پرسش :

خواستگارى دارم كه پيش‏تر معتاد بوده و اكنون ادعا دارد كه ترك كرده. از چه راه‏هايى مى‏توان اطمينان يافت كه ادعايش درست است؟

پاسخ :
براى تشخيص ترك اعتياد، راه‏هاى گوناگونى وجود دارد:
1. نشانه‏هاى قابل مشاهده: دقت در وضعيت چهره و توانمندى جسمى او، توجه به عملكردش )انگيزه براى تلاش و كار(، توجه به ميزان اراده او در امور )با توجه به اين كه اعتياد،سندرم بى‏انگيزگى را در فرد ايجاد مى‏كند( مى‏تواند نشانه‏اى بر ترك باشد؛ گرچه كافى نيست.
2. توجه به نوع ترك: با توجه به اين كه اعتياد،بيمارى است، روش ترك فردى )روش سياهچال معروف به زينال( چندان نتيجه نمى‏دهد. اگر ترك او تحت نظر مراكز معتبر ترك و با استفاده از روان‏درمانى، روان‏پزشكى و گروه درمانى صورت گرفته و براى تداوم ترك، از NGOها، يعنى انجمن‏هايى مانند NA ) Narcotics Anonymous. )معتادان بى‏نام(، تولد دوباره و كنگره 60 استفاده كرده مى‏تواند نشانه‏اى بر ترك واقعى باشد.
3. مشاوره با روان‏پزشك: روان‏پزشك مى‏تواند با آگاهى از نوع مصرف و مدت مصرف شخص، ميزان احتمال ترك را به شما بگويد و در ايجاد اطمينان شما مؤثر باشد.
4. تشخيص‏هاى تخصصى: آزمايش و معاينه ناگهانى و بدون اطلاع قبلى فرد مى‏تواند گويايى داشته باشد. در آزمايش با اطلاع قبلى، امكان استفاده شخص از ضد مخدرها و فريب وجود دارد.
افزون بر آزمايش معمول اعتياد، كيت‏هاى جديدى نيز براى تشخيص اعتياد به كراك و كريستال وجود دارد.
راه ديگر معاينه ميوز مردمك است. با توجه به اين كه مصرف مواد مخدر بر انقباض مردمك چشم اثر مى‏گذارد، وقتى متخصص با چراغ قوه رفلكس نور مى‏گيرد، چشم معتاد نمى‏تواند پاسخ مثبت دهد يا پاسخ آن بسيار ضعيف خواهد بود و اين بدان معنا است كه شخص همچنان اعتياد دارد.
تست‏هاى كبدى نيز راهكار مناسب ديگرى براى تشخيص‏هاى تخصصى اعتياد است.