پرسش :
نحوه بردن اسرا به شام و دربار يزيد چگونه بوده است؟ آيا گزارشي هست كه اين حالت را توصيف كرده باشد؟
پاسخ :
در اين باره در منابع كهن تاريخي آمده است:
عبيدالله بن زياد، امام سجّاد (عليهالسلام) و اهلبيت امام حسين را در حالي به شام فرستاد كه شمر ذيالجوشن و مُحَفِّز بنثَعْلَبه را بر سر ايشان مسلّط كرد و غُلِ گران و زنجير بر گردن امام زينالعابدين نهاد،[1] به گونهاي كه دستهاي مباركش بر گردن بسته بود. امام در راه، به حمد و ثناي خدا و تلاوت قرآن و استغفار مشغول بود و هرگز با هيچكس سخن نگفت،[2] مگر با اهل و عيال امام حسين (عليهالسلام).[3]
روايات، حاكي از آن است كه خاندان حسين (عليهالسلام) را در حالي كه با طناب به هم بسته شده بودند[4] وارد مجلس يزيد كردند. محمد بنحسين بنعلي* بن ابي طالب (عليهالسلام) گفت: بعد از شهادت حسين (عليهالسلام) ما را كه دوازده نوجوان بوديم، در حالي كه هر كدام از ما دستانمان به گردنمان بسته شده بود، به مجلس يزيد وارد كردند».[5]
پی نوشتها:
[1] . بَلاذُري، انساب الاشراف، ج3، ص 416؛ طبري،تاريخ الامم و الملوك، ج5، ص460؛ شيخ مفيد، الارشاد، ج2، ص 119.
[2] . ابن عساكر، تاريخ مدينة دمشق، ج60، ص102.
[3] . عمادالدّين طبري، كامل بهايي، ج 2، ص 291.
[4] . سيد ابنطاووس، الملهوف علي قتلي الطفوف، ص213.
* . به احتمال زياد، مقصود، محمد بنعلي بنحسين (عليهالسلام) ( امام محمد باقر است)كه در آن زمان چهار ساله بوده است .
[5]. دِيْنَوَري، الامامه و السياسه، ج2، ص12؛ ابنعبد رَبّه، العِقْدُ الفَريد، ج4، ص358.
منبع:سایت انوار طاها
در اين باره در منابع كهن تاريخي آمده است:
عبيدالله بن زياد، امام سجّاد (عليهالسلام) و اهلبيت امام حسين را در حالي به شام فرستاد كه شمر ذيالجوشن و مُحَفِّز بنثَعْلَبه را بر سر ايشان مسلّط كرد و غُلِ گران و زنجير بر گردن امام زينالعابدين نهاد،[1] به گونهاي كه دستهاي مباركش بر گردن بسته بود. امام در راه، به حمد و ثناي خدا و تلاوت قرآن و استغفار مشغول بود و هرگز با هيچكس سخن نگفت،[2] مگر با اهل و عيال امام حسين (عليهالسلام).[3]
روايات، حاكي از آن است كه خاندان حسين (عليهالسلام) را در حالي كه با طناب به هم بسته شده بودند[4] وارد مجلس يزيد كردند. محمد بنحسين بنعلي* بن ابي طالب (عليهالسلام) گفت: بعد از شهادت حسين (عليهالسلام) ما را كه دوازده نوجوان بوديم، در حالي كه هر كدام از ما دستانمان به گردنمان بسته شده بود، به مجلس يزيد وارد كردند».[5]
پی نوشتها:
[1] . بَلاذُري، انساب الاشراف، ج3، ص 416؛ طبري،تاريخ الامم و الملوك، ج5، ص460؛ شيخ مفيد، الارشاد، ج2، ص 119.
[2] . ابن عساكر، تاريخ مدينة دمشق، ج60، ص102.
[3] . عمادالدّين طبري، كامل بهايي، ج 2، ص 291.
[4] . سيد ابنطاووس، الملهوف علي قتلي الطفوف، ص213.
* . به احتمال زياد، مقصود، محمد بنعلي بنحسين (عليهالسلام) ( امام محمد باقر است)كه در آن زمان چهار ساله بوده است .
[5]. دِيْنَوَري، الامامه و السياسه، ج2، ص12؛ ابنعبد رَبّه، العِقْدُ الفَريد، ج4، ص358.
منبع:سایت انوار طاها