پرسش :
ياد مرگ چه فوايدى دارد؟
پاسخ :
اميرالمؤمنين (ع)، فوايد ياد مرگ را امور ذيل شمردهاند:
1. ياد مرگ سبب بازداشتن انسان از بيهودگى و بازىهاى دنيوى مىشود: «به خدا سوگند، ياد مرگ مرا از هزل و بيهودگى منع مىكند».(1)
2. انديشه مرگ مانع انجام دادن كارهاى زشت و ناروا است: «هان [مرگ] بر هم زننده لذتها، تيره كننده شهوتها، و برنده آرزوها را به ياد آريد، آنگاه كه به كارهاى زشت شتاب مىآريد».(2)
3. ياد مرگ موجب انجام دادن اعمال و كردار نيك مىشود: «آن كه مرگ را چشم داشت، در كارهاى نيك پاى پيش گذاشت»(3)
4. تذكر مرگ سبب بىرغبتى و كمخشنودى در دنيا مىشود: «آن كه مرگ را بسيار ياد كند، از دنيا به اندك خشنود شود».(4)
5. انديشه مرگ و تفكر در مردگان پيشين باعث عبرتآموزى است: «پنداشتند كه جاى مردگان تهى است حال آن كه سخت مايه عبرتاند [مردگانشان] مايه پند باشند، بهتر است تا وسيله فخر و بزرگوارى».(5)
پىنوشت
(1) نهج البلاغه، خطبه 84، ص 66.
(2) همان، خطبه 99، ص 92.
(3) همان، كلمات قصار 31، ص 364.
(4) همان، كلمات قصار 349، ص 423.
(5) همان، خطبه 221، ص 252.
اميرالمؤمنين (ع)، فوايد ياد مرگ را امور ذيل شمردهاند:
1. ياد مرگ سبب بازداشتن انسان از بيهودگى و بازىهاى دنيوى مىشود: «به خدا سوگند، ياد مرگ مرا از هزل و بيهودگى منع مىكند».(1)
2. انديشه مرگ مانع انجام دادن كارهاى زشت و ناروا است: «هان [مرگ] بر هم زننده لذتها، تيره كننده شهوتها، و برنده آرزوها را به ياد آريد، آنگاه كه به كارهاى زشت شتاب مىآريد».(2)
3. ياد مرگ موجب انجام دادن اعمال و كردار نيك مىشود: «آن كه مرگ را چشم داشت، در كارهاى نيك پاى پيش گذاشت»(3)
4. تذكر مرگ سبب بىرغبتى و كمخشنودى در دنيا مىشود: «آن كه مرگ را بسيار ياد كند، از دنيا به اندك خشنود شود».(4)
5. انديشه مرگ و تفكر در مردگان پيشين باعث عبرتآموزى است: «پنداشتند كه جاى مردگان تهى است حال آن كه سخت مايه عبرتاند [مردگانشان] مايه پند باشند، بهتر است تا وسيله فخر و بزرگوارى».(5)
پىنوشت
(1) نهج البلاغه، خطبه 84، ص 66.
(2) همان، خطبه 99، ص 92.
(3) همان، كلمات قصار 31، ص 364.
(4) همان، كلمات قصار 349، ص 423.
(5) همان، خطبه 221، ص 252.