پرسش :
از كجا بفهميم كه نامزدمان در گفتوگوهاى خواستگارى راست مىگويد؟
پاسخ :
اصل در گفتوگوى ازدواج بايد بر صداقت باشد. در روايات دينى ما، نجات و رهايى را در راستگويى، و كليد همه گناهان را دروغگويى دانستهاند. ) كلينى، كافى، ج 2، ص 339 كسى كه زندگى خود را با دروغ آغاز مىكند، براى پوشاندن هر دروغ بايد دروغهاى ديگرى بگويد كه به قول امام باقر )عليهالسلام( نتيجهاش نابودى ايمان است »ان الكذب هو خراب الايمان«.
دروغ سرانجام آشكار و اعتماد همسر از شخص سلب مىشود و او را فريبكار خواهد دانست و روشن است كه زندگى بدون اعتماد و بنا شده بر نيرنگ، هيچ قوام و دوامى نخواهد داشت.
برخى در گفتوگوى ازدواج، دروغهايى را تحت عنوان دروغ مصلحتى مىگويند و گمان مىكنند كه با تغيير دادن نام دروغ، گناه بودن آن از بين مىرود.
دروغ مصلحتى يا جايز در شرع مقدس اسلام، مربوط به جنگ، اصلاح بين مردم و در ضرر مالى يا جانى مهم به خود يا مسلمان ديگر است. ) عبدالحسين دستغيب، گناهان كبيره، ج 1، ص 320
براى پى بردن به صداقت نامزد، حتما بايد درباره محتواى گفتوگوها با ديگر اعضاى خانواده تبادل فكر كرده، از مشاورى آگاه و باتجربه كمك گرفت و در صورت مشاهده تناقضهايى در گفتار او، با استفاده از تحقيقات جدىتر، آن تناقضها را از بين برد.
افزون بر اين، راهكارهاى ديگرى نيز براى پى بردن به صداقت نامزد وجود دارد:
1. همراهى كامل و صد در صد با شما و پذيرش تمام خواستههايتان بدون چون و چرا و اعلام توافق و تفاهم كامل، رائحه خوبى ندارد؛ چون امكان ندارد دو نفر مثل هم باشند)ر.ك: ص 142 و 143(. 2. طرح سؤالات معكوس مىتواند آنچه را در دل دارد، براى شما آشكار سازد؛ براى مثال اگر مىخواهيد بفهميد اهل معاشرت هست يا نه، از او بپرسيد: شخصى كه مىخواهيد با او ازدواج كنيد، اگر اهل معاشرت نباشد، چه مىكنيد؟ اگر خود اهل معاشرت نباشد با شما مخالفتى نخواهد كرد.
3. افزون بر شنيدن سخنان او، به رفتارهايش نيز توجه كنيد تا ببينيد آيا بين ادعا و عملش تناسب وجود دارد.
اگر ادعاى نماز خواندن دارد، نمازش را اول وقت اقامه مىكند؟ اگر ادعاى تسلط بر قرآن دارد، آيا چند آيه از آن را مىتواند درست تلاوت كند؟ او كه ادعا مىكند اهل غيبت و تهمت به ديگران نيست، غيبت مىكند و تهمت مىزند؟ و آيا در برابر غيبت و تهمت ديگران، عكسالعمل نشان مىدهد؟
اگر ادعاى اخلاق دارد، آيا مؤدبانه مىنشيند؛ به احترام ديگران بلند مىشود؛ جلو بزرگتزها پايش را روى هم نمىاندازد؛ توى حرف ديگران نمىپرد، و از واژگان نازيبا و ويژه بىادبان استفاده نمىكند؟
اگر ادعاى پشتكار دارد، آيا در سالهاى گذشته در كار و تحصيل خود موفق بوده است؟ اگر ادعا مىكند اهل مطالعه است، آيا چند جلد كتاب مناسب در اتاقش يافت مىشود؟اگر ادعاى نظم دارد، به موقع در زمان معين سر قرار حاضر مىشود؟و...
4. اگر شما شرايط ويژهاى داريد؛ براى مثال وضعيت مالى پدرتان خوب است و ترديد داريد كه براى ارزشهاى خودتان مىخواهد ازدواج كند يا هدف ديگرى دارد مىتوانيد به او بگوييد تصميم داريد كاملا مستقل باشيد و از دارايى پدرتان هرگز استفاده نكنيد.
اگر خانم شاغلى هستيد و درآمدى داريد و احتمال مىدهيد بدين منظوربه خواستگاريتان آمده، بگوييد كه قصد نداريد درآمدتان را در زندگى مشترك صرف كنيد. مطمئن باشيد اگر با اين هدف قصد ازدواج داشته باشد، منصرف خواهد شد.
