پرسش :
آيا دشمنان حضرت علي ـ عليه السّلام ـ با توجه به حديث پيامبر گرامي «لا يحبك الا مؤمن و لا يبغضك الّا كافر» كافر ميباشند؟
پاسخ :
محبت و دوستي اهل بيت پيامبر عزيز و گرامي ـ صلّي الله عليه و آله ـ بر هر شخص مسلماني واجب و لازم است، چنان كه قرآن كريم ميفرمايد: «قل لا اسئلكم عليه اجراً الّا المودة في القربي، بگو: من در برابر ابلاغ رسالتم هيچ پاداشي درخواست نميكنم، جز دوست داشتن نزديكانم، در آيه مذكور تأكيد شده كه هر مسلماني بايد خاندان پيامبر را دوست داشته باشد، و اين دوستي و محبت به امامان و اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ از ضروريات اسلام محسوب ميشود، و تنها به شيعه اختصاص ندارد، بلكه تمام فرقهها از ميان مسلمانان بر محبت به اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ اتفاق نظر دارند، تنها اندكي از اهل تسنن كه از آنها به نام «ناصبيها» ياد ميشود، با اهل بيت و امامان معصوم ـ عليهم السّلام ـ دشمني ميورزند.
كسي كه محبت اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ به خصوص حضرت علي بن ابي طالب ـ عليه السّلام ـ در دل او نباشد، دچار نوعي نفاق دروني بوده و مانند آن است كه نبوت پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ را منكر شده باشد، و چنين عداوت و دشمني از نشانههاي نفاق است.[1]
قرآن كريم ميفرمايد: «يا ايّها الذين آمنوا اتقوالله و ابتغوا اليه الوسيلة» اي كساني كه ايمان آوردهايد! تقوا پيشه كنيد و وسيلهاي براي نزديك و تقرّب به خداوند انتخاب كنيد»، آيه مذكور گوياي اين حقيقت است كه انسان در هر سطح و پايهاي از ايمان و تقوا باشد، اگر دوستي اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ را داشته باشد و به دستورهاي خداوند متعال عمل نمايد، به مقام قرب و نزديك شدن به درگاه خداوند مهربان ميرسد.[2]
حضرت امام باقر ـ عليه السّلام ـ در روايتي ضمن بيان اهميت ولايت امام معصوم ـ عليه السّلام ـ و بالاتر بودن آن از نماز، زكات، حج و روزه ميفرمايد: و لايت كليد نماز و روزه و حج است، و والي نقش رهبري و هدايت نسبت به ساير مسايل دارد.[3]
بنابراين، عشق و محبت به حضرت علي ـ عليه السّلام ـ و اهل بيت پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ عشق و محبت به تمام خوبيها و اعمال صالح، تقوا و برخاسته از زيباييگرايي و گرايش به سوي كمالطلبي است، و اگر كسي با آنان دشمني كند كافر و منافق است چنان كه پيامبر گرامي ـ صلّي الله عليه و آله ـ ميفرمايد: يا علي! لا يحبك الا مؤمن و لا يبغضك الا كافر[4] اي علي! دوست نميدارد تو را مگر كسي كه مؤمن باشد و دشمني نمي کند با تو مگر كسي كه كافر باشد.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
ـ تفسير نمونه، ج20، ص 403 ـ 424، تأليف ناصر مکارم شيرازي و همکاران.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . مكارم شيرازي، ناصر و همكاران، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الاسلاميه، چاپ چهارم، 1367 هـ .ش، ج 20، ص 403 ـ 424.
[2] . ر.ك: تفسير نمونه، همان، ج 4، ص 363 ـ 371.
[3] . كليني، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الكتب الاسلاميه، چاپ چهارم، 1365 هـ .ق، ج 2، ص 18.
[4] . مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، بيروت، مؤسسه الوفاء، 1404 هـ .ق، ج 31، ص 375.
محبت و دوستي اهل بيت پيامبر عزيز و گرامي ـ صلّي الله عليه و آله ـ بر هر شخص مسلماني واجب و لازم است، چنان كه قرآن كريم ميفرمايد: «قل لا اسئلكم عليه اجراً الّا المودة في القربي، بگو: من در برابر ابلاغ رسالتم هيچ پاداشي درخواست نميكنم، جز دوست داشتن نزديكانم، در آيه مذكور تأكيد شده كه هر مسلماني بايد خاندان پيامبر را دوست داشته باشد، و اين دوستي و محبت به امامان و اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ از ضروريات اسلام محسوب ميشود، و تنها به شيعه اختصاص ندارد، بلكه تمام فرقهها از ميان مسلمانان بر محبت به اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ اتفاق نظر دارند، تنها اندكي از اهل تسنن كه از آنها به نام «ناصبيها» ياد ميشود، با اهل بيت و امامان معصوم ـ عليهم السّلام ـ دشمني ميورزند.
كسي كه محبت اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ به خصوص حضرت علي بن ابي طالب ـ عليه السّلام ـ در دل او نباشد، دچار نوعي نفاق دروني بوده و مانند آن است كه نبوت پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ را منكر شده باشد، و چنين عداوت و دشمني از نشانههاي نفاق است.[1]
قرآن كريم ميفرمايد: «يا ايّها الذين آمنوا اتقوالله و ابتغوا اليه الوسيلة» اي كساني كه ايمان آوردهايد! تقوا پيشه كنيد و وسيلهاي براي نزديك و تقرّب به خداوند انتخاب كنيد»، آيه مذكور گوياي اين حقيقت است كه انسان در هر سطح و پايهاي از ايمان و تقوا باشد، اگر دوستي اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ را داشته باشد و به دستورهاي خداوند متعال عمل نمايد، به مقام قرب و نزديك شدن به درگاه خداوند مهربان ميرسد.[2]
حضرت امام باقر ـ عليه السّلام ـ در روايتي ضمن بيان اهميت ولايت امام معصوم ـ عليه السّلام ـ و بالاتر بودن آن از نماز، زكات، حج و روزه ميفرمايد: و لايت كليد نماز و روزه و حج است، و والي نقش رهبري و هدايت نسبت به ساير مسايل دارد.[3]
بنابراين، عشق و محبت به حضرت علي ـ عليه السّلام ـ و اهل بيت پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ عشق و محبت به تمام خوبيها و اعمال صالح، تقوا و برخاسته از زيباييگرايي و گرايش به سوي كمالطلبي است، و اگر كسي با آنان دشمني كند كافر و منافق است چنان كه پيامبر گرامي ـ صلّي الله عليه و آله ـ ميفرمايد: يا علي! لا يحبك الا مؤمن و لا يبغضك الا كافر[4] اي علي! دوست نميدارد تو را مگر كسي كه مؤمن باشد و دشمني نمي کند با تو مگر كسي كه كافر باشد.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
ـ تفسير نمونه، ج20، ص 403 ـ 424، تأليف ناصر مکارم شيرازي و همکاران.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . مكارم شيرازي، ناصر و همكاران، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الاسلاميه، چاپ چهارم، 1367 هـ .ش، ج 20، ص 403 ـ 424.
[2] . ر.ك: تفسير نمونه، همان، ج 4، ص 363 ـ 371.
[3] . كليني، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الكتب الاسلاميه، چاپ چهارم، 1365 هـ .ق، ج 2، ص 18.
[4] . مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، بيروت، مؤسسه الوفاء، 1404 هـ .ق، ج 31، ص 375.