پرسش :
آيا در دوران غيبت کبري کسي به ديدار حضرت مهدي (علیه السلام) مي رسد ؟
پاسخ :
هر چند امام زمان(علیه السلام) در پس پرده غيبت قرار دارد؛ ولي در مواردي مصلحت ايجاب مي‌كند ديدار و ملاقاتي صورت بگيرد، تا در پرتو آنها الطاف حضرت به صورت آشكارتر به مردم نمايان شود و آنان بدانند كه امامشان حضور دارد و در صحنه‌هاي زندگي مردم حضار است. او به مدد نيازمندان مي‌رود، نياز‌هاي فكري و علمي را پاسخگو است و مشكلات شيعه به دست تواناي او حل مي‌شود. در مورد ارتباط با حضرت بايد توجه داشت كه:
ارتباط با حضرت به دو صورت مطرح مي شود:
الف. ارتباط روحي: انسان از لحاظ روحي احساس مي‌کند به حضرت نزديک شده است. اين به دو ركن اساسي نياز دارد:
1.معرفت هر چه بيشتر و عميق تر به حضرت؛
2.عمل به وظايف ديني به ويژه انجام واجبات(به خصوص نماز اول وقت) و ترک محرمات(به ويژه در اموال و رعايت حلال و حرام). در کنار اين دو رکن، ياد کردن حضرت در زمان‌هاي مختلف و دعا به وجود مقدس او و زمينه سازي نيز داراي اهميت است.
ب. ملاقات و ديدار: در زمان غيبت به صورت عادي ديدار آن بزرگوار (که همراه با شناخت باشد) امکان ندارد؛ مگر در مواردي که به صلاح و مصلحت باشد. براي اين نوع ارتباط هر چند رفتن چهل شب به مسجد جمکران در ميان مردم معروف است؛ ولي به نظر مي‌رسد رعايت حدود ديني همراه با توسل و استغاثه به آن حضرت راه صحيح‌تري باشد. البته بايد دانست که اگر صلاح نباشد، ديدار نيز اتفاق نمي افتد.
هر چند امام زمان(علیه السلام) در پس پرده غيبت قرار دارد؛ ولي در مواردي مصلحت ايجاب مي‌كند ديدار و ملاقاتي صورت بگيرد، تا در پرتو آنها الطاف حضرت به صورت آشكارتر به مردم نمايان شود و آنان بدانند كه امامشان حضور دارد و در صحنه‌هاي زندگي مردم حضار است. او به مدد نيازمندان مي‌رود، نياز‌هاي فكري و علمي را پاسخگو است و مشكلات شيعه به دست تواناي او حل مي‌شود. در مورد ارتباط با حضرت بايد توجه داشت كه:
ارتباط با حضرت به دو صورت مطرح مي شود:
الف. ارتباط روحي: انسان از لحاظ روحي احساس مي‌کند به حضرت نزديک شده است. اين به دو ركن اساسي نياز دارد:
1.معرفت هر چه بيشتر و عميق تر به حضرت؛
2.عمل به وظايف ديني به ويژه انجام واجبات(به خصوص نماز اول وقت) و ترک محرمات(به ويژه در اموال و رعايت حلال و حرام). در کنار اين دو رکن، ياد کردن حضرت در زمان‌هاي مختلف و دعا به وجود مقدس او و زمينه سازي نيز داراي اهميت است.
ب. ملاقات و ديدار: در زمان غيبت به صورت عادي ديدار آن بزرگوار (که همراه با شناخت باشد) امکان ندارد؛ مگر در مواردي که به صلاح و مصلحت باشد. براي اين نوع ارتباط هر چند رفتن چهل شب به مسجد جمکران در ميان مردم معروف است؛ ولي به نظر مي‌رسد رعايت حدود ديني همراه با توسل و استغاثه به آن حضرت راه صحيح‌تري باشد. البته بايد دانست که اگر صلاح نباشد، ديدار نيز اتفاق نمي افتد.
