پرسش :
منتقم آل محمد (ص) چه کسی است و چگونه انتقام می‌گیرد؟
پاسخ :
خداوند متعال در آیه33، سوره مبارکه اسراء می‌فرماید:
«وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الّتِی حَرَّمَ اللهُ إلا بالحَقَّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیَّهِ سُلطَاناً فَلا یُسْرِفْ فِی القَتْلِ إنَّهُ کَانَ مَنْصُوراً ؛ و کسی که خداوند خونش را حرام شمرده، نکشید جز به حق! و آن کسی که مظلوم کشته شده، برای ولیّش سلطه (و حقّ قصاص) قرار دادیم اما در قتل اسراف نکنید چرا که او مورد حمایت است.»
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) درباره‌ی تفسیر این آیه فرمودند:
مقصود از این آیه حضرت امام حسین (علیه السلام) است و مراد از این قسمت آیه‌ی (فَلا یُسرِفْ فِی الْقَتْلِ) حضرت مهدی (علیه السلام) است که در قتل اسراف نمی‌کند، همانا خداوند متعال حضرت مهدی (علیه السلام) را منصور نامیده است،همان طوری که احمد را محمد (صلّی اللّه علیه وآله) نامیده و همان گونه که حضرت عیسی (علیه السلام) را مسیح نامیده است.(بحارالانوار،ج51،ص 30)
سلّام بن مستنیر می گوید:
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه‌ی (...وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً) فرمودند:
او حسین بن علی (علیه السلام) است که مظلوم کشته شد و ما اولیای و هستیم و قائمِ ما چون قیام کند در طلب انتقام خون حضرت امام حسین (علیه السلام) برآید، پس می کشد تا جایی که گفته می‌شود اسراف در قتل کرده است.
مقتول، حضرت امام حسین (علیه السلام) و ولی او حضرت قائم (علیه السلام) است و اسراف در قتل این است که غیر قاتلان او کشته شوند، او منصور است؛ زیرا دنیا به پایان نمی‌رسد تا این که یاری شود به مردی از خداندان پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) که زمین را پر از عدل و داد کند هم چنان که از ظلم و ستم پر شده باشد.(تفسیر عیاشی،ج2، ص 29)
خداوند متعال در آیه33، سوره مبارکه اسراء می‌فرماید:
«وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الّتِی حَرَّمَ اللهُ إلا بالحَقَّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیَّهِ سُلطَاناً فَلا یُسْرِفْ فِی القَتْلِ إنَّهُ کَانَ مَنْصُوراً ؛ و کسی که خداوند خونش را حرام شمرده، نکشید جز به حق! و آن کسی که مظلوم کشته شده، برای ولیّش سلطه (و حقّ قصاص) قرار دادیم اما در قتل اسراف نکنید چرا که او مورد حمایت است.»
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) درباره‌ی تفسیر این آیه فرمودند:
مقصود از این آیه حضرت امام حسین (علیه السلام) است و مراد از این قسمت آیه‌ی (فَلا یُسرِفْ فِی الْقَتْلِ) حضرت مهدی (علیه السلام) است که در قتل اسراف نمی‌کند، همانا خداوند متعال حضرت مهدی (علیه السلام) را منصور نامیده است،همان طوری که احمد را محمد (صلّی اللّه علیه وآله) نامیده و همان گونه که حضرت عیسی (علیه السلام) را مسیح نامیده است.(بحارالانوار،ج51،ص 30)
سلّام بن مستنیر می گوید:
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه‌ی (...وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً) فرمودند:
او حسین بن علی (علیه السلام) است که مظلوم کشته شد و ما اولیای و هستیم و قائمِ ما چون قیام کند در طلب انتقام خون حضرت امام حسین (علیه السلام) برآید، پس می کشد تا جایی که گفته می‌شود اسراف در قتل کرده است.
مقتول، حضرت امام حسین (علیه السلام) و ولی او حضرت قائم (علیه السلام) است و اسراف در قتل این است که غیر قاتلان او کشته شوند، او منصور است؛ زیرا دنیا به پایان نمی‌رسد تا این که یاری شود به مردی از خداندان پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) که زمین را پر از عدل و داد کند هم چنان که از ظلم و ستم پر شده باشد.(تفسیر عیاشی،ج2، ص 29)
