پرسش :
چرا انبياء و اولياء خدا , خودشان را گنهكار مى دانستند , و به تضرع و استغفارمى پرداختند ؟
پاسخ :
حضرات معصومين (علیهم السلام) كه در اوج كمال و قرب الهى قرار داشتند، براى خودشان وظايفى فوق وظايف ديگران، قائل بودند و بلكه هرگونه توجهى به غير معبود و محبوبشان را، گناهى عظيم مى شمردند و از اين روى در مقام عذرخواهى و استغفار برمى آمدند. و منظور از عصمت انبياء مصون بودن از هر كارى كه بتوان بوجهى آن را گناه ناميدنيست، بلكه منظور مصونيت ايشان از مخالفت با تكاليف الزامى و از ارتكاب محرمات فقهى است. لذا آنچه رشد معنوى آنان را كند مى كرد و كدورت ايجاد مى كرد آنان از آن استغفار مى كردند.
منبع: آموزش عقايد، علامه محمد تقى مصباح يزدى
حضرات معصومين (علیهم السلام) كه در اوج كمال و قرب الهى قرار داشتند، براى خودشان وظايفى فوق وظايف ديگران، قائل بودند و بلكه هرگونه توجهى به غير معبود و محبوبشان را، گناهى عظيم مى شمردند و از اين روى در مقام عذرخواهى و استغفار برمى آمدند. و منظور از عصمت انبياء مصون بودن از هر كارى كه بتوان بوجهى آن را گناه ناميدنيست، بلكه منظور مصونيت ايشان از مخالفت با تكاليف الزامى و از ارتكاب محرمات فقهى است. لذا آنچه رشد معنوى آنان را كند مى كرد و كدورت ايجاد مى كرد آنان از آن استغفار مى كردند.
منبع: آموزش عقايد، علامه محمد تقى مصباح يزدى
