نقش والدین در کاهش اضطراب امتحان فرزند
پرسش :
والدین برای کاهش اضطراب امتحان فرزندشان بهتر است چه رفتارهایی داشته باشند؟
پاسخ :
1- والدین با کنار گذاشتن تمامیت خواهی خود برای حتی کوچک ترین تلاش ها و موفقیت های فرزندشان ارزش قایل شوند و پس از هر موقعیت و تلاش به او پاداش دهند.
2- از ایجاد ترس و اضطراب در فرزندشان اجتناب کنند و وی را تهدید به قطع امتیازات مالی، عاطفی و... در صورت عدم موفقیت نکنند.
3- انتظارات غیرواقعی و بیش از حد از فرزند خود نداشته باشند و ضعف ها و محدودیت های وی را در نظر بگیرند.
4- انتظارات غیرواقع بینانه ی فرزند خود و خطاهای شناختی او را اصلاح کنند. (مثل این که «من حتماً باید نفر اول شوم وگرنه آدم بی خودی هستم.»)
5- باید به فرزند آموخت تا اشتباهاتش را ببخشد.
6- باید سعی کرد وی را در موقعیتی قرار داد که بیش از یک راه حل را در پیش رو داشته باشد و اگر در یک درس یا یک پایه قبول نشد، به راه های دیگر برای فعالیت و زندگی فکر کند و برنامه ریزی داشته باشد.
7- با شناخت علایم اضطراب و تلاش در جهت رفع آن ها می توان آرامش را به فرزندان هدیه داد. گاهی نگرانی بچه ها پنهان است و آن را با شکایات جسمانی، اتلاف وقت، تمرکز بر یک نوع سرگرمی بروز می دهند و باعث اتلاف وقت بیش تر و ایجاد چرخه ی معیوبی شده، موجب نگرانی دایم در آن ها می شود.
8- بچه ها را باید تشویق کرد تا راجع به نگرانی ها، ترس ها و ضعف های خود صحبت کنند. این موضوع باعث آگاهی آنان نسبت به شرایط خود و تلاش جهت تغییر و تعدیل آن می شود.
9- به بچه ها کمک شود تا گفت و گوی ذهنی منفی با خود را کاهش داده و افکار منفی اتوماتیک را خوب مدیریت کند. (همه ی مطالب را فراموش کرده ام بنابراین رد می شوم.)
به آنان بیاموزیم تا به خودشان بگویند: «با نفس عمیق کشیدن یادآوری می کنم. قبلاً هم این احساس را داشتم، ولی امتحانم خوب شد» و...
10- کمک کردن جهت برنامه ریزی دقیق برای مطالعه و آمادگی قبلی و شروع از فصول و درس های راحت تر
11- کمک به بچه ها برای این که روشی سالم برای زندگی روزمره ی خود انتخاب کنند، مثل تغذیه ی خوب، خواب کافی، ورزش منظم، استراحت و تجدید قوا
12- آماده کردن وسایل و تجهیزات امتحان از شب قبل و آشنا شدن با حوزه ی امتحانی ناآشنا، روز قبل از امتحان
منبع: اضطراب امتحان: پیامدها و راه های کنترل آن، نجف طهماسبی پور، تهران: نشر قطره، چاپ اول (1390).
در این زمینه بیشتر بخوانید:
2- از ایجاد ترس و اضطراب در فرزندشان اجتناب کنند و وی را تهدید به قطع امتیازات مالی، عاطفی و... در صورت عدم موفقیت نکنند.
3- انتظارات غیرواقعی و بیش از حد از فرزند خود نداشته باشند و ضعف ها و محدودیت های وی را در نظر بگیرند.
4- انتظارات غیرواقع بینانه ی فرزند خود و خطاهای شناختی او را اصلاح کنند. (مثل این که «من حتماً باید نفر اول شوم وگرنه آدم بی خودی هستم.»)
5- باید به فرزند آموخت تا اشتباهاتش را ببخشد.
6- باید سعی کرد وی را در موقعیتی قرار داد که بیش از یک راه حل را در پیش رو داشته باشد و اگر در یک درس یا یک پایه قبول نشد، به راه های دیگر برای فعالیت و زندگی فکر کند و برنامه ریزی داشته باشد.
7- با شناخت علایم اضطراب و تلاش در جهت رفع آن ها می توان آرامش را به فرزندان هدیه داد. گاهی نگرانی بچه ها پنهان است و آن را با شکایات جسمانی، اتلاف وقت، تمرکز بر یک نوع سرگرمی بروز می دهند و باعث اتلاف وقت بیش تر و ایجاد چرخه ی معیوبی شده، موجب نگرانی دایم در آن ها می شود.
8- بچه ها را باید تشویق کرد تا راجع به نگرانی ها، ترس ها و ضعف های خود صحبت کنند. این موضوع باعث آگاهی آنان نسبت به شرایط خود و تلاش جهت تغییر و تعدیل آن می شود.
9- به بچه ها کمک شود تا گفت و گوی ذهنی منفی با خود را کاهش داده و افکار منفی اتوماتیک را خوب مدیریت کند. (همه ی مطالب را فراموش کرده ام بنابراین رد می شوم.)
به آنان بیاموزیم تا به خودشان بگویند: «با نفس عمیق کشیدن یادآوری می کنم. قبلاً هم این احساس را داشتم، ولی امتحانم خوب شد» و...
10- کمک کردن جهت برنامه ریزی دقیق برای مطالعه و آمادگی قبلی و شروع از فصول و درس های راحت تر
11- کمک به بچه ها برای این که روشی سالم برای زندگی روزمره ی خود انتخاب کنند، مثل تغذیه ی خوب، خواب کافی، ورزش منظم، استراحت و تجدید قوا
12- آماده کردن وسایل و تجهیزات امتحان از شب قبل و آشنا شدن با حوزه ی امتحانی ناآشنا، روز قبل از امتحان
منبع: اضطراب امتحان: پیامدها و راه های کنترل آن، نجف طهماسبی پور، تهران: نشر قطره، چاپ اول (1390).
در این زمینه بیشتر بخوانید:
