؛ خود او هم بارها اين مضمون را در گونه گونة كلمات خود بر زبان مي آورد و بيان مي كرد: هر چه هست از خداست.12
با بررسي بخش هايي از سخنان رهبري عزيز حضرت آیت الله خامنه ای بخش هايي از ويژگي هاي مهم شخصيت حضرت امام را دانستيم در پايان از خدای متعال براي آن روح بلند، علوّ درجات و براي ميراث گرانقدر او يعني انقلاب اسلامي، اقتدار و پايندگي مسئلت می نمائیم.
پی نوشتها:
1 . حديث ولايت، ج 4، ص 274.
2 . همان، صص 247 و 248.
3 . خطبة اول نماز جمعه 14 خرداد 1378.
4 . همان.
5 . همان.
6 . همان.
7 . همان.
8 . همان.
9 . همان.
10 . همان.
11 . پيشين.
12 . پيشين.
منبع: اندیشه قم
