پرسش :
كدام يك از نامزدهاي رياست جمهوري همة امتيازات لازم را دارند تا رئيس جمهور شوند؟
پاسخ :
قبل از هر چيز بايد امتيازات لازم يا همان شرايط اساسي كه صلاحيت داشتن يا اصلح بودن فرد را براي كسب مقام رياست جمهوري را محرز مي كند را به خوبي شناخت، وقتي اين امتيازات و شرايط شناخته شود هر كسي به آساني مي تواند با مطالعه و جستجو در برنامه ها و شعارها و سوابق نامزدها فرد صالح يا اصلح كه داراي همة امتيازات و شرايط مي باشد را بشناسد.
چون رئيس جمهوري كشور، مي خواهد متصدي اجراي قوانين و ادارة كشوري شود كه مردمش مسلمان و متعهد به اسلام مي باشند، لاجرم بايد معتقد به اسلام باشد، او بايد مجري قوانين اسلام طبق مقررات شرعي باشد، چنان كه امام راحل (ره) در بيان معيارهاي رئيس جمهور مطلوب مي فرمايند: دنبال يك نفر باشيد كه صددرصد مكتبي باشد، اسلامي و در خط اسلام را براي رياست جمهوري انتخاب كنيد.[1] يقيناً مراد ايشان از مسلمان بودن، هم در اعتقاد است و هم در عمل است، يعني، علاوه بر اعتقاد قلبي التزام عملي هم به اسلام داشته باشد، همچنين امام راحل (ره) سابقة خوب داشتن را هم يكي از شرائط اساسي رئيس جمهور مي داند، ايشان فرموده اند: «نامزد رياست جمهوري بايد سوابق خوب داشته باشد.[2]
لذا بايد براي توجيه اين نكته در سوابق افراد تحقيق درست و اساسي به عمل آورد افرادي را بايد برگزيد كه در مواقع ضروري امتحانشان را خوب پس داده باشند، زمان هايي كه در پست هاي پايين تر بودند اگر در شرائط بحراني واقع مي شدند، چگونه عمل مي كردند؛ افرادي كه در چنين موقعيت ها (بحراني) ضعف مديريت بخرج مي دادند و يا اظهار عجز از ادامة مسئوليت نشان مي دادند، يقيناً نمي توانند فردي صالح براي كسب پست رياست جمهوري كه به مراتب مهمتر و... از پست هاي قبلي افراد مي باشد باشند. زيرا يك رئيس جمهور در هر آني ممكن است با بحران (نظامي، اقتصادي، سياسي، فرهنگي و... ) مواجه شود كه بايد مديريت بحران داشته باشد يا لااقل سابقة بدي در مديريت در مواقع بحراني نداشته باشد همچنين همان طوريكه رهبر كبير انقلاب حضرت امام (ره) درباره رياست جمهور مي فرمايند: «نبايد با اجانب پيوند داشته باشد از خودتان باشد»[3] و رئيس جمهور بايد خواهان اجراي برنامه هايي باشد كه احياگر فرهنگ اسلام در جامعه لحاظ گردد و مروج فرهنگ غير خدا محوري نباشد، دغدغة دين و مذهب داشته باشد. باز با توجه به بيانات امام راحل (ره) مي توان بر ضرورت اين شرط اساسي پي برد ايشان مي فرمايند: «به كسي راي دهيد كه مملكت را آن طور كه خدا مي خواهد اداره كند».[4]
