پرسش :
همتايى اعتقادى در ازدواج چقدر اهميت دارد؟
پاسخ :
اصل همتايى در ازدواج كه در متون روايى ما از آن به »كفويت« تعبير شده، بسيار مهم است. رسول خدا )صلى الله عليه وآله( فرمود:
انكحوا الاكفاء. ) كلينى، كافى، ج 5، ص 332
با همتايان خود ازدواج كنيد.
در بين همه ملاكهاى همتايى، همتايى اعتقادى مهمترين ملاك براى ازدواج به شمار مىرود و يكى از عوامل مهم طلاق،عدم همتايى در همين مسأله است.
اگر دختر و پسر در اعتقادات به هم نزديك و همتا باشند، ممكن است بتوانند با عدم همتايى در مسائل ديگر )البته به سختى( كنار بيايند، اما اگر در بقيه جهات تشابه داشته و در اعتقادات مخالف هم باشند، احتمال تداوم زندگى بسيار كم است؛ بدين جهت، نخستين محور در گفتوگوى جلسه اول پس از معرفى، همين مسأله مطرح مىشود و اين سؤال چه از سوى متدين و چه از طرف غير متدين بايد مطرح شود؛ زيرا ممكن است فردى با سطح پايين اعتقادى، با كسى كه در سطح بالايى از اين لحاظ قرار دارد ازدواج كند و در زندگى مشترك دچار مشكلات جدى شوند.
رواياتى كه از امامان معصوم )عليهمالسلام( در تأكيد بر ديندارى طرف براى ازدواج رسيده، براى متدينان است كه با غير متدين ازدواج نكنند.
امام صادق )عليهالسلام( فرمود:
من خطب اليكم فرضيتم دينه و امانته كائنا من كان فزوجوه. ) شيخ صدوق، من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 393
كسى كه )دختر مؤمنتان را( از شما خواستگارى كرد و از ديندارى و امانتدارى او راضى بوديد، هرطور بود دخترتان را به ازدواجش درآوريد.
اين روايت بر اهميت ديندارى تأكيد دارد و مقصود از اين كه »هر طور بود، دخترتان را به ازدواجش درآوريد«، بىتوجهى به ملاكهاى ديگر نيست.
اگر خودتان ديندار هستيد، با ديندار ازدواج كنيد؛ چرا كه پرهيزكار و خداترس است و به فرموده امام حسن )عليهالسلام( اگر همسرش را دوست داشته باشد، او را گرامى مىدارد و اگر از او به خشم آيد، ستم روا نمىدارد.
زوجها من كل رجل تقى فأنه ان احبها اكرمها و ان ابغضها لم يظلمها. ) طبرسى، مكارم الاخلاق، ص 204
مسأله اعتقادات مشترك آن قدر مهم است كه هرگز نبايد به اميد ايجاد همتايى در آينده با كسى كه هماهنگى اعتقادى نداريد،ازدواج كنيد )ر.ك: ص 31(.
اصل همتايى در ازدواج كه در متون روايى ما از آن به »كفويت« تعبير شده، بسيار مهم است. رسول خدا )صلى الله عليه وآله( فرمود:
انكحوا الاكفاء. ) كلينى، كافى، ج 5، ص 332
با همتايان خود ازدواج كنيد.
در بين همه ملاكهاى همتايى، همتايى اعتقادى مهمترين ملاك براى ازدواج به شمار مىرود و يكى از عوامل مهم طلاق،عدم همتايى در همين مسأله است.
اگر دختر و پسر در اعتقادات به هم نزديك و همتا باشند، ممكن است بتوانند با عدم همتايى در مسائل ديگر )البته به سختى( كنار بيايند، اما اگر در بقيه جهات تشابه داشته و در اعتقادات مخالف هم باشند، احتمال تداوم زندگى بسيار كم است؛ بدين جهت، نخستين محور در گفتوگوى جلسه اول پس از معرفى، همين مسأله مطرح مىشود و اين سؤال چه از سوى متدين و چه از طرف غير متدين بايد مطرح شود؛ زيرا ممكن است فردى با سطح پايين اعتقادى، با كسى كه در سطح بالايى از اين لحاظ قرار دارد ازدواج كند و در زندگى مشترك دچار مشكلات جدى شوند.
رواياتى كه از امامان معصوم )عليهمالسلام( در تأكيد بر ديندارى طرف براى ازدواج رسيده، براى متدينان است كه با غير متدين ازدواج نكنند.
امام صادق )عليهالسلام( فرمود:
من خطب اليكم فرضيتم دينه و امانته كائنا من كان فزوجوه. ) شيخ صدوق، من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 393
كسى كه )دختر مؤمنتان را( از شما خواستگارى كرد و از ديندارى و امانتدارى او راضى بوديد، هرطور بود دخترتان را به ازدواجش درآوريد.
اين روايت بر اهميت ديندارى تأكيد دارد و مقصود از اين كه »هر طور بود، دخترتان را به ازدواجش درآوريد«، بىتوجهى به ملاكهاى ديگر نيست.
اگر خودتان ديندار هستيد، با ديندار ازدواج كنيد؛ چرا كه پرهيزكار و خداترس است و به فرموده امام حسن )عليهالسلام( اگر همسرش را دوست داشته باشد، او را گرامى مىدارد و اگر از او به خشم آيد، ستم روا نمىدارد.
زوجها من كل رجل تقى فأنه ان احبها اكرمها و ان ابغضها لم يظلمها. ) طبرسى، مكارم الاخلاق، ص 204
مسأله اعتقادات مشترك آن قدر مهم است كه هرگز نبايد به اميد ايجاد همتايى در آينده با كسى كه هماهنگى اعتقادى نداريد،ازدواج كنيد )ر.ك: ص 31(.
