پرسش :
مشاجره والدين چه تأثيری روي بچه ها می گذارد؟
پاسخ :
خانواده پوياترين نظام اجتماعي است كه براي خود قوائد، اجزا و ساختاري دارد و در بين تمامي تأسيسات اجتماعي از نقش و اهميت خاصي برخوردار است. خانواده نشان و نماد اجتماعي و برآيند و انعكاس كل جامعه است. بنابراين خانواده را مي توان معياري براي شناخت مسايل و آسيبهاي اجتماعي دانست.در ابتداي تشكيل هر خانواده اين تعامل بين زن و شوهر برقرار مي شود و با حضور فرزندان اين سيستم تكميل تر و البته پيچيده تر مي شود. اما رابطه زن و شوهر همواره اصلي ترين و تأثيرگذارترين روابط است.رابطه زن و شوهر جلوه اي از كامل ترين شكل ارتباط انساني است و آميزه اي است از زيباترين تلاقي چشمها، گيراترين تبادل كلام، همسوترين انديشه ها، پر رمز و رازترين محرميتها است.اين رابطه به معني ايجاد سازگارترين سيستم و تأثيرگذارترين نظام بر روي اعضاي خانواده و جامعه است. وجود رابطه سالم از مهمترين عوامل شكل گيري و بالندگي شخصيت اعضاي خانواده مي باشد.فرزندان در هر حال از رفتار پدر و مادر الگو مي گيرند و والدين نقش آموزگاران را بازي مي كنند و به طرز رفتار و فكر خانواده جهت مي دهند.داشتن رابطه سالم بين زن و شوهر، اصل اساسي و مهم تربيت فرزندان است و ناسازگاري اين دو ركن خانواده مي تواند تأثيرات بسيار نامطلوبي در شخصيت فرزندان به وجود آورد.
احساس امنيت حق فرزند است
l دكتر عليرضا سميعي، روان پزشك معتقد است: هر فرزندي به امنيت رواني نياز دارد و والدين موظف هستند اين نياز را براي ايشان تأمين كنند. مطالعات جديد نشان مي دهد كه حتي درگيريهاي اندك و مشاجره هاي محدود والدين مي تواند زندگي ساير اعضاي خانواده را دچار آشفتگي و بحران جدي كند. حتي زماني كه والدين با سردي با يكديگر برخورد مي كنند و در سكوت با يكديگر رفتار خصمانه دارند و سعي مي كنند فرزندان متوجه اختلاف آنها نشوند، فرزندان احساس پريشاني و اضطراب مي كنند و حقيقت اختلاف والدين را درك مي نمايند.براي فهم اين مطلب كافي است در اين زمان كه والدين به اين اميد هستند كه فرزندانشان متوجه ناراحتي و عصبانيت ايشان نيستند، احساس كودكان را جويا شده آنها احساس ترس، عصبانيت و ناراحتي را بيان مي كنند.
مشاجره هاي پنهان و آشكار
اختلاف و درگيريهاي زن و شوهر - حتي در درجات خفيف آن - مي تواند الگوي خواب فرزندان را به هم بزند و در شرايطي حتي از ورود به مراحل اصلي خواب كه براي استراحت ضروري است مانع شود و در نتيجه باعث زودرنجي در روز بعد و بروز مشكلات ديگري باشد.آنچه مهم است، مشاجرات والدين چه در حالت پنهان و چه در حالت آشكار آن، تأثير زيادي در ايجاد اختلالهاي عاطفي دارد و اين مشكلات با گذشت زمان كاسته نمي شود و به صورت عادت نيز در نمي آيد. بلكه فرزندان روز به روز در برابر آنها حساس تر مي شوند.
مريم عطايي، كارشناس خانواده نيز در همين باره مي گويد: مشاجره والدين، فرزندان را دچار نوعي «تعارض شناختي» مي كند. زيرا آنها والدين را به عنوان مركز اصلي امنيت خود مي دانند و در جريان مشاجره والدين نمي دانند بايد به چه كسي پناه ببرند. همين مسأله آنها را دچار تعارض مي كند. اين تعارض دروني مي تواند در درازمدت و در ارتباطات آينده، فرد را با مشكل اساسي و جدي مواجه كند.
اين فرزندان در بزرگي خود بارها شكست را تجربه مي كنند. مشاجره والدين سبب بروز رفتارهاي ناسازگار در جامعه مي شود و آثار زيانباري را به همراه دارد.
