پرسش :
در صورت حضور در صحنه زنا چه وظیفه ای داریم؟
پاسخ :
پاسخ اجمالی:
زنا از بزرگترین گناهان است. قرآن درباره آن فرموده است: "نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهى است." اگر کسی که مأموریت ویژه ای ندارد، با اطلاع از وقوع عمل زنا در مکانی، وارد آن محل شود، کار حرامی کرده است و باید استغفار کرده و توبه نماید. در عین حال به هر مقداری که در جلوگیری از ارتکاب یا استمرار این عمل زشت قدرت دارد نهی از منکر بر شما واجب است.
همچنین اگر کسی به طور اتفاقی و بدون اطلاع وارد مکانی شود و صحنه فوق را ببیند، گرچه گناهی را مرتکب نشده ولی در حد توان و قدرت وظیفه نهی از منکر و جلوگیری از ارتکاب یا استمرار این عمل زشت متوجه اوست و باید با قدرت تمام این وظیفه را انجام دهد، اما اگر چنین امکان و قدرتی برای او وجود نداشته باشد ویا جان، آبرو یا سلامتی خود را در خطر می بیند باید از آن مکان خارج شود و از راه های قانونی جلوی این گناه را بگیرد.
پاسخ تفصیلی:
برای پاسخ به پرسش شما توجه شما را به مطالب و نکات زیر جلب می کنیم:
1. زنا از بزرگترین گناهان است که اثرات بسیار مخرب در فرد و اجتماع بر جا می گذارد. به همین دلیل قرآن مجید تنها نمى گوید زنا نکنید، بلکه مى گوید: "نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهى است."[1] این تعبیر علاوه بر تاکیدى که در عمق آن نسبت به خود این عمل نهفته شده، اشاره لطیفى به این است که آلودگى به زنا غالبا مقدماتى دارد که انسان را تدریجا به آن نزدیک مى کند[2] که یکی از این مقدمات حضور یافتن درمجلس زنا است که باید از آن دوری شود مگر کسانی از نیرو های امنیتی و انتظامی که از طرف حاکم شرع و حکومت اسلامی وظیفه مبارزه با این گونه اعمال را دارند.
2. با اختیار و اراده وارد صحنه گناه شدن یکی از گناهان و حرام است[3] مگر برای مأمورینی که از طرف حاکم شرع اجازه و مأموریت دارند و در پی انجام مأموریت خود وارد چنین محل هایی می شوند. در هر صورت حتی کسانی هم که حضورشان در چنین محل هایی غیر مجاز و حرام است اگر با چنین صحنه هایی مواجه بشوند به هر مقداری که در نهی از منکر و جلوگیری از ارتکاب یا استمرار این عمل زشت قدرت داشته باشند بر آنان واجب است که جلوی چنین عمل زشتی را بگیرند.
3. در صورتی که شخصی به طور اتفاقی و بدون اطلاع از وقوع چنین عملی، وارد مکان وقوع آن شود و با صحنه فوق مواجه شود، گرچه از این جهت مرتکب گناهی نشده است ولی در حد توان و قدرت، در نهی از منکر و جلو گیری از ارتکاب یا استمرار این عمل زشت وظیفه متوجه اوست و باید با قدرت تمام این وظیفه را انجام دهد، اما اگر چنین امکان و قدرتی برای او وجود نداشته باشد و جان یا آبرو یا سلامتی خود را در خطر می بیند باید از آن مکان خارج شوید[4] و از راه های قانونی جلوی این گناه را بگیرید.
پی نوشتها:
[1] اسراء،32، "وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبیلا".
[2] تفسیر نمونه، ج12، ص: 102.
[3] از بیان عروه الوثقی بدست می آید که نگاه به زناکنندگان برای ادای شهادت نیز جایز نیست. نک: یزدی، محمد کاظم، عروة الوثقی، 2/804، مسئله 35، لوح فشرده احکام شرعی.
[4] امام خمینی (ره)، توضیح المسائل، ص 398.
