پرسش :
آيا خلقت حوّا از زوائد بدن حضرت آدم (عليه‌السّلام) صورت گرفته است؟
پاسخ :
آنچه از ظواهر آياتِ ناظر به اصل آفرينش انسان استنباط مى‌شود و برخى از احاديث نيز آنرا تأييد مى‌نمايند اين است كه حضرت آدم و حضرت حوّا (عليهما‌السّلام) هر دو از يك گوهرند و هيچ امتيازى بين آنها از لحاظ گوهر وجودى نيست ذات اقدس اله در قرآن كريم فرمود: «يَا أيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِى خَلَقَكُم مِن نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيراً وَنِسَاءً»(1).
اى مردم از پروردگارتان كه شما را از نفس واحده آفريد و جفتش را نيز از او (همان نفس واحده) آفريد و از آن دو، مردان و زنان بسيارى پراكند، پروا داريد.
منظور از نفْس در اين كريمه همانا گوهر و ذات و اصل و واقعيت عينى شيء است نه روح و جان و مانند آن. بنابراين مبنا، مفاد آيهٔ مزبور اين است كه اولاً همه انسان‌ها از هر صنف (خواه زن، خواه مرد، زيرا كلمهٔ ناس شامل همگان مى‌شود) از يك ذات و گوهر خلق شده‌اند و مبدأ قابلى آفرينش همهٔ افراد يك چيز است و ثانياً اولين زن (حضرت حوّا) كه همسر اولين مرد (حضرت آدم (عليه‌السّلام) ) است، او هم از همان ذات و گوهر عينى آفريده شده، نه از گوهر ديگر و نه فرع بر مرد و زائد بر او و طفيلى وى. بلكه خداوند اولين زن را از همان ذات و اصلى آفريده است كه همه مردها و زن‌ها را از همان اصل خلق كرده است. بنابراين هيچ مزيّتى براى مرد نسبت به زن در اصل آفرينش نيست.
(1) سورهٔ نساء، آيهٔ 1.
(كتاب زن در آينهٔ جلال و جمال، ص 44 ـ 42)
آنچه از ظواهر آياتِ ناظر به اصل آفرينش انسان استنباط مى‌شود و برخى از احاديث نيز آنرا تأييد مى‌نمايند اين است كه حضرت آدم و حضرت حوّا (عليهما‌السّلام) هر دو از يك گوهرند و هيچ امتيازى بين آنها از لحاظ گوهر وجودى نيست ذات اقدس اله در قرآن كريم فرمود: «يَا أيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِى خَلَقَكُم مِن نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيراً وَنِسَاءً»(1).
اى مردم از پروردگارتان كه شما را از نفس واحده آفريد و جفتش را نيز از او (همان نفس واحده) آفريد و از آن دو، مردان و زنان بسيارى پراكند، پروا داريد.
منظور از نفْس در اين كريمه همانا گوهر و ذات و اصل و واقعيت عينى شيء است نه روح و جان و مانند آن. بنابراين مبنا، مفاد آيهٔ مزبور اين است كه اولاً همه انسان‌ها از هر صنف (خواه زن، خواه مرد، زيرا كلمهٔ ناس شامل همگان مى‌شود) از يك ذات و گوهر خلق شده‌اند و مبدأ قابلى آفرينش همهٔ افراد يك چيز است و ثانياً اولين زن (حضرت حوّا) كه همسر اولين مرد (حضرت آدم (عليه‌السّلام) ) است، او هم از همان ذات و گوهر عينى آفريده شده، نه از گوهر ديگر و نه فرع بر مرد و زائد بر او و طفيلى وى. بلكه خداوند اولين زن را از همان ذات و اصلى آفريده است كه همه مردها و زن‌ها را از همان اصل خلق كرده است. بنابراين هيچ مزيّتى براى مرد نسبت به زن در اصل آفرينش نيست.
(1) سورهٔ نساء، آيهٔ 1.
(كتاب زن در آينهٔ جلال و جمال، ص 44 ـ 42)