لذا او بايد خدا محوري كه در دل مردم همچنان موج مي زند را در جامعه هر چه بيشتر نهادينه كند. رئيس جمهور بايد كسي باشد كه بتواند، درد مردم و جامعه را لمس كند، او بايد درست بفهمد كه نياز مردم و جامعه چيست؟ دنبال حل آن باشد يقيناً كسي كه زجر كشيده نباشد، به فكر زجركشيده ها هم نيست كسي كه از قشر مرفه باشد، كسي كه دستش در دستان غارتگران بيت المال فشرده مي شود، افرادي كه اطرافيانشان به كمك آنان در راه كسب ثروت راه 100 ساله را يك شبه پيموده اند، كساني كه به دلائلي مديون مفسدان اقتصادي هستند، هيچ وقت نمي توانند مدافع حقوق بيچارگان و پابرهنگان باشند نيز حضرت امام در اين باره مي فرمايند: «توجه داشته باشيد رئيس جمهور و... از طبقه اي باشند كه محروميت و مظلوميت مستضعفان و محرومان جامعه را لمس نموده و در فكر رفاه آنان باشد نه از سرمايه داران و زمين خواران و صدر نشينان مرفه و غرق در لذات و شهوات كه تلخي و رنج گرسنگان و پابرهنگان را نمي توانند بفهمند، همچنين ايشان وفاداري به قانون اساسي بخصوص به اصل 110 كه مربوط به ولايت فقيه و اختيارات او مي باشد را يكي ديگر از شرائط رئيس جمهور مطلوب مي داند.[5]
از ديگر معيارهاي رئيس جمهور شجاعت و بي باك بودن او در بعد سياست خارجي مي باشد، نبايد در مقابل تهديدهاي خارجي خم به ابرو بياوريد و با زياده خواهان و دين ستيزان از سرسازش سخن نگويد، به معاندان چراغ سبز نشان ندهد، روي كار آمدن او نبايد باعث اميدواري آنان گردد و گرنه يقينا چنين كسي لايق اين مقام مهم نيست و در مسائل داخلي هم آنچه از همه مهمتر است اين كه عدالت محوري را پيشة سياست خود قرار دهد، چيزي كه اگر تحقق پذيرد نه فقري پديدار مي گردد و نه فسادي رشد مي كند و نه آنكه تبعيض رخ مي دهد. عدالت يعني هر چيزي را سرجايش گذاشتن هر كس را كه بر هر پستي كه لايقش نيست نگماشتن و برنامه هائي را كه نياز اساسي جامعه نيست اجرا نكردن و بالاخره هر چه شايسته جامعة اسلامي نيست را رئيس جمهور بايد براي محو آن مجاهدت كند، لذا بايد با فقر و فساد و تبعيض مقابله كند، زيرا اين مسائل با ماهيت حكومت اسلامي در تعارض است و آيندة آن را تهديد جدي مي كند لذا بايد به حداقل ممكن برسد و ولو حتي يك شمع هم نبايد به نفع اطرافيان از بيت المال روشن گردد كه اگر اين سه يعني فقر و فساد و تبعيض از جامعه رخت بربندد عدالت احياء مي شود.
مقام معظم رهبري به كرات از تحقق عدالت اجتماعي به عنوان راه نجات جامعة اسلامي ياد كرده اند و ايشان در بياناتي كه در آستانة دهة مباركة فجر امسال داشتند كسي را لايق تصدي پست رياست جمهوري دانستند كه بتواند عدالت را در جامعه به نفع مردم نهادينه كند با فقر، فساد و تبعيض به مبارزه برخيزد[6] و ريشة آن را بخشكاند نيز ايشان به مردم توصيه كردند كه كسي را برگزينند كه روحية اجراي اين سه برنامه را براي تحقق عدالت در جامعه داشته باشد.[7]
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. انتخابات و مجلس در كلام و پيام امام، قم، موسسه تنظيم و نشر آثار امام(ره)، چاپ اول، 1370.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . انتخابات و مجلس در كلام و پيام امام، تنظيم و نشر آثار امام (ره)، قم، چاپ اول، 1370، ص 235.
[2] . صحيفة نور، چاپ اول، 1378، ج 11، ص 484 و 485.
[3] . همان.
[4] . ر.ك: صحيفة نور، چاپ اول، 1378، ج11، ص 484 و 485.
[5] . ر. ك: انتخابات و مجلس در كلام و پيام امام، پيشين.
