پرسش :
ديدگاه قرآن نسبت به صلح طلبي چيست؟
پاسخ :
1 قرآن صلح را مورد توجه قرار داده مىفرمايد: «يا ايُّها الَّذين آمنوا ادخلوا فى السِّلم كافَّةً و لا تتَّبعوا خطوات الشَّيطان انَّه لكم عدوّ مبين اى كسانى كه ايمان آوردهايد همگى در صلح و آشتى درآييد و از گامهاى شيطان پيروى نكنيد كه او دشمن آشكار شماست»(1).
2 «و ان جنحوا للسَّلم فاجنح لها و توكَّل على الله انَّه هو السَّميع العليم و اگر تمايل به صلح نشاندهند، تو نيز از در صلح درآى و بر خدا توكّل كن كه او شنوا و داناست»(2).
3 «فان اعتزلوكم فلم يقاتلوكم و القوا اليكم السَّلم فما جعل الله لكم عليهم سبيلًا پس اگر از شما كنارهگيرى كرده، با شما پيكار ننمودند (بلكه) پيشنهاد صلح كردند، خداوند به شما اجازه نمىدهد كه متعرض آنان شويد»(3).
4 «و ان طائفتان من المؤمنين اقتتلوا فاصلحوا بينهما فان بغت احداهما على الاخرى فقاتلوا الَّتى تبغى حتّى تفىء الى امر الله فان فائت فاصلحوا بينهما بالعدل و اقسطوا انَّ الله يحبُّ المقسطين و هر گاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتى دهيد و اگر يكى از آن دو، بر ديگرى تجاوز كند با گروه متجاوز پيكار كنيد تا به فرمان خدا باز گردد و هر گاه بازگشت (و زمينة صلح فراهم شد) در ميان آن دو صلح توأم با عدل برقرار سازيد و عدالت پيشه كنيد كه خداوند عدالت پيشگان را دوست مىدارد»(4).
5 «و الصُّلح خير و صلح بهتر است»(5).
6 «واذا تولّى سعى فى الارض ليفسد فيها و يهلك الحرث و النَّسل والله لا يحبُّ الفساد هنگامى كه روى بر مىگردانند (و از نزد تو خارج مىشوند) در راه فساد و (خونريزى) در زمين كوشش مىكنند و زراعتها و چهارپايان را نابود مىسازند (با اينكه مىدانند) خداوند فساد را دوست نمىدارد»(6).
7 «و لا تقولوا لمن القى اليكم السَّلام لست مؤمناً به كسى كه اظهار صلح و دوستى مىكند نگوئيد مسلمان نيستى»(7).
پىنوشت
(1) بقره/ 208
(2) انفال/ 61
(3) نساء/ 90
(4) حجرات/ 9
(5) نساء/ 128
(6) بقره/ 205
(7) نساء/ 94
پيام قرآن ج 10، حضرت آيت الله العظمى مكارم شيرازى و ساير همكاران
1 قرآن صلح را مورد توجه قرار داده مىفرمايد: «يا ايُّها الَّذين آمنوا ادخلوا فى السِّلم كافَّةً و لا تتَّبعوا خطوات الشَّيطان انَّه لكم عدوّ مبين اى كسانى كه ايمان آوردهايد همگى در صلح و آشتى درآييد و از گامهاى شيطان پيروى نكنيد كه او دشمن آشكار شماست»(1).
2 «و ان جنحوا للسَّلم فاجنح لها و توكَّل على الله انَّه هو السَّميع العليم و اگر تمايل به صلح نشاندهند، تو نيز از در صلح درآى و بر خدا توكّل كن كه او شنوا و داناست»(2).
3 «فان اعتزلوكم فلم يقاتلوكم و القوا اليكم السَّلم فما جعل الله لكم عليهم سبيلًا پس اگر از شما كنارهگيرى كرده، با شما پيكار ننمودند (بلكه) پيشنهاد صلح كردند، خداوند به شما اجازه نمىدهد كه متعرض آنان شويد»(3).
4 «و ان طائفتان من المؤمنين اقتتلوا فاصلحوا بينهما فان بغت احداهما على الاخرى فقاتلوا الَّتى تبغى حتّى تفىء الى امر الله فان فائت فاصلحوا بينهما بالعدل و اقسطوا انَّ الله يحبُّ المقسطين و هر گاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتى دهيد و اگر يكى از آن دو، بر ديگرى تجاوز كند با گروه متجاوز پيكار كنيد تا به فرمان خدا باز گردد و هر گاه بازگشت (و زمينة صلح فراهم شد) در ميان آن دو صلح توأم با عدل برقرار سازيد و عدالت پيشه كنيد كه خداوند عدالت پيشگان را دوست مىدارد»(4).
5 «و الصُّلح خير و صلح بهتر است»(5).
6 «واذا تولّى سعى فى الارض ليفسد فيها و يهلك الحرث و النَّسل والله لا يحبُّ الفساد هنگامى كه روى بر مىگردانند (و از نزد تو خارج مىشوند) در راه فساد و (خونريزى) در زمين كوشش مىكنند و زراعتها و چهارپايان را نابود مىسازند (با اينكه مىدانند) خداوند فساد را دوست نمىدارد»(6).
7 «و لا تقولوا لمن القى اليكم السَّلام لست مؤمناً به كسى كه اظهار صلح و دوستى مىكند نگوئيد مسلمان نيستى»(7).
پىنوشت
(1) بقره/ 208
(2) انفال/ 61
(3) نساء/ 90
(4) حجرات/ 9
(5) نساء/ 128
(6) بقره/ 205
(7) نساء/ 94
پيام قرآن ج 10، حضرت آيت الله العظمى مكارم شيرازى و ساير همكاران