پرسش :
خداوند مى فرمايد: « فَتَبارَكَ اللهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ » مگر غير از خداوند خالق ديگرى هم وجود دارد كه مى فرمايد: « اَحْسَنُ الْخالِقينَ » ؟!
پاسخ :
از نظر لغت عرب، مادّه «خلق» در سه معنا به كار مى رود:
1- تقدير و اندازه گيرى كردن چيزى.
2- تفسير و تبديل صورت چيزى به صورت ديگر، مانند ساختن ابزارهاى مختلف از آهن يا موادّ ديگر.
3- ابداع و ايجاد چيزى از عدم، يعنى هستى بخشيدن به چيزى كه اصلا سابقه وجود نداشته است.
البتّه معناى سوّم مخصوص خداست و «خالق» يا «آفريدگار» به اين معنا جز درباره خدا به كار نمى رود; ولى معناى اوّل و دوّم در مورد انسان نيز مى تواند مصداق داشته باشد. در آيات قرآن مجيد مادّه «خلق» گاهى به معناى اوّل يا دوّم استعمال شده است، مثلا در مورد عيسى بن مريم مى فرمايد: «وَ اِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ; و از گِل چيزى به صورت پرنده مى ساختى»(مائده/ 110) در اين آيه «خلق» به معناى ساختن صورت و تبديل صورتى به صورت ديگر است.
در آيه مورد سؤال نيز «خلق» يا به معناى دوّم است يا به معناى اوّل و از آن جا كه خالق به اين دو معنا متعدّد مى باشد، صحيح است كه گفته شود او بهترين خالق هاست.
از نظر لغت عرب، مادّه «خلق» در سه معنا به كار مى رود:
1- تقدير و اندازه گيرى كردن چيزى.
2- تفسير و تبديل صورت چيزى به صورت ديگر، مانند ساختن ابزارهاى مختلف از آهن يا موادّ ديگر.
3- ابداع و ايجاد چيزى از عدم، يعنى هستى بخشيدن به چيزى كه اصلا سابقه وجود نداشته است.
البتّه معناى سوّم مخصوص خداست و «خالق» يا «آفريدگار» به اين معنا جز درباره خدا به كار نمى رود; ولى معناى اوّل و دوّم در مورد انسان نيز مى تواند مصداق داشته باشد. در آيات قرآن مجيد مادّه «خلق» گاهى به معناى اوّل يا دوّم استعمال شده است، مثلا در مورد عيسى بن مريم مى فرمايد: «وَ اِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ; و از گِل چيزى به صورت پرنده مى ساختى»(مائده/ 110) در اين آيه «خلق» به معناى ساختن صورت و تبديل صورتى به صورت ديگر است.
در آيه مورد سؤال نيز «خلق» يا به معناى دوّم است يا به معناى اوّل و از آن جا كه خالق به اين دو معنا متعدّد مى باشد، صحيح است كه گفته شود او بهترين خالق هاست.
