پرسش :

به چه دلیل خداوند، آدم و به طور کل همه عالم را خلق کرده است؟ آیا او نیاز دارد که خلق کند؟

پاسخ :
خداوند وجودى بى نهايت است و همه‏ى كمال‏ها را دارا است و آفريدن (يعنى ايجاد كردن) فيض اوست و از آن روی که خداوند فياض است كمال فياضيت او اقتضا مى‏كند كه هر چه را لايق آفريده شدن است بيافريند. پس خداوند آفريد، چون فياض است. يعنى هدف و چرايى آفرينش در فياضيت او است. از آنجا كه صفات ذاتى خداوند خارج از ذات او نيست مى‏توان گفت هدف از آفرينش، ذات خداوند است.
البته اگرچه هدف فاعل به این معنا که برای تامین نیازها و جبران نقص خود، دست به خلقت زده باشد، برای خدا تصور ندارد چون بی نیاز مطلق است و نقصی در او راه ندارد اما فعل خداوند باید هدف(هدف فعل) داشته باشد زیرا خداوند حکيم است، و از شخص حکيم کار بيهوده و عبث صادر نمي شود، از این رو نظام آفرينش نظامي است هدفمند که در راستاي اهداف عاليه ذات باري تعالي بنيان نهاده شده و در آن اثري از اعوجاج و آشفتگي پيدا نيست.
اما هدف نهايي آفرينش انسان، رسيدن به کمال و سعادت و دست يازيدن به والاترين کرامت ها و ارزش هاي انساني است و این هددف هر چه که باشد نتيجه اش به خود او بر مي گردد نه به خداوند که او غني مطلق است و ممکنات از جمله انسان محتاج اويند، چنانکه فرموده است: « اي مردم! شما نيازمند به خداييد، تنها خداوند است که بي نياز و شايسته ي هرگونه حمد و ستايش است»

منبع: http://farsi.islamquest.net