پرسش :
چه رابطهاي ميان شهادت حسين بن علي و نيرو گرفتن اسلام و زنده شدن اصول و فروع دين وجود دارد؟
پاسخ :
شهادت حسينبن على حيات تازهاى در عالم اسلام دميد و اثر و خاصيت يك سخن يا تاريخچه و يا شخصيت حماسى اين است كه در روح موج به وجود مىآورد، حميّت و غيرت به وجود مىآورد، شجاعت و صلابت به وجود مىآورد، در بدنها، خونها را به حركت و جوشش در مىآورد و تنها را از رخوت و سستى خارج مىكند و چابك و چالاك مىنمايد.
چه بسيار خونها در محيطهايى ريخته مىشود كه چون فقط جنبة خونريزى دارد، اثرش مرعوبيت مردم است، اثرش اين است كه از نيروى مردم و ملت مىكاهد و نفسها بيشتر در سينهها حبس مىشود. اما شهادتهايى در دنيا هست كه به دنبال خودش روشنايى و صفا براى اجتماع مىآورد. بعضى از اعمال هست كه قلب انسان را مكدّر مىكند ولى بعضى ديگر از اعمال هست كه قلب انسان را روشن مىكند، صفا و جلا مىدهد. اين حالت عيناً در اجتماع هم هست. بعضى از پديدههاى اجتماعى، روح اجتماع را تاريك و كدر مىكند، ترس و رعب در اجتماع به وجود مىآورد، به اجتماع حالت بردگى و اسارت مىدهد، ولى يك سلسله پديدههاى اجتماعى است كه به اجتماع صفا و نورانيت مىدهد، ترس اجتماع را مىريزد، احساس بردگى و اسارت را از او مىگيرد، جرأت و شهامت به او مىدهد.
بعد از شهادت امام حسين يك چنين حالتى به وجود آمد، يك رونقى در اسلام پيدا شد. اين اثر در اجتماع از آن جهت بود كه امام حسين (ع) با حركات قهرمانانة خود روح مردم مسلمان را زنده كرد، احساسات بردگى و اسارتى را كه از اواخر زمان عثمان و تمام دورة معاويه بر روح جامعة اسلامى حكمفرما بود، تضعيف كرد و ترس را ريخت، احساس عبوديت را زايل كرد و به عبارت ديگر به اجتماع اسلامى شخصيت داد. او بر روى نقطهاى در اجتماع انگشت گذاشت كه بعداً اجتماع در خودش احساس شخصيت كرد.
مجموعه آثار شهيد مطهرى ج 17 حماسه حسينى صفحه 52 53، شهيد مطهرى
شهادت حسينبن على حيات تازهاى در عالم اسلام دميد و اثر و خاصيت يك سخن يا تاريخچه و يا شخصيت حماسى اين است كه در روح موج به وجود مىآورد، حميّت و غيرت به وجود مىآورد، شجاعت و صلابت به وجود مىآورد، در بدنها، خونها را به حركت و جوشش در مىآورد و تنها را از رخوت و سستى خارج مىكند و چابك و چالاك مىنمايد.
چه بسيار خونها در محيطهايى ريخته مىشود كه چون فقط جنبة خونريزى دارد، اثرش مرعوبيت مردم است، اثرش اين است كه از نيروى مردم و ملت مىكاهد و نفسها بيشتر در سينهها حبس مىشود. اما شهادتهايى در دنيا هست كه به دنبال خودش روشنايى و صفا براى اجتماع مىآورد. بعضى از اعمال هست كه قلب انسان را مكدّر مىكند ولى بعضى ديگر از اعمال هست كه قلب انسان را روشن مىكند، صفا و جلا مىدهد. اين حالت عيناً در اجتماع هم هست. بعضى از پديدههاى اجتماعى، روح اجتماع را تاريك و كدر مىكند، ترس و رعب در اجتماع به وجود مىآورد، به اجتماع حالت بردگى و اسارت مىدهد، ولى يك سلسله پديدههاى اجتماعى است كه به اجتماع صفا و نورانيت مىدهد، ترس اجتماع را مىريزد، احساس بردگى و اسارت را از او مىگيرد، جرأت و شهامت به او مىدهد.
بعد از شهادت امام حسين يك چنين حالتى به وجود آمد، يك رونقى در اسلام پيدا شد. اين اثر در اجتماع از آن جهت بود كه امام حسين (ع) با حركات قهرمانانة خود روح مردم مسلمان را زنده كرد، احساسات بردگى و اسارتى را كه از اواخر زمان عثمان و تمام دورة معاويه بر روح جامعة اسلامى حكمفرما بود، تضعيف كرد و ترس را ريخت، احساس عبوديت را زايل كرد و به عبارت ديگر به اجتماع اسلامى شخصيت داد. او بر روى نقطهاى در اجتماع انگشت گذاشت كه بعداً اجتماع در خودش احساس شخصيت كرد.
مجموعه آثار شهيد مطهرى ج 17 حماسه حسينى صفحه 52 53، شهيد مطهرى
