پرسش :
عبادت و شب زنده داري پيامبر اكرم(ص) چگونه بود؟
پاسخ :
خداوند سبحان، رسول گرمي(ص) را به شب زنده داري امر فرمود تا از اين طريق به مقام محمود بار يابد: «و من الّيل فَتهجَد بهِ نافلةً لكَ عَسي أن يَبعثك ربك مَقاماً محموداً» اسراء/79. از آن پس، آن حضرت بدان حدّ در اقامه اين عبادت به خود زحمت ميداد كه خداوند فرمود: «ما أنزلنا عليك القران لتشقي» طه/2؛ قرآن نيامده تا خود را به زحمت بيندازي.
دركيفيت نماز شب رسول اكرم(ص) آمده است (بحار16/276) كه وي آب وضو و مسواك خود را از قبل مهيا ميفرمود و مانند يك رزمنده سنگر نشينْ خواب ممتد و طولاني نداشت و همواره پاسدار حرم دل بود تا مبادا غفلت درآن را ه پيدا كند. آن حضرت پس از خوابي كوتاه بيدار ميشد، چهار ركعت نماز ميخواندو سپس قدري ميخوابيد و دوباره برميخاست و به همين ترتيب عمل ميكرد. ايشان هر بار كه بيدار ميشدند به آسمانها نگاه كرده، اين آيات را تلاوت ميكردند: «اِنّ في خَلق السموات و الأرض و اخْتِلاف اللَيل و النَهار لَايات لأُولي الألباب الذين يَذكرون الله قياماً و قُعوداً و عَلي جُنوبهم و يَتفكرون في خلق السموات و الأرضَ ربّنا ما خلقت هذا باطِلاً سُبحانك فَقنا عذاب النار» آل عمران/190-191.
اين گونه آيات هم انسان را به تفكر در نظام آفرينش تشويق كرده، ضمن بيان برخي اوصاف فرزانگان، ديگران را هم به فرزانه شدن ترغيب ميكند و هم هدف داراي نظام خلقت را گوشزد ميكند و هم روش نيايش مسبّّحانه در پيشگاه خداوند را براي امن از عذاب دوزخ به سالكان ميآموزد.1
پی نوشت:
1. آيت الله جوادي آملي،تفسير موضوعي قرآن كريم ج 9 (سيره رسول اكرم در قرآن)
منبع: www.payambarazam.ir
خداوند سبحان، رسول گرمي(ص) را به شب زنده داري امر فرمود تا از اين طريق به مقام محمود بار يابد: «و من الّيل فَتهجَد بهِ نافلةً لكَ عَسي أن يَبعثك ربك مَقاماً محموداً» اسراء/79. از آن پس، آن حضرت بدان حدّ در اقامه اين عبادت به خود زحمت ميداد كه خداوند فرمود: «ما أنزلنا عليك القران لتشقي» طه/2؛ قرآن نيامده تا خود را به زحمت بيندازي.
دركيفيت نماز شب رسول اكرم(ص) آمده است (بحار16/276) كه وي آب وضو و مسواك خود را از قبل مهيا ميفرمود و مانند يك رزمنده سنگر نشينْ خواب ممتد و طولاني نداشت و همواره پاسدار حرم دل بود تا مبادا غفلت درآن را ه پيدا كند. آن حضرت پس از خوابي كوتاه بيدار ميشد، چهار ركعت نماز ميخواندو سپس قدري ميخوابيد و دوباره برميخاست و به همين ترتيب عمل ميكرد. ايشان هر بار كه بيدار ميشدند به آسمانها نگاه كرده، اين آيات را تلاوت ميكردند: «اِنّ في خَلق السموات و الأرض و اخْتِلاف اللَيل و النَهار لَايات لأُولي الألباب الذين يَذكرون الله قياماً و قُعوداً و عَلي جُنوبهم و يَتفكرون في خلق السموات و الأرضَ ربّنا ما خلقت هذا باطِلاً سُبحانك فَقنا عذاب النار» آل عمران/190-191.
اين گونه آيات هم انسان را به تفكر در نظام آفرينش تشويق كرده، ضمن بيان برخي اوصاف فرزانگان، ديگران را هم به فرزانه شدن ترغيب ميكند و هم هدف داراي نظام خلقت را گوشزد ميكند و هم روش نيايش مسبّّحانه در پيشگاه خداوند را براي امن از عذاب دوزخ به سالكان ميآموزد.1
پی نوشت:
1. آيت الله جوادي آملي،تفسير موضوعي قرآن كريم ج 9 (سيره رسول اكرم در قرآن)
منبع: www.payambarazam.ir