پرسش :
آثار مخرّب تنبيه بدني کودکان چيست؟
پاسخ :
1. تحقير شخصيت
رفتار نسنجيده با كودكان و تنبيه بدني آنها، باعث به وجودآمدن احساس حقارت در آنها شده و اين احساس بيشتر تا بزرگسالي با آنان همراه است. اين كودكان از بازيها و گردشهاي دست جمعي ميهراسند و هميشه احساس ميكنند كه ديگران از آنها بدشان ميآيد و توان مقايسهكردن استعدادهايشان را با ديگران ندارند. كودك يا نوجواني كه كتك ميخورد، شخصيتش تحقير شده و به مرور زمان، عزت نفس خود را از دست ميدهد و به اين باور ميرسد كه ارزشي ندارد. و در اين صورت است كه هر كارِ خلافي را به راحتي انجام ميدهد. يکي از معصومان(عه) ميفرمايد: «كسي كه خودش را حقير ميپندارد خود را از شرّ او در امان ندان.»
2. ايجاد روحيه تسليمپذيري
تنبيه بدني، كودك را توسريخور بار ميآورد و در آينده به ديگران اجازه خواهد داد كه به او زور بگويند؛ طوري که قدرت دفاع از حق خود را نخواهد داشت.
3. به دلگرفتن كينه تنبيهكننده
كودك، كينه تنبيهكننده را به دل ميگيرد و در آينده به شكلهاي گوناگون ( درس نخواندن، بينظمي، کارهاي خلاف و ...) از او انتقام ميگيرد. به ويژه کودکان زير پنج سال، معناي تنبيه را به درستي نفهميده و از آن، دشمني، عدم امنيت و خطر را برداشت ميکنند.
اربابي به نوكر خود قول داد ديگر او را نيازارد. وقتي نوكر اطمينان يافت كه ارباب راست ميگويد، با لبخندي مليح و در كمال سادگي گفت: پس از اين به بعد، من هم در سوپ شما تف نمياندازم!
4. اضطراب
تنبيه بدني باعث ميشود كودك دائم مضطرب باشد، زيرا همواره احساس ميكند براثر عمل مشابهي، دوباره و به ويژه در حضور ديگران تنبيه خواهد شد. اين اضطراب در كاركردهاي او اثر منفي گذاشته و مانع از پيشرفت او ميشود. ضمن اينكه زمينه ايجاد اختلالات رواني را در كودك ايجاد ميكند.
5. از بينرفتن اعتماد به نفس
كودكي كه به طور دائم تنبيه بدني ميشود، اعتماد به نفس خود را از دست داده و احساس بيكفايتي ميكند و شهامت انجام كارهاي بزرگ را نخواهد داشت.
6. روحيه زورگويي
از اين پس، او هم به ضعيفتر از خود (خواهر و برادر كوچكتر و همسالان) زور ميگويد و آنان را كتك ميزند. اگر ميخواهيد اين اثر منفي را با تمام وجود حس كنيد، رفتارش را با خواهر يا برادر كوچكتر بنگريد. او نيز دقيقاً همانگونه كه شما با او رفتار كردهايد با آنان رفتار ميكند و حتي همان الفاظي را به كار ميبرد كه شما براي خودش به كار ميبريد.
7. دروغگويي
يكي از علتهاي دروغگويي كودكان، ترس از مجازات است. تنبيه بدني باعث ميشود كودك براي فرار از آن به دروغگويي متوسل شده و به مرور زمان اين رفتار در او تثبيت شود. براي همين، اگر ميخواهيد كودكاني راستگو داشته باشيد بايد رفتار شما طوري باشد كه اگر كودكتان خطايي مرتكب شد بتواند بدون هيچ ترس و واهمهاي، با شما در ميان بگذارد.
منبع:سايت انوار طاها
1. تحقير شخصيت
رفتار نسنجيده با كودكان و تنبيه بدني آنها، باعث به وجودآمدن احساس حقارت در آنها شده و اين احساس بيشتر تا بزرگسالي با آنان همراه است. اين كودكان از بازيها و گردشهاي دست جمعي ميهراسند و هميشه احساس ميكنند كه ديگران از آنها بدشان ميآيد و توان مقايسهكردن استعدادهايشان را با ديگران ندارند. كودك يا نوجواني كه كتك ميخورد، شخصيتش تحقير شده و به مرور زمان، عزت نفس خود را از دست ميدهد و به اين باور ميرسد كه ارزشي ندارد. و در اين صورت است كه هر كارِ خلافي را به راحتي انجام ميدهد. يکي از معصومان(عه) ميفرمايد: «كسي كه خودش را حقير ميپندارد خود را از شرّ او در امان ندان.»
2. ايجاد روحيه تسليمپذيري
تنبيه بدني، كودك را توسريخور بار ميآورد و در آينده به ديگران اجازه خواهد داد كه به او زور بگويند؛ طوري که قدرت دفاع از حق خود را نخواهد داشت.
3. به دلگرفتن كينه تنبيهكننده
كودك، كينه تنبيهكننده را به دل ميگيرد و در آينده به شكلهاي گوناگون ( درس نخواندن، بينظمي، کارهاي خلاف و ...) از او انتقام ميگيرد. به ويژه کودکان زير پنج سال، معناي تنبيه را به درستي نفهميده و از آن، دشمني، عدم امنيت و خطر را برداشت ميکنند.
اربابي به نوكر خود قول داد ديگر او را نيازارد. وقتي نوكر اطمينان يافت كه ارباب راست ميگويد، با لبخندي مليح و در كمال سادگي گفت: پس از اين به بعد، من هم در سوپ شما تف نمياندازم!
4. اضطراب
تنبيه بدني باعث ميشود كودك دائم مضطرب باشد، زيرا همواره احساس ميكند براثر عمل مشابهي، دوباره و به ويژه در حضور ديگران تنبيه خواهد شد. اين اضطراب در كاركردهاي او اثر منفي گذاشته و مانع از پيشرفت او ميشود. ضمن اينكه زمينه ايجاد اختلالات رواني را در كودك ايجاد ميكند.
5. از بينرفتن اعتماد به نفس
كودكي كه به طور دائم تنبيه بدني ميشود، اعتماد به نفس خود را از دست داده و احساس بيكفايتي ميكند و شهامت انجام كارهاي بزرگ را نخواهد داشت.
6. روحيه زورگويي
از اين پس، او هم به ضعيفتر از خود (خواهر و برادر كوچكتر و همسالان) زور ميگويد و آنان را كتك ميزند. اگر ميخواهيد اين اثر منفي را با تمام وجود حس كنيد، رفتارش را با خواهر يا برادر كوچكتر بنگريد. او نيز دقيقاً همانگونه كه شما با او رفتار كردهايد با آنان رفتار ميكند و حتي همان الفاظي را به كار ميبرد كه شما براي خودش به كار ميبريد.
7. دروغگويي
يكي از علتهاي دروغگويي كودكان، ترس از مجازات است. تنبيه بدني باعث ميشود كودك براي فرار از آن به دروغگويي متوسل شده و به مرور زمان اين رفتار در او تثبيت شود. براي همين، اگر ميخواهيد كودكاني راستگو داشته باشيد بايد رفتار شما طوري باشد كه اگر كودكتان خطايي مرتكب شد بتواند بدون هيچ ترس و واهمهاي، با شما در ميان بگذارد.
منبع:سايت انوار طاها