پرسش :
آیا گناه کاران پس از عذاب به بهشت می روند؟
پاسخ :
گناه بر دو قسم است : صغیره و کبیره . از آیات و روایات استفاده مى شودکه مرتکبان صغیره بعد از کیفر متناسب با جرم خود, اهل نجاتند و ان شاءالله وارد بهشت مى شوند:- ان تجتنبواکبائر ما نتهون عند نکفّر عنکم سیّئاتکم - اگر از گناهان کبیره اجتناب کنید, دیگر بدى ها بخشوده مى شود -از آیه استفاده مى شود آنچه مهم است و دامنگیر انسان مى شود, گناهان کبیره است و صغیره عواقب خطرناکى ندارد. در مورد مرتکبان کبیره بین مسلمانان اختلاف است .
<وعیدیه > (طایفه اى از خوارج ) ارتکاب هر نوع کبیره را موجب کفر مى دانند و معتقدند مرتکب کبیره همیشه در آتش است و هیچ وقت خلاصى ندارد.نقطهء مقابل آن ها گروه <مُرجئة> هستند که مى گویند: با داشتن ایمان هیچ نوع معصیتى به انسان ضررنمى رساند و شخص مؤمن اهل بهشت است , اعم از این که معصیتى کرده باشد یا نه و خواه کبیره باشد یا نه .امّا شیعه معتقد است که مؤمن گنه کار خلود در آتش ندارد و بالاء خره روزى از عذاب رهایى مى یابد وسرانجام وارد بهشت مى شود.شیخ مفید رحمةالله علیه در کتاب اوائل المقالات مى فرماید: < علماى امامیه اتفاق نظر دارند که تهدید به خلود و جاودانگى در آتش مخصوص کفّار است و کسانى که داراى ایمان به خدا و اقرار به فرایض او از جمله نماز دارند, هرگاه مرتکب گناهى بشوند, شامل نمى شود. جناب مرحوم علامه حلى رحمة الله علیه هم در کتاب شرح تجرید بعد از بیان این مطلب که مسلمان ها برعذاب ابدى کفار اتفاق نظر دارند, مى فرمایند: <در مورد مسلمانان مرتکب گناه کبیره اختلاف است ; <وعیدیه >,آنها را همچون کفّار مى دانند, ولى امامیه و گروه کثیرى از معتزله و اشاعره معتقدند که عذاب آنها سرانجام پایان مى یابد.
گناه بر دو قسم است : صغیره و کبیره . از آیات و روایات استفاده مى شودکه مرتکبان صغیره بعد از کیفر متناسب با جرم خود, اهل نجاتند و ان شاءالله وارد بهشت مى شوند:- ان تجتنبواکبائر ما نتهون عند نکفّر عنکم سیّئاتکم - اگر از گناهان کبیره اجتناب کنید, دیگر بدى ها بخشوده مى شود -از آیه استفاده مى شود آنچه مهم است و دامنگیر انسان مى شود, گناهان کبیره است و صغیره عواقب خطرناکى ندارد. در مورد مرتکبان کبیره بین مسلمانان اختلاف است .
<وعیدیه > (طایفه اى از خوارج ) ارتکاب هر نوع کبیره را موجب کفر مى دانند و معتقدند مرتکب کبیره همیشه در آتش است و هیچ وقت خلاصى ندارد.نقطهء مقابل آن ها گروه <مُرجئة> هستند که مى گویند: با داشتن ایمان هیچ نوع معصیتى به انسان ضررنمى رساند و شخص مؤمن اهل بهشت است , اعم از این که معصیتى کرده باشد یا نه و خواه کبیره باشد یا نه .امّا شیعه معتقد است که مؤمن گنه کار خلود در آتش ندارد و بالاء خره روزى از عذاب رهایى مى یابد وسرانجام وارد بهشت مى شود.شیخ مفید رحمةالله علیه در کتاب اوائل المقالات مى فرماید: < علماى امامیه اتفاق نظر دارند که تهدید به خلود و جاودانگى در آتش مخصوص کفّار است و کسانى که داراى ایمان به خدا و اقرار به فرایض او از جمله نماز دارند, هرگاه مرتکب گناهى بشوند, شامل نمى شود. جناب مرحوم علامه حلى رحمة الله علیه هم در کتاب شرح تجرید بعد از بیان این مطلب که مسلمان ها برعذاب ابدى کفار اتفاق نظر دارند, مى فرمایند: <در مورد مسلمانان مرتکب گناه کبیره اختلاف است ; <وعیدیه >,آنها را همچون کفّار مى دانند, ولى امامیه و گروه کثیرى از معتزله و اشاعره معتقدند که عذاب آنها سرانجام پایان مى یابد.