نظريه وراثت اجتماعي خشونت خانواده
دانشمنداني كه در تشريح نظريه «وراثت اجتماعي خشونت خانواده» تحقيق كرده اند معتقدند: كساني كه شاهد خشونت و مشاجره هاي والدين خود بوده اند، دو برابر بيشتر از سايرين با همسران خود، دچار مشكل رفتاري هستند.البته نتايج اين مشاجره ها در دختران و پسران متفاوت است. به عنوان مثال دختران در كودكي به دليل افزايش هيجان پذيري دچار اختلال «نوروتيك» همانند «ناخن جويدن» مي شوند و در آينده با همسران خود بدرفتاري مي كنند. اين اثر در پسران سبب بروز رفتارهاي ضد اجتماعي مي شود. اين پسران در كودكي و بزرگسالي عامل بسياري از حوادث ناخوشايند در جوامع هستند.برخي از محققين معتقدند «هيتلر» و اصولاً جريان حزب نازي از همين ويژگي براي تحريك جوانان در جنگ، استفاده كرد و خشم گسسته ميليونها جوان را برانگيخت كه نوعي برون ريزي ناخودآگاه مشكلات خانوادگي بود.آنچه مسلم است، شايع ترين رويدادهاي استرس آميز، ناشي از حساسيت بيش از حد افراد در زمينه مشكلات خانوادگي است.
وقتي يك طرف خود را به نشنيدن مي زند
در كتاب چگونه فرزندانمان را تربيت كنيم؟ نوشته علي موحدي، آمده است: مهمترين مهارت ارتباط مؤثر گوش دادن واقعي به حرفهاي همسر است. البته گاهي انجام اين مهارت ساده براي عده اي آنقدر دشوار مي شود كه خود را به نشنيدن مي زنند و جواب از قبل حاضر و آماده اي دارند، مدارك و دلايلي هم براي اثبات ادعاي خود جمع آوري مي كنند و حتي به داوري مي نشينند ... ولي گوش دادن مهمترين مهارتي است كه مي تواند صميميت را به وجود آورد و آن را حفظ نمايد. وقتي خوب گوش مي دهيد، همسرتان را بهتر درك مي كنيد، با او هماهنگ مي شويد، از روابط خود بيشتر لذت مي بريد و با چشمان همسرتان به مسايل نگاه مي كنيد.
مهارت گفتگوي سالم
در اين روش فرزندان شما قدرت تصميم گيري صحيح و راه گفتگوي سالم را ياد مي گيرند و به دور از تأثيرات ناسالم رواني، آينده بالقوه اي براي خود پيش بيني مي كنند و شور و اشتياق به الگوپذيري مناسب را از پدر و مادر به ارث مي برند. اين فرزندان چنان محيط خانواده را امن و آرام بخش مي دانند كه همواره در مواجهه با مشكلات دروني و بيروني جامعه، پدر و مادر را تكيه گاه هميشگي خود مي دانند و در تمامي مراحل زندگي خود از همفكري و همراهي آنان بهره مند مي باشند.
خانواده پوياترين نظام اجتماعي است كه براي خود قوائد، اجزا و ساختاري دارد و در بين تمامي تأسيسات اجتماعي از نقش و اهميت خاصي برخوردار است. خانواده نشان و نماد اجتماعي و برآيند و انعكاس كل جامعه است. بنابراين خانواده را مي توان معياري براي شناخت مسايل و آسيبهاي اجتماعي دانست.در ابتداي تشكيل هر خانواده اين تعامل بين زن و شوهر برقرار مي شود و با حضور فرزندان اين سيستم تكميل تر و البته پيچيده تر مي شود. اما رابطه زن و شوهر همواره اصلي ترين و تأثيرگذارترين روابط است.رابطه زن و شوهر جلوه اي از كامل ترين شكل ارتباط انساني است و آميزه اي است از زيباترين تلاقي چشمها، گيراترين تبادل كلام، همسوترين انديشه ها، پر رمز و رازترين محرميتها است.اين رابطه به معني ايجاد سازگارترين سيستم و تأثيرگذارترين نظام بر روي اعضاي خانواده و جامعه است. وجود رابطه سالم از مهمترين عوامل شكل گيري و بالندگي شخصيت اعضاي خانواده مي باشد.فرزندان در هر حال از رفتار پدر و مادر الگو مي گيرند و والدين نقش آموزگاران را بازي مي كنند و به طرز رفتار و فكر خانواده جهت مي دهند.داشتن رابطه سالم بين زن و شوهر، اصل اساسي و مهم تربيت فرزندان است و ناسازگاري اين دو ركن خانواده مي تواند تأثيرات بسيار نامطلوبي در شخصيت فرزندان به وجود آورد.
احساس امنيت حق فرزند است
l دكتر عليرضا سميعي، روان پزشك معتقد است: هر فرزندي به امنيت رواني نياز دارد و والدين موظف هستند اين نياز را براي ايشان تأمين كنند. مطالعات جديد نشان مي دهد كه حتي درگيريهاي اندك و مشاجره هاي محدود والدين مي تواند زندگي ساير اعضاي خانواده را دچار آشفتگي و بحران جدي كند. حتي زماني كه والدين با سردي با يكديگر برخورد مي كنند و در سكوت با يكديگر رفتار خصمانه دارند و سعي مي كنند فرزندان متوجه اختلاف آنها نشوند، فرزندان احساس پريشاني و اضطراب مي كنند و حقيقت اختلاف والدين را درك مي نمايند.براي فهم اين مطلب كافي است در اين زمان كه والدين به اين اميد هستند كه فرزندانشان متوجه ناراحتي و عصبانيت ايشان نيستند، احساس كودكان را جويا شده آنها احساس ترس، عصبانيت و ناراحتي را بيان مي كنند.