اصل در گفتوگوى ازدواج بايد بر صداقت باشد. در روايات دينى ما، نجات و رهايى را در راستگويى، و كليد همه گناهان را دروغگويى دانستهاند. ) كلينى، كافى، ج 2، ص 339 كسى كه زندگى خود را با دروغ آغاز مىكند، براى پوشاندن هر دروغ بايد دروغهاى ديگرى بگويد كه به قول امام باقر )عليهالسلام( نتيجهاش نابودى ايمان است »ان الكذب هو خراب الايمان«.
دروغ سرانجام آشكار و اعتماد همسر از شخص سلب مىشود و او را فريبكار خواهد دانست و روشن است كه زندگى بدون اعتماد و بنا شده بر نيرنگ، هيچ قوام و دوامى نخواهد داشت.
برخى در گفتوگوى ازدواج، دروغهايى را تحت عنوان دروغ مصلحتى مىگويند و گمان مىكنند كه با تغيير دادن نام دروغ، گناه بودن آن از بين مىرود.
دروغ مصلحتى يا جايز در شرع مقدس اسلام، مربوط به جنگ، اصلاح بين مردم و در ضرر مالى يا جانى مهم به خود يا مسلمان ديگر است. ) عبدالحسين دستغيب، گناهان كبيره، ج 1، ص 320
براى پى بردن به صداقت نامزد، حتما بايد درباره محتواى گفتوگوها با ديگر اعضاى خانواده تبادل فكر كرده، از مشاورى آگاه و باتجربه كمك گرفت و در صورت مشاهده تناقضهايى در گفتار او، با استفاده از تحقيقات جدىتر، آن تناقضها را از بين برد.
افزون بر اين، راهكارهاى ديگرى نيز براى پى بردن به صداقت نامزد وجود دارد:
1. همراهى كامل و صد در صد با شما و پذيرش تمام خواستههايتان بدون چون و چرا و اعلام توافق و تفاهم كامل، رائحه خوبى ندارد؛ چون امكان ندارد دو نفر مثل هم باشند)ر.ك: ص 142 و 143(. 2. طرح سؤالات معكوس مىتواند آنچه را در دل دارد، براى شما آشكار سازد؛ براى مثال اگر مىخواهيد بفهميد اهل معاشرت هست يا نه، از او بپرسيد: شخصى كه مىخواهيد با او ازدواج كنيد، اگر اهل معاشرت نباشد، چه مىكنيد؟ اگر خود اهل معاشرت نباشد با شما مخالفتى نخواهد كرد.
3. افزون بر شنيدن سخنان او، به رفتارهايش نيز توجه كنيد تا ببينيد آيا بين ادعا و عملش تناسب وجود دارد.
اگر ادعاى نماز خواندن دارد، نمازش را اول وقت اقامه مىكند؟ اگر ادعاى تسلط بر قرآن دارد، آيا چند آيه از آن را مىتواند درست تلاوت كند؟ او كه ادعا مىكند اهل غيبت و تهمت به ديگران نيست، غيبت مىكند و تهمت مىزند؟ و آيا در برابر غيبت و تهمت ديگران، عكسالعمل نشان مىدهد؟
اگر ادعاى اخلاق دارد، آيا مؤدبانه مىنشيند؛ به احترام ديگران بلند مىشود؛ جلو بزرگتزها پايش را روى هم نمىاندازد؛ توى حرف ديگران نمىپرد، و از واژگان نازيبا و ويژه بىادبان استفاده نمىكند؟
اگر ادعاى پشتكار دارد، آيا در سالهاى گذشته در كار و تحصيل خود موفق بوده است؟ اگر ادعا مىكند اهل مطالعه است، آيا چند جلد كتاب مناسب در اتاقش يافت مىشود؟اگر ادعاى نظم دارد، به موقع در زمان معين سر قرار حاضر مىشود؟و...
4. اگر شما شرايط ويژهاى داريد؛ براى مثال وضعيت مالى پدرتان خوب است و ترديد داريد كه براى ارزشهاى خودتان مىخواهد ازدواج كند يا هدف ديگرى دارد مىتوانيد به او بگوييد تصميم داريد كاملا مستقل باشيد و از دارايى پدرتان هرگز استفاده نكنيد.
اگر خانم شاغلى هستيد و درآمدى داريد و احتمال مىدهيد بدين منظوربه خواستگاريتان آمده، بگوييد كه قصد نداريد درآمدتان را در زندگى مشترك صرف كنيد. مطمئن باشيد اگر با اين هدف قصد ازدواج داشته باشد، منصرف خواهد شد.
