پرسش :
برترين منزلگاه بهشتيان چه ناميده مي شود؟
پاسخ :
فردوس برترين جاى بهشت است و در آيات قرآن آمده كه فردوس منزلگاه افراد با ايمان و صاحبان اعمال صالح است ممكن است در اينجا اين سؤال پيش آيد كه اگر چنين است، مناطق ديگر بهشت نبايد ساكنانى داشته باشد، چرا كه غير مؤمن را در بهشت راهى نيست. در پاسخ اين سؤال، مى توان گفت: آيه 108 سوره «كهف» كه خداوند مى فرمايد: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ كانَتْ لَهُمْ جَنّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً»؛ «كسانى كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند باغ هاى فردوس منزلگاهشان است»، به هر فردى كه ايمان و عمل صالح دارد اشاره نمى كند، بلكه درجه والائى از نظر ايمان و عمل صالح را معيار براى دخول در فردوس قرار داده، هر چند ظاهر آيه مطلق است، اما توجه به مفهوم كلمه «فردوس» آن را مقيد مى كند.
لذا در سوره «مؤمنون» كه صفات وارثان فردوس را بيان مى كند، حدّ اعلائى از صفات مؤمنان را ذكر كرده كه در همه افراد وجود ندارد، و اين خود قرينه اى است بر اين كه: ساكنان فردوس بايد داراى صفات ممتازى علاوه بر ايمان و عمل صالح باشند.
نيز به همين دليل، در حديثى از پيامبر(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم كه مى فرمايد: هر وقت از خدا تقاضاى بهشت را مى كنيد مخصوصاً تقاضاى فردوس كنيد كه جامع ترين و كامل ترين منزلگاه هاى بهشت است. اشاره به اين كه: همت افراد با ايمان، بايد در همه چيز و در همه حال، عالى باشد، حتى در تمناى بهشت به مراحل پائين تر قناعت نكند، هر چند مراحل پائين تر هم غرق نعمت است. بديهى است كسى كه، چنين تقاضائى از خدا مى كند، بايد خود را براى رسيدن به چنين مقامى آماده كند، نيز بايد حداكثر تلاش و كوشش را براى كسب برترين صفات انسانى و انجام صالح ترين اعمال به خرج دهد.
بنابراين آنها كه مى گويند: خدا كند ما به بهشت راه يابيم، هر چند در پائين ترين مراحل آن باشيم، افرادى هستند كه از همت والاى مؤمنان راستين بهره كافى ندارند.
پي نوشت:
تفسير نمونه، ج 12، ص 614.
منبع:سایت انوار طاها
فردوس برترين جاى بهشت است و در آيات قرآن آمده كه فردوس منزلگاه افراد با ايمان و صاحبان اعمال صالح است ممكن است در اينجا اين سؤال پيش آيد كه اگر چنين است، مناطق ديگر بهشت نبايد ساكنانى داشته باشد، چرا كه غير مؤمن را در بهشت راهى نيست. در پاسخ اين سؤال، مى توان گفت: آيه 108 سوره «كهف» كه خداوند مى فرمايد: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ كانَتْ لَهُمْ جَنّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً»؛ «كسانى كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند باغ هاى فردوس منزلگاهشان است»، به هر فردى كه ايمان و عمل صالح دارد اشاره نمى كند، بلكه درجه والائى از نظر ايمان و عمل صالح را معيار براى دخول در فردوس قرار داده، هر چند ظاهر آيه مطلق است، اما توجه به مفهوم كلمه «فردوس» آن را مقيد مى كند.
لذا در سوره «مؤمنون» كه صفات وارثان فردوس را بيان مى كند، حدّ اعلائى از صفات مؤمنان را ذكر كرده كه در همه افراد وجود ندارد، و اين خود قرينه اى است بر اين كه: ساكنان فردوس بايد داراى صفات ممتازى علاوه بر ايمان و عمل صالح باشند.
نيز به همين دليل، در حديثى از پيامبر(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم كه مى فرمايد: هر وقت از خدا تقاضاى بهشت را مى كنيد مخصوصاً تقاضاى فردوس كنيد كه جامع ترين و كامل ترين منزلگاه هاى بهشت است. اشاره به اين كه: همت افراد با ايمان، بايد در همه چيز و در همه حال، عالى باشد، حتى در تمناى بهشت به مراحل پائين تر قناعت نكند، هر چند مراحل پائين تر هم غرق نعمت است. بديهى است كسى كه، چنين تقاضائى از خدا مى كند، بايد خود را براى رسيدن به چنين مقامى آماده كند، نيز بايد حداكثر تلاش و كوشش را براى كسب برترين صفات انسانى و انجام صالح ترين اعمال به خرج دهد.
بنابراين آنها كه مى گويند: خدا كند ما به بهشت راه يابيم، هر چند در پائين ترين مراحل آن باشيم، افرادى هستند كه از همت والاى مؤمنان راستين بهره كافى ندارند.
پي نوشت:
تفسير نمونه، ج 12، ص 614.
منبع:سایت انوار طاها
