پرسش :
كلمه صلاة به چه معناست؟ آيا پيش از اسلام نيز اين واژه را به كار مي بردند؟
پاسخ :
بايد گفت ريشه هاي عبري، آرامي و سرياني نيز براي كلمه صلاة ديده شده است. پيش از ظهور اسلام، اين واژه را پرستش گاه و نيايش معنا مي كردند.1 در اينجا به چند وجه تسميه صلاة اشاره مي كنيم:
1. شايد نماز را به سبب دعاهايي كه در آن وجود دارد، «صلاة» ناميده اند،2 همان گونه كه در لغت نيز «صلاة» را دعا معنا كرده اند.
2. همچنين «صلاة» در لغت به معناي بركت از سوي خدا نيز آمده است و به دليل آنكه نماز رحمتي از سوي پروردگار است، «صلاة» ناميده مي شود.3
3. نماز را از آن رو «صلاة» گفته اند كه به معناي بزرگداشت نيز آ مده است.
4. همچنين نماز را صلاة ناميده اند؛ چون كه پيوند ميان بنده و پروردگار است.4
«صلاة» در قرآن افزون بر معناي عبادت ويژه به معناهاي ديگري نيز به كار رفته است كه مي توان به اين موارد اشاره كرد: دعا،5 درود،6 آمرزش،7 وسيله دعاي خير و آمرزش خواهي،8 دين،9 و قرآن خواندن در نماز.10
پی نوشتها:
1. نمازشناسي، ج 1، ص 73.
2. فريد نهاوندي، رموز نماز، ص 207.
3. همان.
4. لسان العرب،
5. نک: احزاب: 32؛ توبه: 101.
6. نک: بقره: 157.
7. نک: همان.
8. نک: توبه: 97.
9. نک: هود: 87.
10. نک: بنياسرائيل: 110.
منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، نشر: قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما (1389)
بايد گفت ريشه هاي عبري، آرامي و سرياني نيز براي كلمه صلاة ديده شده است. پيش از ظهور اسلام، اين واژه را پرستش گاه و نيايش معنا مي كردند.1 در اينجا به چند وجه تسميه صلاة اشاره مي كنيم:
1. شايد نماز را به سبب دعاهايي كه در آن وجود دارد، «صلاة» ناميده اند،2 همان گونه كه در لغت نيز «صلاة» را دعا معنا كرده اند.
2. همچنين «صلاة» در لغت به معناي بركت از سوي خدا نيز آمده است و به دليل آنكه نماز رحمتي از سوي پروردگار است، «صلاة» ناميده مي شود.3
3. نماز را از آن رو «صلاة» گفته اند كه به معناي بزرگداشت نيز آ مده است.
4. همچنين نماز را صلاة ناميده اند؛ چون كه پيوند ميان بنده و پروردگار است.4
«صلاة» در قرآن افزون بر معناي عبادت ويژه به معناهاي ديگري نيز به كار رفته است كه مي توان به اين موارد اشاره كرد: دعا،5 درود،6 آمرزش،7 وسيله دعاي خير و آمرزش خواهي،8 دين،9 و قرآن خواندن در نماز.10
پی نوشتها:
1. نمازشناسي، ج 1، ص 73.
2. فريد نهاوندي، رموز نماز، ص 207.
3. همان.
4. لسان العرب،
5. نک: احزاب: 32؛ توبه: 101.
6. نک: بقره: 157.
7. نک: همان.
8. نک: توبه: 97.
9. نک: هود: 87.
10. نک: بنياسرائيل: 110.
منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، نشر: قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما (1389)