پرسش :
آيا بهشت براي بهشتيان ملالت آور نيست؟
پاسخ :
قرآن در مورد قيامت مي فرمايد : « لايبغون عنها حولا »(1) چون اين توهم در ذهن اشخاص پيدا مي شود كه حالا ما بهشت رفتيم، بهشت براي انسان يك سال، دو سال، ده سال، صد سال، هزار سال لذت داشته باشد، بعد عادي مي شود ، وقتي عادي شد ديگر خستگي آور مي شود(انسان مي گويد )عجب جاي ملالت آور و خستگي آوري است! قرآن مي گويد: «لايبغون عنها حولا » غصه اين را نخوريد،اگر كسي آنجا بيايد ديگر تحول ازآنجارا نمي خواهد.
سرّ مطلب اين است كه مهماندارش خداست. محال است انسان از خدا بيزار شود و غير او را بخواهد. از هر چيزي بيزاري پيدا مي شود براي اينكه انسان مي خواهد به خدا برسد، همين قدر كه يك ارتباط و اتصالي به او پيدا كرد، آن وقت ارزش بهشت براي او اين نيست كه آنجا خوردن و پوشيدن و لذت جنسي هست، ارزشش اين است كه سفره كرامت و پذيرايي اوست، حس مي كند و تا ابد هم حس مي كند كه دارد به دست او پذيرايي مي شود. اين ديگر خستگي آور نيست. «قد احسن الله له رزقا»(2) خداست كه براي او رزق و روزي را نيكو گردانيده است . اين همان مقام رضوان الهي است كه اگر كسي به مقام رضوان الهي برسد ، به مقامي كه خدا از او راضي باشد و او به مقام رضاي پروردگار برسد ، براي او تنها چيزي كه هدف و مقصد است رضوان پروردگار است ، كه در آيات متعدد قرآن روي اين موضوع تكيه شده است چنانكه مي فرمايد« و رضوان من الله اكبر» .(3)
پی نوشتها:
1. سوره كهف، آيه 108
2. سوره طلاق،آيه 11
3. سوره توبه، آيه 72
منبع: آشنايي با قرآن، مرتضي مطهري، ج 8، صص 60-61
قرآن در مورد قيامت مي فرمايد : « لايبغون عنها حولا »(1) چون اين توهم در ذهن اشخاص پيدا مي شود كه حالا ما بهشت رفتيم، بهشت براي انسان يك سال، دو سال، ده سال، صد سال، هزار سال لذت داشته باشد، بعد عادي مي شود ، وقتي عادي شد ديگر خستگي آور مي شود(انسان مي گويد )عجب جاي ملالت آور و خستگي آوري است! قرآن مي گويد: «لايبغون عنها حولا » غصه اين را نخوريد،اگر كسي آنجا بيايد ديگر تحول ازآنجارا نمي خواهد.
سرّ مطلب اين است كه مهماندارش خداست. محال است انسان از خدا بيزار شود و غير او را بخواهد. از هر چيزي بيزاري پيدا مي شود براي اينكه انسان مي خواهد به خدا برسد، همين قدر كه يك ارتباط و اتصالي به او پيدا كرد، آن وقت ارزش بهشت براي او اين نيست كه آنجا خوردن و پوشيدن و لذت جنسي هست، ارزشش اين است كه سفره كرامت و پذيرايي اوست، حس مي كند و تا ابد هم حس مي كند كه دارد به دست او پذيرايي مي شود. اين ديگر خستگي آور نيست. «قد احسن الله له رزقا»(2) خداست كه براي او رزق و روزي را نيكو گردانيده است . اين همان مقام رضوان الهي است كه اگر كسي به مقام رضوان الهي برسد ، به مقامي كه خدا از او راضي باشد و او به مقام رضاي پروردگار برسد ، براي او تنها چيزي كه هدف و مقصد است رضوان پروردگار است ، كه در آيات متعدد قرآن روي اين موضوع تكيه شده است چنانكه مي فرمايد« و رضوان من الله اكبر» .(3)
پی نوشتها:
1. سوره كهف، آيه 108
2. سوره طلاق،آيه 11
3. سوره توبه، آيه 72
منبع: آشنايي با قرآن، مرتضي مطهري، ج 8، صص 60-61