پرسش :
برخورد امام زمان (عج) با ناآگاهان نسبت به ايشان چگونه خواهد بود؟
پاسخ :
شرح پرسش:
ظهور حضرت مهدی (عج) برای ناآگاهان نسبت به ايشان چه فايدهای دارد؟ برخورد امام با آنان چگونه خواهد بود؟ عصر ظهور چه ویژگیهایی دارد؟
پاسخ:
امام مهدی علیه السلام ابتدا خود را معرفی میكند و آنان را دعوت به تفكر و پذيرش دين حق میكند. ظهور حضرت چون همراه با تبيين درست و منطقی دين اسلام، نزول حضرت عيسی علیه السلام، آشكار كردن الواح اصلی تورات، امدادهای غيبي و معجزات است، باعث میشود همه او را بشناسند و كسی نسبت به او و حركتش ناآگاه نباشد. نتيجه اين امور، گرويدن اكثريت قريب به اتفاق مردم به حضرت و پذيرش او میشود. حال، اگر كسی به مخالفت و انكار بپردازد و رو در روی حضرت قرار گيرد و قصد تقابل را داشته باشد، امام مهدی علیه السلام با او میجنگد، و سر انجام جنگ نيز چيزی جز هلاكت و نابودي كفار و پيروزي حضرت نيست.
با پيروزی حضرت، همه از بركات معنوی ظهور بهره میبرند چرا كه طبق آيات شريفه قرآن، آينده جهان از آن دين اسلام و حاکميت دين حق است.(توبه، آيه 32 و 33) کل زمين در اختيار بندگان صالح قرار میگيرد(انبياء، 105) و حجت خدا و مؤمنان صالح، به خلافت و حکومت میرسند. در اين روزگار دين مورد رضايت خدا (اسلام) پا بر جا و برقرار میشود و احکام و معارف آن در سرتاسر جهان اجرا میگردد، امنيت و آرامش کامل برقرار میگردد و عوامل ناامني و مظاهر ظلم و فساد از بين میرود و عبادت واقعی (و عبوديت و بندگی حقيقي) به صورت عمومی تحقق میيابد(نور، آيه 55).
در آن روزگار طلايی، قرآن و نماز و مسجد جايگاه حقيقی خود را پيدا میكنند. تعليم قرآن تبديل به يک فرهنگ عمومی ميشود. امام علی علیه السلام در روايتی فرمودهاند: «گويا شيعيان خود را میبينم كه در مسجد كوفه، خيمهها زده و قرآن را بدان گونه كه نازل شده به مردم ميآموزند.»(بحار الانوار، ج 52، ص 364)
به اين صورت است كه مسجد مكان تعليم و تربيت دينی میشود و نماز ـ كه اصلیترين نوع عبادت است ـ خالصانه انجام میشود. خداوند در تبيين آن روزگار میفرمايد: «يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً؛ عبادت میكنند مرا و نسبت به من چيزي را شريک قايل نمیشوند.»
در آن دوران زينتها و بناهای اضافی مسجد از بين میرود تا اين مكان به درستی محل مناجات و عبادت باشد.
زندگی مادی ادامه خواهد داشت؛ زيرا رسيدن به عالم آخرت پس از زندگی در دنيا و حيات مادی است. بهرهوری از منافع مادی نيز به بهترين حالت شكل میگيرد و بركات و نعمات آشكار میشود. البته منافع مادی در زمان ظهور دو مشخصه اصلی دارد:
الف. جامعه در آن عصر، فضيلتمحور و ارزشمدار خواهد بود، از اين رو از منافع مادی در راستای حيات معنوی استفاه شده و دنيا ابزار حركت تكاملی و كسب سعادت خواهد بود.
ب. اين منافع مادی به صورت صحيح در اختيار عموم قرار میگيرد و همه از آن بهره میبرند و جامعه طبقاتی نخواهد بود.
شرح پرسش:
ظهور حضرت مهدی (عج) برای ناآگاهان نسبت به ايشان چه فايدهای دارد؟ برخورد امام با آنان چگونه خواهد بود؟ عصر ظهور چه ویژگیهایی دارد؟
پاسخ:
امام مهدی علیه السلام ابتدا خود را معرفی میكند و آنان را دعوت به تفكر و پذيرش دين حق میكند. ظهور حضرت چون همراه با تبيين درست و منطقی دين اسلام، نزول حضرت عيسی علیه السلام، آشكار كردن الواح اصلی تورات، امدادهای غيبي و معجزات است، باعث میشود همه او را بشناسند و كسی نسبت به او و حركتش ناآگاه نباشد. نتيجه اين امور، گرويدن اكثريت قريب به اتفاق مردم به حضرت و پذيرش او میشود. حال، اگر كسی به مخالفت و انكار بپردازد و رو در روی حضرت قرار گيرد و قصد تقابل را داشته باشد، امام مهدی علیه السلام با او میجنگد، و سر انجام جنگ نيز چيزی جز هلاكت و نابودي كفار و پيروزي حضرت نيست.
با پيروزی حضرت، همه از بركات معنوی ظهور بهره میبرند چرا كه طبق آيات شريفه قرآن، آينده جهان از آن دين اسلام و حاکميت دين حق است.(توبه، آيه 32 و 33) کل زمين در اختيار بندگان صالح قرار میگيرد(انبياء، 105) و حجت خدا و مؤمنان صالح، به خلافت و حکومت میرسند. در اين روزگار دين مورد رضايت خدا (اسلام) پا بر جا و برقرار میشود و احکام و معارف آن در سرتاسر جهان اجرا میگردد، امنيت و آرامش کامل برقرار میگردد و عوامل ناامني و مظاهر ظلم و فساد از بين میرود و عبادت واقعی (و عبوديت و بندگی حقيقي) به صورت عمومی تحقق میيابد(نور، آيه 55).
در آن روزگار طلايی، قرآن و نماز و مسجد جايگاه حقيقی خود را پيدا میكنند. تعليم قرآن تبديل به يک فرهنگ عمومی ميشود. امام علی علیه السلام در روايتی فرمودهاند: «گويا شيعيان خود را میبينم كه در مسجد كوفه، خيمهها زده و قرآن را بدان گونه كه نازل شده به مردم ميآموزند.»(بحار الانوار، ج 52، ص 364)
به اين صورت است كه مسجد مكان تعليم و تربيت دينی میشود و نماز ـ كه اصلیترين نوع عبادت است ـ خالصانه انجام میشود. خداوند در تبيين آن روزگار میفرمايد: «يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً؛ عبادت میكنند مرا و نسبت به من چيزي را شريک قايل نمیشوند.»
در آن دوران زينتها و بناهای اضافی مسجد از بين میرود تا اين مكان به درستی محل مناجات و عبادت باشد.
زندگی مادی ادامه خواهد داشت؛ زيرا رسيدن به عالم آخرت پس از زندگی در دنيا و حيات مادی است. بهرهوری از منافع مادی نيز به بهترين حالت شكل میگيرد و بركات و نعمات آشكار میشود. البته منافع مادی در زمان ظهور دو مشخصه اصلی دارد:
الف. جامعه در آن عصر، فضيلتمحور و ارزشمدار خواهد بود، از اين رو از منافع مادی در راستای حيات معنوی استفاه شده و دنيا ابزار حركت تكاملی و كسب سعادت خواهد بود.
ب. اين منافع مادی به صورت صحيح در اختيار عموم قرار میگيرد و همه از آن بهره میبرند و جامعه طبقاتی نخواهد بود.