پرسش :
خوش‌بيني به آينده چه آثاري دارد؟
پاسخ :
خوش‌بيني نسبت به آينده اگر به صورت معقول و معتدل باشد، مي‌تواند آثار مفيدي را به دنبال داشته باشد "خوش‌بيني" به معناي با ديدگاه خوب به كاري نگريستن است و اين در همه جا پسنديده نيست.
خوش‌بيني در برابر فرمان‌ها و وعده‌هاي خداوند متعال و تكاليفي كه بر عهده انسان گذاشته بسيار خوب و پسنديده است و مي‌تواند آثار مفيد و خوبي را به دنبال داشته باشد; ولي خوش‌بيني در برابر اقدامات اشخاص و حاكمان ظالم مذموم و ناپسند است; حضرت امام هادي(ع)مي‌فرمايد: "اگر روزگار به گونه‌اي بود كه عدل و داد بر جور و ستم غالب بود در چنين زماني اگر كسي به كسي بدبين حرام است، ولي اگر زماني به گونه‌اي بود كه ظلم و ستم در آن بر عدل و داد غلب داشت، به كسي نمي‌توان خوش‌بين بود، مگر آن كه خوبي و نيكي در او نمايان باشد".(ر.ك: بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 75، ص 197، داراحيأ التراث العربي، بيروت.)
همچنين خوش‌بيني به عقل و خرد خويش و اين كه هر طوري خوش انديشه مي‌كند، صحيح و بدون عيب و راه درست همان است نيز ناپسند است. حضرت علي مي‌فرمايد: "هرگز به عقل و خرد خويش خوش‌بين مباش; زيرا انسان همواره به علت خوش‌بيني به خود به خطا مي‌افتد".
بنابراين، خوش‌بيني نسبت به آينده، اگر معقول و اصولي و به خصوص نسبت به خداوند متعال و دستورها و وعده‌هاي او باشد، خوب و پسنديده است; ولي اگر خوش‌بيني جنبه غيرعقلاني و غيراصولي پيدا كند، بي‌جا و ناپسند است و آثار زيانبار به دنبال دارد.
منبع:معارف و معاريف، سيد مصطفي حسيني دشتي، ج 5، ص 283ـ284، چاپ صدر قم; اخلاق در قرآن، آية الله مصباح يزدي، ج 2، ص 344، انتشارات مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني;.)
منبع:سایت انوار طاها
خوش‌بيني نسبت به آينده اگر به صورت معقول و معتدل باشد، مي‌تواند آثار مفيدي را به دنبال داشته باشد "خوش‌بيني" به معناي با ديدگاه خوب به كاري نگريستن است و اين در همه جا پسنديده نيست.
خوش‌بيني در برابر فرمان‌ها و وعده‌هاي خداوند متعال و تكاليفي كه بر عهده انسان گذاشته بسيار خوب و پسنديده است و مي‌تواند آثار مفيد و خوبي را به دنبال داشته باشد; ولي خوش‌بيني در برابر اقدامات اشخاص و حاكمان ظالم مذموم و ناپسند است; حضرت امام هادي(ع)مي‌فرمايد: "اگر روزگار به گونه‌اي بود كه عدل و داد بر جور و ستم غالب بود در چنين زماني اگر كسي به كسي بدبين حرام است، ولي اگر زماني به گونه‌اي بود كه ظلم و ستم در آن بر عدل و داد غلب داشت، به كسي نمي‌توان خوش‌بين بود، مگر آن كه خوبي و نيكي در او نمايان باشد".(ر.ك: بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 75، ص 197، داراحيأ التراث العربي، بيروت.)
همچنين خوش‌بيني به عقل و خرد خويش و اين كه هر طوري خوش انديشه مي‌كند، صحيح و بدون عيب و راه درست همان است نيز ناپسند است. حضرت علي مي‌فرمايد: "هرگز به عقل و خرد خويش خوش‌بين مباش; زيرا انسان همواره به علت خوش‌بيني به خود به خطا مي‌افتد".
بنابراين، خوش‌بيني نسبت به آينده، اگر معقول و اصولي و به خصوص نسبت به خداوند متعال و دستورها و وعده‌هاي او باشد، خوب و پسنديده است; ولي اگر خوش‌بيني جنبه غيرعقلاني و غيراصولي پيدا كند، بي‌جا و ناپسند است و آثار زيانبار به دنبال دارد.
منبع:معارف و معاريف، سيد مصطفي حسيني دشتي، ج 5، ص 283ـ284، چاپ صدر قم; اخلاق در قرآن، آية الله مصباح يزدي، ج 2، ص 344، انتشارات مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني;.)
منبع:سایت انوار طاها
