پرسش :
چرا خداوند با اين كه «احد» و «واحد» است در قرآن ضمير جمع (ما) به خود نسبت مى دهد؟
پاسخ :
به كار بردن ضمير جمع متكلّم (ما) رمز عظمت و نشانه بزرگى گوينده است و خداوند براى اين تعبير از همه شايسته تر مى باشد. ادبا مى گويند علّت اين كه به كار بردن ضمير جمع متكلّم رمز عظمت شناخته مى شود اين است كه افراد بزرگ معمولا تنها نيستند; يعنى خدمتگزاران و فرمانبردارانى هميشه در راه اهداف آنها كوشش مى كنند و به اين ترتيب همواره اجتماعى را تشكيل مى دهند و همين معنا سبب شده كه به كار بردن اين لفظ «كنايه از عظمت» باشد.
به اين ترتيب، هر موقع ضمير جمع در كلمات خدا به كار برده شود بار ديگر ما به ياد عظمت و بزرگى او و آن همه نيروهاى آشكار و پنهان عالم هستى كه همه سر بر فرمان او دارند مى افتيم و از اين رو توحيد ما كاملتر و توجّه ما نسبت به آن ذات مقدّس بيشتر مى شود.
به كار بردن ضمير جمع متكلّم (ما) رمز عظمت و نشانه بزرگى گوينده است و خداوند براى اين تعبير از همه شايسته تر مى باشد. ادبا مى گويند علّت اين كه به كار بردن ضمير جمع متكلّم رمز عظمت شناخته مى شود اين است كه افراد بزرگ معمولا تنها نيستند; يعنى خدمتگزاران و فرمانبردارانى هميشه در راه اهداف آنها كوشش مى كنند و به اين ترتيب همواره اجتماعى را تشكيل مى دهند و همين معنا سبب شده كه به كار بردن اين لفظ «كنايه از عظمت» باشد.
به اين ترتيب، هر موقع ضمير جمع در كلمات خدا به كار برده شود بار ديگر ما به ياد عظمت و بزرگى او و آن همه نيروهاى آشكار و پنهان عالم هستى كه همه سر بر فرمان او دارند مى افتيم و از اين رو توحيد ما كاملتر و توجّه ما نسبت به آن ذات مقدّس بيشتر مى شود.