چهارشنبه، 25 اسفند 1389
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

آيا قرآن براي وحدت مسلمانان, كافي است يا عترت هم, عامل لازم وحدت است؟


پاسخ :
قرآن و عترت، دو حبل مجزا و مستقل و متكثر نيستند زيرا در آن صورت، بايد از همديگر قابل تفكيك باشند حال آن كه رسول اكرم (ص) در حديث ثقلين فرمودند اين ها هرگز از يك ديگر جدا نخواهند شد: «لَن يَفترقا حَتى يَردا عَلىّ الحَوض»(1)
از اين رو، نبايد گفت كه قرآن كافى است چنان كه برخى گفتند «حسبنا كتاب الله» و همچنان نمى‏توان گفت «حسبنا العترة» و نمى‏توان با اخذ يكى و ترك ديگرى، اهل نجات بود.
قرآن بدون امام معصوم، نه تنها مايه اتحاد نيست، بلكه موجب اختلاف است زيرا دل هاى مريض با عرضه افكار خود بر آن، مذهب سازى و فرقه سازى مى‏كنند چنان كه قرآن مى‏فرمايد «هو الذى أنزل عليك الكتاب منه‏ايات محكمات هنّ أمّ الكتاب وأخر متشابهات فأمّا الذين فى قلوبهم زيغ فيتّبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة»(2)
برخى نيز به قراءت آن اكتفا مى‏كنند و مفاهيم و اصول و رهنمودهاى آن را ناديده مى‏گيرند. از اين رو، به تشتت و اختلاف گرفتار مى‏شوند چنان كه حضرت امير (ع) مى‏فرمايد: «فَاجتَمع القَوم عَلى الفُرقة وافترقوا عَلى الجَماعة كَأنّهم أَئمة الكِتاب وَلَيس الكِتاب إِمامهم فَلِم يبقَ عِندهم مِنه إلّا إسمه وَلا يَعرفون إِلّا خَطّه و زِبره»(3)
امام على بن الحسين (ع) فرمود معصوم كسى است كه به حبل اللهى اعتصام مى‏كند و حبل الله همان قرآن است. معصوم و قرآن، تا روز قيامت، از يك ديگر جدا نخواهند شد و امام به قرآن هدايت مى‏كند و قرآن به امام و اين است معناى سخن خداى تبارك و تعالى كه فرمود «إنّ هذا القرآن يهدى للّتى هى أقوم»(4)
«فقال (ع) هو معتصم بحبل الله و حبل الله هو القرآن لايفترقان إلى يوم القيامة والإمام يهدى إلى القران و القران يهدى إلى الإمام وذلك قول الله عزوجل «إنّ هذا القران يهدى للّتى هى اقوم».(5)
امام باقر (ع) درباره آية «ولا تفرّقوا» فرمود: «انّ الله تَبارك و تعالى عَلم آَنّهم سَيفترقون بَعد نَبيّهم و يَختلفون فَنَهاهم عَن التّفرق كَما نَهى مَن كان قَبلهم فَأَمرهم أَن يَجتمعوا عَلى وِلاية ال محمد (ص) وَلا يتفرقوا خداوند مى‏دانست كه مردم، پس از رحلت رسول اكرم (ص) متفرق خواهند شد. پس، آنان را همانند امت‏هاى پيشين از تفرقه نهى فرمود و به آنان امر كرد كه بر ولايت آل محمد (ص) اجتماع كنند و متفرق نشوند».(6)
بنابراين، امام همان قطبى است كه آسياب جامعه بى آن راكد است و جامعة راكد، گرفتار تشتت و سير قهقرايى خواهد بود.
گفته شد كه عترت پيامبر (ص)، مصداق حبل الله هستند. اكنون به رواياتى در اين زمينه اشاره مى‏كنيم:
1 امام كاظم (ع) در پاسخ به پرسشى درباره آية «واعتصموا بحبل الله جميعاً»(7) فرمود: «علىّ بن أبى طالب (ع) حبل الله المتين»(8)
2 امام باقر (ع) فرمود: «آل محمد (ص) هم حبل الله الذى أمر بالإعتصام به فقال «واعتَصموا بِحبل الله جَميعاً آل محمد (ص) همان حبل الله هستند كه خداوند فرمان اعتصام به آنان را داده است.] پس ازآن فرمود «واعتصموا»(9)
3 حضرت امام صادق (ع) درباره آيه «واعتصموا بحبل الله جميعاّ» فرمود: «نحن الحبل»(10)
پى‏نوشت‏
(1)) بحار 23،/ 154).
(2) آل عمران/ 7
(3)) نهج البلاغه، خطبه 147)
(4) اسراء/ 9.
(5)) نورالثقلين، 1/ 377)
(6)) نورالثقلين، 1/ 378)
(7) آل عمران/ 103
(8)) نورالثقلين، 1/ 377)
(9)) نورالثقلين، 1/ 377)
(10)) نورالثقلين 1/ 377)
آيت الله جوادى آملى، وحدت جوامع در نهج‏البلاغه


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.