مشاجره هاي پنهان و آشكار
اختلاف و درگيريهاي زن و شوهر - حتي در درجات خفيف آن - مي تواند الگوي خواب فرزندان را به هم بزند و در شرايطي حتي از ورود به مراحل اصلي خواب كه براي استراحت ضروري است مانع شود و در نتيجه باعث زودرنجي در روز بعد و بروز مشكلات ديگري باشد.آنچه مهم است، مشاجرات والدين چه در حالت پنهان و چه در حالت آشكار آن، تأثير زيادي در ايجاد اختلالهاي عاطفي دارد و اين مشكلات با گذشت زمان كاسته نمي شود و به صورت عادت نيز در نمي آيد. بلكه فرزندان روز به روز در برابر آنها حساس تر مي شوند.
مريم عطايي، كارشناس خانواده نيز در همين باره مي گويد: مشاجره والدين، فرزندان را دچار نوعي «تعارض شناختي» مي كند. زيرا آنها والدين را به عنوان مركز اصلي امنيت خود مي دانند و در جريان مشاجره والدين نمي دانند بايد به چه كسي پناه ببرند. همين مسأله آنها را دچار تعارض مي كند. اين تعارض دروني مي تواند در درازمدت و در ارتباطات آينده، فرد را با مشكل اساسي و جدي مواجه كند.
اين فرزندان در بزرگي خود بارها شكست را تجربه مي كنند. مشاجره والدين سبب بروز رفتارهاي ناسازگار در جامعه مي شود و آثار زيانباري را به همراه دارد.
نظريه وراثت اجتماعي خشونت خانواده
دانشمنداني كه در تشريح نظريه «وراثت اجتماعي خشونت خانواده» تحقيق كرده اند معتقدند: كساني كه شاهد خشونت و مشاجره هاي والدين خود بوده اند، دو برابر بيشتر از سايرين با همسران خود، دچار مشكل رفتاري هستند.البته نتايج اين مشاجره ها در دختران و پسران متفاوت است. به عنوان مثال دختران در كودكي به دليل افزايش هيجان پذيري دچار اختلال «نوروتيك» همانند «ناخن جويدن» مي شوند و در آينده با همسران خود بدرفتاري مي كنند. اين اثر در پسران سبب بروز رفتارهاي ضد اجتماعي مي شود. اين پسران در كودكي و بزرگسالي عامل بسياري از حوادث ناخوشايند در جوامع هستند.برخي از محققين معتقدند «هيتلر» و اصولاً جريان حزب نازي از همين ويژگي براي تحريك جوانان در جنگ، استفاده كرد و خشم گسسته ميليونها جوان را برانگيخت كه نوعي برون ريزي ناخودآگاه مشكلات خانوادگي بود.آنچه مسلم است، شايع ترين رويدادهاي استرس آميز، ناشي از حساسيت بيش از حد افراد در زمينه مشكلات خانوادگي است.
وقتي يك طرف خود را به نشنيدن مي زند
در كتاب چگونه فرزندانمان را تربيت كنيم؟ نوشته علي موحدي، آمده است: مهمترين مهارت ارتباط مؤثر گوش دادن واقعي به حرفهاي همسر است. البته گاهي انجام اين مهارت ساده براي عده اي آنقدر دشوار مي شود كه خود را به نشنيدن مي زنند و جواب از قبل حاضر و آماده اي دارند، مدارك و دلايلي هم براي اثبات ادعاي خود جمع آوري مي كنند و حتي به داوري مي نشينند ... ولي گوش دادن مهمترين مهارتي است كه مي تواند صميميت را به وجود آورد و آن را حفظ نمايد. وقتي خوب گوش مي دهيد، همسرتان را بهتر درك مي كنيد، با او هماهنگ مي شويد، از روابط خود بيشتر لذت مي بريد و با چشمان همسرتان به مسايل نگاه مي كنيد.
مهارت گفتگوي سالم
در اين روش فرزندان شما قدرت تصميم گيري صحيح و راه گفتگوي سالم را ياد مي گيرند و به دور از تأثيرات ناسالم رواني، آينده بالقوه اي براي خود پيش بيني مي كنند و شور و اشتياق به الگوپذيري مناسب را از پدر و مادر به ارث مي برند. اين فرزندان چنان محيط خانواده را امن و آرام بخش مي دانند كه همواره در مواجهه با مشكلات دروني و بيروني جامعه، پدر و مادر را تكيه گاه هميشگي خود مي دانند و در تمامي مراحل زندگي خود از همفكري و همراهي آنان بهره مند مي باشند.