[6] . جمهوري اسلامي، 11/11/1382، شمارة 4709، ص 3.
[7] . همان.
قبل از هر چيز بايد امتيازات لازم يا همان شرايط اساسي كه صلاحيت داشتن يا اصلح بودن فرد را براي كسب مقام رياست جمهوري را محرز مي كند را به خوبي شناخت، وقتي اين امتيازات و شرايط شناخته شود هر كسي به آساني مي تواند با مطالعه و جستجو در برنامه ها و شعارها و سوابق نامزدها فرد صالح يا اصلح كه داراي همة امتيازات و شرايط مي باشد را بشناسد.
چون رئيس جمهوري كشور، مي خواهد متصدي اجراي قوانين و ادارة كشوري شود كه مردمش مسلمان و متعهد به اسلام مي باشند، لاجرم بايد معتقد به اسلام باشد، او بايد مجري قوانين اسلام طبق مقررات شرعي باشد، چنان كه امام راحل (ره) در بيان معيارهاي رئيس جمهور مطلوب مي فرمايند: دنبال يك نفر باشيد كه صددرصد مكتبي باشد، اسلامي و در خط اسلام را براي رياست جمهوري انتخاب كنيد.[1] يقيناً مراد ايشان از مسلمان بودن، هم در اعتقاد است و هم در عمل است، يعني، علاوه بر اعتقاد قلبي التزام عملي هم به اسلام داشته باشد، همچنين امام راحل (ره) سابقة خوب داشتن را هم يكي از شرائط اساسي رئيس جمهور مي داند، ايشان فرموده اند: «نامزد رياست جمهوري بايد سوابق خوب داشته باشد.[2]
لذا بايد براي توجيه اين نكته در سوابق افراد تحقيق درست و اساسي به عمل آورد افرادي را بايد برگزيد كه در مواقع ضروري امتحانشان را خوب پس داده باشند، زمان هايي كه در پست هاي پايين تر بودند اگر در شرائط بحراني واقع مي شدند، چگونه عمل مي كردند؛ افرادي كه در چنين موقعيت ها (بحراني) ضعف مديريت بخرج مي دادند و يا اظهار عجز از ادامة مسئوليت نشان مي دادند، يقيناً نمي توانند فردي صالح براي كسب پست رياست جمهوري كه به مراتب مهمتر و... از پست هاي قبلي افراد مي باشد باشند. زيرا يك رئيس جمهور در هر آني ممكن است با بحران (نظامي، اقتصادي، سياسي، فرهنگي و... ) مواجه شود كه بايد مديريت بحران داشته باشد يا لااقل سابقة بدي در مديريت در مواقع بحراني نداشته باشد همچنين همان طوريكه رهبر كبير انقلاب حضرت امام (ره) درباره رياست جمهور مي فرمايند: «نبايد با اجانب پيوند داشته باشد از خودتان باشد»[3] و رئيس جمهور بايد خواهان اجراي برنامه هايي باشد كه احياگر فرهنگ اسلام در جامعه لحاظ گردد و مروج فرهنگ غير خدا محوري نباشد، دغدغة دين و مذهب داشته باشد. باز با توجه به بيانات امام راحل (ره) مي توان بر ضرورت اين شرط اساسي پي برد ايشان مي فرمايند: «به كسي راي دهيد كه مملكت را آن طور كه خدا مي خواهد اداره كند».[4]
لذا او بايد خدا محوري كه در دل مردم همچنان موج مي زند را در جامعه هر چه بيشتر نهادينه كند. رئيس جمهور بايد كسي باشد كه بتواند، درد مردم و جامعه را لمس كند، او بايد درست بفهمد كه نياز مردم و جامعه چيست؟ دنبال حل آن باشد يقيناً كسي كه زجر كشيده نباشد، به فكر زجركشيده ها هم نيست كسي كه از قشر مرفه باشد، كسي كه دستش در دستان غارتگران بيت المال فشرده مي شود، افرادي كه اطرافيانشان به كمك آنان در راه كسب ثروت راه 100 ساله را يك شبه پيموده اند، كساني كه به دلائلي مديون مفسدان اقتصادي هستند، هيچ وقت نمي توانند مدافع حقوق بيچارگان و پابرهنگان باشند نيز حضرت امام در اين باره مي فرمايند: «توجه داشته باشيد رئيس جمهور و... از طبقه اي باشند كه محروميت و مظلوميت مستضعفان و محرومان جامعه را لمس نموده و در فكر رفاه آنان باشد نه از سرمايه داران و زمين خواران و صدر نشينان مرفه و غرق در لذات و شهوات كه تلخي و رنج گرسنگان و پابرهنگان را نمي توانند بفهمند، همچنين ايشان وفاداري به قانون اساسي بخصوص به اصل 110 كه مربوط به ولايت فقيه و اختيارات او مي باشد را يكي ديگر از شرائط رئيس جمهور مطلوب مي داند.[5]
از ديگر معيارهاي رئيس جمهور شجاعت و بي باك بودن او در بعد سياست خارجي مي باشد، نبايد در مقابل تهديدهاي خارجي خم به ابرو بياوريد و با زياده خواهان و دين ستيزان از سرسازش سخن نگويد، به معاندان چراغ سبز نشان ندهد، روي كار آمدن او نبايد باعث اميدواري آنان گردد و گرنه يقينا چنين كسي لايق اين مقام مهم نيست و در مسائل داخلي هم آنچه از همه مهمتر است اين كه عدالت محوري را پيشة سياست خود قرار دهد، چيزي كه اگر تحقق پذيرد نه فقري پديدار مي گردد و نه فسادي رشد مي كند و نه آنكه تبعيض رخ مي دهد. عدالت يعني هر چيزي را سرجايش گذاشتن هر كس را كه بر هر پستي كه لايقش نيست نگماشتن و برنامه هائي را كه نياز اساسي جامعه نيست اجرا نكردن و بالاخره هر چه شايسته جامعة اسلامي نيست را رئيس جمهور بايد براي محو آن مجاهدت كند، لذا بايد با فقر و فساد و تبعيض مقابله كند، زيرا اين مسائل با ماهيت حكومت اسلامي در تعارض است و آيندة آن را تهديد جدي مي كند لذا بايد به حداقل ممكن برسد و ولو حتي يك شمع هم نبايد به نفع اطرافيان از بيت المال روشن گردد كه اگر اين سه يعني فقر و فساد و تبعيض از جامعه رخت بربندد عدالت احياء مي شود.
مقام معظم رهبري به كرات از تحقق عدالت اجتماعي به عنوان راه نجات جامعة اسلامي ياد كرده اند و ايشان در بياناتي كه در آستانة دهة مباركة فجر امسال داشتند كسي را لايق تصدي پست رياست جمهوري دانستند كه بتواند عدالت را در جامعه به نفع مردم نهادينه كند با فقر، فساد و تبعيض به مبارزه برخيزد[6] و ريشة آن را بخشكاند نيز ايشان به مردم توصيه كردند كه كسي را برگزينند كه روحية اجراي اين سه برنامه را براي تحقق عدالت در جامعه داشته باشد.[7]
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. انتخابات و مجلس در كلام و پيام امام، قم، موسسه تنظيم و نشر آثار امام(ره)، چاپ اول، 1370.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . انتخابات و مجلس در كلام و پيام امام، تنظيم و نشر آثار امام (ره)، قم، چاپ اول، 1370، ص 235.
[2] . صحيفة نور، چاپ اول، 1378، ج 11، ص 484 و 485.
[3] . همان.
[4] . ر.ك: صحيفة نور، چاپ اول، 1378، ج11، ص 484 و 485.
[5] . ر. ك: انتخابات و مجلس در كلام و پيام امام، پيشين.
[6] . جمهوري اسلامي، 11/11/1382، شمارة 4709، ص 3.
[7] . همان.