منبع: www.islamquest.net
پاسخ اجمالی:
زنا از بزرگترین گناهان است. قرآن درباره آن فرموده است: "نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهى است." اگر کسی که مأموریت ویژه ای ندارد، با اطلاع از وقوع عمل زنا در مکانی، وارد آن محل شود، کار حرامی کرده است و باید استغفار کرده و توبه نماید. در عین حال به هر مقداری که در جلوگیری از ارتکاب یا استمرار این عمل زشت قدرت دارد نهی از منکر بر شما واجب است.
همچنین اگر کسی به طور اتفاقی و بدون اطلاع وارد مکانی شود و صحنه فوق را ببیند، گرچه گناهی را مرتکب نشده ولی در حد توان و قدرت وظیفه نهی از منکر و جلوگیری از ارتکاب یا استمرار این عمل زشت متوجه اوست و باید با قدرت تمام این وظیفه را انجام دهد، اما اگر چنین امکان و قدرتی برای او وجود نداشته باشد ویا جان، آبرو یا سلامتی خود را در خطر می بیند باید از آن مکان خارج شود و از راه های قانونی جلوی این گناه را بگیرد.
پاسخ تفصیلی:
برای پاسخ به پرسش شما توجه شما را به مطالب و نکات زیر جلب می کنیم:
1. زنا از بزرگترین گناهان است که اثرات بسیار مخرب در فرد و اجتماع بر جا می گذارد. به همین دلیل قرآن مجید تنها نمى گوید زنا نکنید، بلکه مى گوید: "نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهى است."[1] این تعبیر علاوه بر تاکیدى که در عمق آن نسبت به خود این عمل نهفته شده، اشاره لطیفى به این است که آلودگى به زنا غالبا مقدماتى دارد که انسان را تدریجا به آن نزدیک مى کند[2] که یکی از این مقدمات حضور یافتن درمجلس زنا است که باید از آن دوری شود مگر کسانی از نیرو های امنیتی و انتظامی که از طرف حاکم شرع و حکومت اسلامی وظیفه مبارزه با این گونه اعمال را دارند.
2. با اختیار و اراده وارد صحنه گناه شدن یکی از گناهان و حرام است[3] مگر برای مأمورینی که از طرف حاکم شرع اجازه و مأموریت دارند و در پی انجام مأموریت خود وارد چنین محل هایی می شوند. در هر صورت حتی کسانی هم که حضورشان در چنین محل هایی غیر مجاز و حرام است اگر با چنین صحنه هایی مواجه بشوند به هر مقداری که در نهی از منکر و جلوگیری از ارتکاب یا استمرار این عمل زشت قدرت داشته باشند بر آنان واجب است که جلوی چنین عمل زشتی را بگیرند.
3. در صورتی که شخصی به طور اتفاقی و بدون اطلاع از وقوع چنین عملی، وارد مکان وقوع آن شود و با صحنه فوق مواجه شود، گرچه از این جهت مرتکب گناهی نشده است ولی در حد توان و قدرت، در نهی از منکر و جلو گیری از ارتکاب یا استمرار این عمل زشت وظیفه متوجه اوست و باید با قدرت تمام این وظیفه را انجام دهد، اما اگر چنین امکان و قدرتی برای او وجود نداشته باشد و جان یا آبرو یا سلامتی خود را در خطر می بیند باید از آن مکان خارج شوید[4] و از راه های قانونی جلوی این گناه را بگیرید.
پی نوشتها:
[1] اسراء،32، "وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبیلا".
[2] تفسیر نمونه، ج12، ص: 102.
[3] از بیان عروه الوثقی بدست می آید که نگاه به زناکنندگان برای ادای شهادت نیز جایز نیست. نک: یزدی، محمد کاظم، عروة الوثقی، 2/804، مسئله 35، لوح فشرده احکام شرعی.
[4] امام خمینی (ره)، توضیح المسائل، ص 398.
منبع: www.islamquest.net
